De verhalen van de mensen van de ambulance [recensie]
Vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week zetten de mensen van de ambulance zich in om zorg te geven aan wie dat nodig heeft. In deze bundel vertellen ambulanceverpleegkundigen, -chauffeurs en meldkamercentralisten de verhalen over wat ze meemaken: van heftige reanimaties tot hartverwarmende patiënten en van bizarre ongevallen tot aangrijpende 112-gesprekken. Ze worden geconfronteerd met lief en leed, hoogoplopende emoties, paniek en soms vreemde situaties, maar vooral met mensen en hun verhalen.
Recensie:
De gezondheidszorg is een onderwerp waar ik interesse voor heb. Niets voor niets werk ik zelf ook in deze sector. De verhalen van de mensen van de ambulance is een dikke bundel boordevol ervaringen van ambulancemedewerkers. Meldkamercentralist, ambulancechauffeur, zorgambulancebegeleider en ambulanceverpleegkundige.
De verhalen van de mensen van de ambulance
Belangrijk om te weten voordat je dit boek aanschaft is dat deze omnibus slechts elf nieuwe verhalen bevat. De rest is eerder verschenen in de verhalenbundels De mensen van de ambulance en Verhalen uit de ambulance.
Leeservaring
LeeservaringIk had de eerdere verschenen boeken nog niet gelezen, dus voor mij zijn alle verhalen nieuw. En hoewel het een aardig dik boek is, pak je hem toch snel tussendoor op. Het is ideaal om even een paar verhalen te lezen en daarna het boek weer even aan de kant te leggen.
De onderwerpen zijn divers: van A1 meldingen waarbij letterlijk elke seconde telt, tot rustige klusjes zoals het zetten van een euthanasienaald. Bij dat laatste hebben de medewerkers van de ambulance ook echt tijd voor de patiënt en dat levert vaak mooie verhalen op. Maar ook ben je deelgenoot van de schrijnende situaties die zij tegen komen tijdens hun werk. Gelukkig is er ook tijd voor humor, wat de boel weer wat luchtiger maakt.
Juist de diversiteit aan verhalen zorgt er voor dat het een prettige bundel is om te lezen. Een boek met een lach en een traan. Ook wordt er diverse keren uitgesproken wat het nadeel is van hun “vluchtige” werk. Ze brengen mensen naar het ziekenhuis, maar weten meestal niet hoe het afgelopen is met de patiënt. Ik vind het mooi dat dit ook bespreekbaar wordt gemaakt, want ik kan mij voorstellen dat het soms echt nodig is voor de afsluiten van een casus. Sommige dingen hakken er nu eenmaal hard in en dan is niets weten best frustrerend lijkt mij.
De verhalen van de mensen van de ambulance (▶bol) – Mariëtte Middelbeek
Non-Fictie, paperback, 397 pagina’s, Uitgeverij Marmer
*Dit boek ontving ik als recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.
Wanneer Luke en Elliot elkaar ontmoeten gebeurt er iets. Dat er sprake is van een bepaalde soort aantrekkingskracht is duidelijk, maar het tweetal hebben allebei hun persoonlijke redenen om niet direct op hun gevoelens in te gaan. Luke die niet beter weet dan dat hij niet op mannen valt. Elliot die met zekerheid weet dat hij niets of niemand te dichtbij wil laten komen. De twee zijn in alles elkaars tegenpolen, maar halen het beste in elkaar naar boven. En uiteraard draait het maar om één vraag: zullen ze ooit samen gelukkig zijn?
Een nieuwe reeks feelgood tussendoortjes dat zich in zonnige oorden afspeelt. Aruba is het decor van deze zomerse en romantische feelgood. Want bruiloften staan centraal in deze serie.
die het iedere keer weer wel voor haar opneemt. Hoewel de twee niet meer van elkaar kunnen verschillen, blijkt er toch sprake te zijn van een bepaalde aantrekkingskracht. Maar doet Livia er wel goed aan om bevriend te raken met deze stoere jongen?
Recensie:
Leeservaring
Recensie:
Wanneer kinderen zelf lezen zullen ze wellicht struikelen over sommige lastige medische termen. Een volwassene kan uitkomst bieden, al zal het voor sommige ouders ook een tongbreker kunnen zijn.
van Daan laat haar niet los. Ze besluit de stoute schoenen aan te doen en stuurt hem een berichtje. En van het één komt het ander…
blijkt te zijn die roept dat zij beter moet uitkijken. Elodie bijt van haar af en vertrekt. Ze heeft belangrijkere zaken aan haar hoofd, namelijk een sollicitatiegesprek. Geloof het of niet… die kwal van net is de man met wie zij een sollicitatiegesprek moet doen. Kansloos! Of toch niet…
Als lezer weet je al dat Shoda zich in een ongemakkelijke situatie bevindt. Daar begint het boek namelijk mee. Daarna verdwijnt ze van de radar bij de anderen en begint de zoektocht naar antwoorden. De personages zijn goed uitgewerkt. Allen hebben ze een andere achtergrond. Zo is Shoda 
