Katwijk aan Zee – De Zilk * LAW 5-2 #4 [blog]
Gisteren liep ik weer een etappe van het Nederlands Kustpad. Om 8 uur stapte ik in de bus op en reisde verder met de trein. Daarna nog van Leiden met de bus naar De Vuurbaak in Katwijk, waar ik vorige keer mijn etappe eindigde.
Katwijk aan Zee – De Zilk – 20,1 km (LAW 5-2 #4)
Het is kwart over tien wanneer ik mijn wandelroute start bij de Vuurbaak. Via een hoger gelegen duinpad loop ik vanuit Katwijk de Coepelduynen in richting Noordwijk. Bijzonder aan dit duingebied is dat je tussen 15 augustus en 15 maart vrij toegang hebt, ook buiten de gebaande paden. Aantrekkelijk, maar het risico is natuurlijk ook dat je daardoor meer kilometers maakt dan je wellicht zou willen. Ik houd dus gewoon de route via het pad aan, om zo niet onbedoeld te veel extra kilometers te maken. Qua natuurschoon zeker ook een prachtig stuk om te lopen en ik zie zelfs nog een hert op een open stukje tussen de duinstruiken staan. Super leuk om dieren in hun natuurlijke omgeving te zien. Het avontuur gaat hier verder
Mijn beginpunt is dit keer ideaal, want ik stap in Amersfoort op de intercity naar Den Haag en kan vanaf het station direct starten met mijn wandeltocht. Wat direct opvalt is dat ik nauwelijks door de stad hoef te lopen. De stationshal verlaten, een weg oversteken en je loopt zo het Haagse Bos in. Op de achtergrond hoor je nog wel wat verkeer, maar je waant je in een groene oase. Via dit stadsbos loop je zo richting Huis ten Bosch. Het hek is gesloten en de wacht houdt alles nauwlettend in de gaten. Vlak voor mij liepen ook al twee wandelaars die even stopten om een foto te maken, dus ik hoor die man bijna denken… Toeristen…
Vanuit Meijendel loop je door Ganzenhoek naar het gebied Berkheide. Wat opvalt zijn de vele duinmeren waar je langs of tussendoor loopt. Vanaf 19 augustus 2024 t/m maart 2025 is er een omleiding op de route in Berkheide. Dit staat heel duidelijk aangegeven en ik weet niet wat ik heb gemist, maar weet wel dat de alternatieve route eentje was waar ik van genoten heb. Persoonlijk vind ik van die smalle paadjes door de natuur erg leuk en ik vond het dus helemaal niet erg dat ik het schelpenpad af moest voor de omleiding.
Vanaf het hoge duingebied zie je op een gegeven moment al in de verte de zee en zie je Katwijk aan Zee liggen. De Noordzee zie je op dit traject niet veel, maar het is heerlijk om daar te eindigen. Bijna aan het einde van mijn etappe scoor ik een ijsco en terwijl ik richting de vuurtoren loop, laat ik mij deze lekker smaken.
Bij bushalte 
Hoewel de route eigenlijk over de boulevard van Scheveningen loopt, kies ik ook hier weer voor het strand. En dit keer is het eenvoudig om te zien wanneer ik weer richting boulevard moet, want ik moet tussen het Kurhaus en de Palace Promenade de stad in.
De oorspronkelijke route loopt het laatste stuk door de stad. Wie dat wil kan er voor kiezen om een alternatieve route te nemen. Deze staat in het veld gemarkeerd en de wanneer je de splitsing tegen komt is dat ook duidelijk door middel van twee stickers van de markering. Sla je af dan volg je de alternatieve route, dit staat ook op de bewegwijzering duidelijk aangegeven. Ik besluit uiteindelijk toch voor het centrum te gaan. Langs het Vredespaleis en de Hofvijver om uiteindelijk bij het Centraal Station te eindigen.
Jammer is dat je met deze etappe weinig strand ziet, maar de mooie groene parken maken dat gelukkig goed. Ik liep meer in de natuur dan ik in eerste instantie had verwacht met deze route. Vandaar dat ik dat laatste stukje door het centrum eigenlijk wel lekker vond. Let wel op: de markering is in het centrum soms wat lastig te volgen, maar met een beetje extra navigatie op je telefoon kom je een heel eind. Persoonlijk vond ik het geen probleem om de markering af en toe te missen.
Ooit ga ik…
Nu heb ik het geluk dat ik in het midden van het land woon. Toch ontkom ik ook niet aan de nodige uurtjes reistijd. Dat is ook de reden dat ik niet begin in Groningen of Zeeland, maar in Zuid-Holland, met het tweede deel van dit wandelpad.
Aangekomen op het metrostation van Hoek van Holland Haven, zie ik al snel de eerste wandelwegwijzer. De route loopt eerst langs de haven richting het strand. Daar aangekomen kun je kiezen om langs de strandtenten te lopen, maar ik kies er voor om naar de vloedlijn te lopen omdat ik het daar veel leuker en lekkerder vind om te 
Via het duingebied kom ik uiteindelijk door het dorpje Monster en loop dan verder richting Den Haag. Ik wandel door recreatiegebied Madestein, een mooi groen pareltje in de stad.
Recensie:
Recensie:
Mijn ervaring
De Lolibirds kunnen muziekjes afspelen, maar kunnen ook jou napraten. Dit kan in twee talen: ten eerste gewoon (met een schattig stemmetje) jou napraten, ten tweede in hun eigen taal (vogelgetsjilp dus). Hiervoor druk je één of twee keer op het buikje, wacht tot de ogen blauw oplichten en vervolgens kun je 10 seconden spreken. Dan herhaalt het pluizige vriendje jouw tekst.
boven op het shirt. De magneet is sterk en het zal er niet snel afvallen. Wel heeft het dier een aardig gewicht en op smalle kinderschouders zal deze wel snel naar voren of achteren hellen. Dat vind ik wel een nadeel, want dan bungelt het product dus aan de kleding, want met de magneet is niets mis. Ook bij mijzelf kukelt het ding al snel naar voren of naar achteren. Dit komt ook doordat de magneet recht is en niet de vorm van de schouder. Voordeel: past altijd. Nadeel is dus dat het geheel snel kantelt. Wanneer je dus valt voor dit beestje omdat het zo schattig op je schouder kan zitten… Valt tegen.