Eigen baard is goud waard [recensie]
Eigen baard is goud waard. Elke dag doet houthakker Herman wat houthakkers doen: hij hakt bomen om.
Maar als al dat gekap ertoe leidt dat zijn dierenvriendjes in het bos hun huis
kwijtraken, moet Herman daar gauw een oplossing voor verzinnen.
Hij bedenkt een moedig en slim plan, dat de manier waarop
de vrienden het bos delen voor altijd zal veranderen.
Kunnen Herman en de dieren allemaal een eigen plekje vinden? Je leest het in: Eigen baard is goud waard
Recensie:
Eigen baard is goud waard gaat over Herman. Herman is een echte stoere houthakker. Staat ’s morgens op neemt een stevig ontbijt en gaat aan het werk. Na de eerste dag bomen omhakken komt hij moe thuis. Dan staat er een klein vogeltje voor zijn deur die geen huis meer heeft. Hij mag in de baard van Herman wonen.
Eigen baard is goud waard
Elke dag nadat hij alles netjes heeft opgeruimd, de bomen naar de zagerij, de blaadjes verbrand, staan er nieuwe dieren voor zijn deur die hun huisjes zijn kwijt geraakt daardoor. Allemaal mogen ze in Herman zijn baard wonen. Maar Herman kan dat niet langer aan en bedenkt een plan. Het heeft wat tijd nodig maar er ontstaat uiteindelijk een prachtige vriendschap en alle dieren hebben weer een eigen huis!
Echt een leuk en ook wel aangrijpend boek. Ook de impact van het omkappen van bossen komt hierin duidelijk naar voren. De boodschap kwam bij onze kinderen dan ook wel echt binnen. Erg leuk ook om te gebruiken op scholen die bezig zijn met natuur thema’s.
Eigen baard is goud waard – Duncan Beedie
Prentenboek, hardcover, 32 pagina’s, Flamingo
Recensie:
De oranje en blauwe kleuren die gebruikt zijn in het boekje zijn rustig. Dit zorgt er voor dat je enkel leest waar het om gaat en niet afgeleidt wordt van andere drukke kleuren. Dit kan je zelf uiteraard naar eigen ideeën aanpassen en er een vrolijk dagboek van maken.
Geronimo Stilton in de Makkelijk Lezen serie.
Een spannend avontuur waarbij je als lezer erg nieuwsgierig wordt hoe het afloopt. Soms komen er moeilijke namen in voor, maar over het algemeen zijn ze erg origineel verzonnen, zoals Frank N. Stijn of Meurmoeras. De illustratie en uitleg van de familie van Duistermuis, aan het begin van het boek, is erg handig zodat je weet wie het allemaal zijn. Er zijn enkele illustraties die verdeeld zijn over twee pagina’s. Hierop is van alles te zien en erg leuk ! Verder zijn er uiteraard meer kleurrijke tekeningen te vinden tijdens het lezen van dit geweldige boek.
Recensie:
Erg leuk vond ik het onderdeel ‘Koken zonder recept’. Hierbij staan geen ingrediëntenlijstjes maar een stappenplan met 2 á 3 stappen waarbij toch een lekkere lunch of avondmaaltijd klaar gemaakt kan worden. Ook onderdeel ‘Fill the freezer’ is voor studenten erg handig. De schrijfster legt hierin uit welke ingrediënten er ingevroren kunnen worden en hoe en welke porties. Ook wordt er in het boek uitgelegd bij welke temperatuur vis of vlees gaar is. Aan het einde wordt er nog uitgelegd hoe je snel en eenvoudig lekkere (eigengemaakte) sausjes op tafel kunt krijgen.
kompas en zegt: “Eens kijken wat we daarmee kunnen doen.” Maar dan opeens begint de naald van het kompas sneller te draaien en is er een grote flits. Voor ze er zelf erg in hebben zijn ze op de plek van de ansichtkaart. Wat gaan ze nu toch allemaal beleven? Is het wel fijn op deze plek of is het beter om toch over te springen naar een andere ansichtkaart?
Recensie:
De binnenkant van het boek heeft witte pagina’s met de kleuren oranje en zwart waarbij een vrolijk ruitjesmotief een kader vormt aan de buitenkant van de bladzijdes. Het is overzichtelijk en er is genoeg invulruimte, zelfs om er nog wat extra’s bij te schrijven. Tevens is het lettertype duidelijk leesbaar.
diep is. 
In dat geval loont het wellicht om een zeer goedkoop product te kopen. Zo las ik al eerder een tip van een goedkoop 
Een prachtig dik boek met reisverslagen, persoonlijke verhalen en recepten uit Cambodja. Het is geen traditioneel kookboek, maar meer een boek om te lezen en te genieten van gerechten én eetgewoontes van de inwoners uit Cambodja.
Doordat Frank Alberti fotograaf is, kun je in dit boek ook de meest fantastische kleurenfoto’s vinden over het land, de mensen of maaltijden. Zoals hierboven beschreven is, blijkt dit geen traditioneel, klassiek kookboek te zijn, maar een boek om te lezen zodat je een goed beeld krijgt van het land, de inwoners en de maaltijden.
De prachtige (soms paginavullende) foto’s en de avonturen die de schrijver beleefd heeft tijdens deze reis vond ik erg leuk én leerzaam om te lezen. Achter in het boek staan een aantal mensen genoemd die je kunt ontmoeten wanneer je naar Cambodja zou reizen. Deze mensen hebben hun verhaal eerder verteld in het boek. Zij runnen scholen, natuurparken of geven kookworkshops.
dochter van Jack.