Je zocht naar pleeggezin -

Search Results for: pleeggezin

Hartenkind [recensie]

Posted on 30 augustus 2024 by Irene (Dit bericht kan affliate links bevatten)

Hartenkind Lyona Rose Pauline Luiten Aldo Manuzio zelf lezen voorlezen samen lezen eenvoudige wijze vragen jonge pleegkinderen voorleesboek fijn bezoek spannend lastig baby buik geboren hart kinderboek pleegkinderen ervaringsdeskundige professional tekeningen verhaal moeders vaders aardig thuis ingewikkeld ouders belangrijke situaties vragen gezinsleven missen ouders Moederdag Vaderdag leuke dagen dubbel onzekerheden twijfels verwarrende gevoelens pleeggezin onderwerp sfeer vangen illustraties troost houvast warm waardevol (pleeg)ouders opening gesprek praktijk tussenschoolse opvang knutselactiviteiten aandacht vergeet meisje vrolijk kletsen knutselen stil verdrietig aarzelend thuissituatie bekend probleem gelukkig humeur begreep blij dilemma stukje verhalen hetzelfde recensie boek review

Hartenkind vertelt op eenvoudige wijze over de vragen waar jonge pleegkinderen tegenaan lopen. Het is geschikt als voorleesboek om samen met (pleeg)ouders te lezen, maar ook om zelf te lezen. Daan heeft twee mama’s en twee papa’s. Hij heeft het fijn bij pleegmama Sara en pleegpapa Finn. Soms komen zijn mama Tess en papa Maarten op bezoek. Dat is altijd fijn, maar ook best spannend. En het is naar als ze weer weggaan. Extra leuk maar ook extra lastig is het als hij zijn mama Tess en papa Maarten onverwacht tegenkomt. En ook vaderdag heeft twee kanten. Als mama Sara een baby in haar buik heeft, komen er vragen bij Daan. Kan hij wel bij mama Sara en papa Finn blijven als er een baby komt? Hij komt zelf niet uit de buik van mama Sara. Zou ze straks nog wel van hem houden? Mama Sara stelt hem gerust. ‘Jij bent niet uit mijn buik geboren, maar wel uit mijn hart. Jij bent mijn hartenkind.’

Recensie:
Hartenkind: een kinderboek voor pleegkinderen. Geschreven door ervaringsdeskundige én professional Lyona Rose. Met schitterende tekeningen van Pauline Luiten.

Hartenkind

Het verhaal gaat over Daan die twee moeders en twee vaders heeft. Hij woont in een pleeggezin. Zijn pleegmoeder Sara en pleegvader Finn zijn heel aardig en hij voelt zich daar echt thuis. Het zijn echt zijn vader en moeder. Maar dat is ook ingewikkeld, want hij heeft ook papa Maarten en mama Tess, zijn echte ouders.

Leeservaring

Hartenkind is een schitterend boek voor pleegkinderen. Het gaat over belangrijke situaties, maar vooral ook gevoelens die voorkomen bij pleegkinderen.
Veel vragen krijgen van andere kinderen, het gezinsleven, het missen van de ouders en de spanning wanneer je ze weer gaat zien. Leuke dagen zoals Moederdag en Vaderdag voelen dubbel. Hoe ga je daar mee om als je twee moeders en twee vaders hebt? Onzekerheden, twijfels en verwarrende gevoelens die te maken hebben met twee paar ouders te hebben.

Lyona Rose is zelf opgegroeid in een pleeggezin en is sociaal pedagogisch hulpverlener. Ze is dus ervaringsdeskundige en professional. En dat merk je aan alles in dit boek. Het beschrijft zo goed de gevoelens waar Daan mee zit.
De tekeningen in het boek passen perfect bij het verhaal. Bij elk onderwerp heeft Pauline Luiten de sfeer goed weten te vangen in haar illustraties. Deze combinatie zorgt ervoor dat het een heel warm en waardevol boek is. Ik kan mij voorstellen dat het veel troost en houvast biedt aan pleegkinderen. Wanneer (pleeg)ouders en het kind dit samen lezen, zorgt het ook direct voor een opening voor een gesprek over de gevoelens die je hebt.

Uit de praktijk

Zelf heb ik een tijd bij de tussenschoolse opvang gewerkt. Met de knutselactiviteiten hadden we uiteraard ook aandacht voor dagen zoals Moeder- en Vaderdag. Ik vergeet nooit meer dat er een meisje vrolijk aan het kletsen en knutselen was. Maar toen het af was, werd ze opeens heel stil en verdrietig. Ik vroeg haar wat er aan de hand was. Een beetje aarzelend kwam er uit dat ze graag nog eentje wilde maken, voor haar andere moeder… Haar thuissituatie was mij niet bekend, maar ik snapte meteen wat het probleem was. Gelukkig klaarde haar humeur ook meteen weer op toen ik zei dat ik begreep dat ze ook iets voor haar andere moeder wilde maken. Gerustgesteld ging ze weer net zo blij als voorheen verder met een nieuwe knutsel. Het dilemma van dat meisje kwam meteen weer op toen ik het stukje over Daan en Vaderdag las. Twee verhalen, precies hetzelfde.

Zoals Lyona zelf aangeeft: Hartenkind is het boek dat zij als pleegkind zelf graag had willen lezen!

Hartenkind (▶bol)
(Of koop lokaal ▶Libris)
Auteur: Lyona Rose
Illustrator: Pauline Luiten
Genre: zelf lezen / voorlezen / samen lezen
Pagina’s: 40
ISBN: 9789492600646
Uitgeverij: Aldo Manuzio

*Dit boek ontving ik als recensie-exemplaar in ruil voor mijn eerlijke mening.

O’Baby Opgroeiboek [recensie]

Posted on 27 juni 2019 by Sonja (Dit bericht kan affliate links bevatten)

Trendy invulboek van Pauline vol handige tips en weetjes om alle mooie momenten van je kind van 1 tot 4 jaar in vast te leggen. Natuurlijk is er veel ruimte voor foto’s en andere herinneringen.

Recensie:
Een vrolijk opgroeiboek voor alle feitjes en bijzondere wetenswaardigheden over je kindje. Het betreft een invulboek van 1 tot 4 jaar en het O’Baby Opgroeiboek is volledig genderneutraal. Leuke illustraties maken het boek lekker speels.

O’Baby Opgroeiboek

Allereerst valt de vorm van het boek op. Het boek is horizontaal. De hoogte is dus korter dan de breedte. Tevens vallen de kleuren meteen op, omdat het wit met oranje is. Genderneutraal dus. Niet specifiek roze of blauw. De illustraties op de kaft zijn erg vrolijk en leuk gemaakt. Deze (meestal pastelkleurige) tekeningen zie je ook veelvuldig terug in het boek. Een handig elastiek zorgt ervoor dat het boek lekker compact blijft; zelfs nadat je er veel foto’s en kaartjes in hebt geplakt. Het leren element op de kaft hoort bij de O’Baby serie. Ook het leeslint is praktisch. Zo kun je gelijk zien waar je gebleven bent met het invullen van het boek.

Een mooi document voor later

Zoals ik al vertelde is O’Baby Opgroeiboek een invulboek. Het is de bedoeling dat je in het boek schrijft over je kindje zodat jij (of je kindje als het ouder is) het terug kunt lezen. Het is een erg compleet boek met ruimtes voor foto’s, kaartjes, gegevens en leuke anekdotes over je kindje.

Wat ik wel wat apart vond aan het boek, is dat er na de eerste twee pagina’s met algemene gegevens (kleur haar, geboortedatum, lengte, etc.) al meteen het eerste jaar besproken wordt. Een foto van de eerste verjaardag en de cadeautjes. Daarna pas volgen de pagina’s over de eerste stapjes, wanneer het kindje voorwerpen kan vasthouden, eerste woordjes etc. Uiteraard begrijp ik wel dat de leeftijd vóór het eerste jaar eigenlijk niet in dit boek besproken wordt (daar heeft de schrijfster namelijk het boek Baby’s eerste jaar voor), maar het loopt een beetje in elkaar over. Wel erg leuk vind ik de originele onderwerpen die besproken worden, zoals: naar de kapper, eerste boekjes/liedjes, uitstapjes. Deze punten worden vaak vergeten in invulboeken. Ook is het fijn dat er niet over papa of mama in het boek geschreven wordt. Het is tenslotte heel normaal dat het bijvoorbeeld twee papa’s of twee mama’s betreft. Er wordt gesproken van ‘wij’. Het is ook mogelijk dat het gaat om een pleeggezin of adoptieouders. Dit boek is hier ook uitermate geschikt voor.

De onderwerpen (hoofdstukken) van het eerste jaar komen terug in het tweede, derde en vierde jaar. Het hoofdstuk ‘met mijn handen’ wordt in het eerste jaar besproken als het vasthouden van speelgoed, maar in het tweede jaar het open maken van een cadeautje. Zo ook met het hoofdstuk ‘eten en drinken’. Je kunt dus goed zien dat je kindje in een andere fase gekomen is.

Brusjes

Wat ik wel bijzonder vind, is dat de schrijfster spreekt over Brusjes. Uiteraard begrijp ik dat het gaat over zusjes/broertjes (het is immers een samenvoegsel hiervan), maar eigenlijk betekent het dat je een broer of zus hebt die een beperking, ziekte of probleem heeft. De term wordt dus niet in zijn originele context gebruikt. In dit boek zal Pauline Oud er voor hebben gekozen, omdat het neutraal te houden qua geslacht, zodat je de term broertje of zusje niet hoeft te gebruiken.

Een groot voordeel van dit invulboek vind ik de ruimte om zelf iets op te schrijven. De vakken zijn ruim genoeg voor het gemiddelde handschrift. En bij Best Memories of de kopjes IK en WIJ heb je voldoende mogelijkheid om zelf iets te schrijven of in te plakken. Ook de vrolijke indeling en illustraties vallen op. De indeling is lekker speels en niet te stijf. En dat alles genderneutraal. Dit laatste is ook erg handig als je dit boek cadeau wilt doen, maar zelf (als visite) nog niet weet of het een jongen of een meisje is.

Een volledig en speels invulboek dat echt van deze tijd is…

O’Baby opgroeiboek – Pauline Oud
Invulboek, hardcover, 128 pagina’s, ImageBooks Factory BV

Justins Rivaal [recensie]

Posted on 26 september 2018 by Irene (Dit bericht kan affliate links bevatten)

Justins Rivaal Lydia Rood Zelf Lezen Leopold problemen pesten Rwanda psychische problemen armoede onveilig thuis overdaad diepgang karakters personages pleeggezin problemen jeugd recensie review

“Je armen,’ zegt Justin. “Ze zien helemaal blauw. En je rug.’
“Je mag het niet doorvertellen.’
“Beloofd,’ zegt Justin.
“Tegen niemand.’ Danilo stoot hem aan. “Zweer het!’ Hij ziet er angstig uit.
Daarom zegt Justin: “Oké, ik zweer het.’
“Tegen niemand.’
“Tegen niemand.’

Recensie:
Een jeugdboek over een hedendaags thema: pesten. Justin is op school vaak de klos en wordt vaak gepest door zijn overgewicht. Hij laat het allemaal gebeuren. Danilo is één van zijn pestkoppen, maar al snel blijkt dat hier ook genoeg verdriet achter schuilt. Danilo heeft het namelijk ook heel zwaar. Twee rivalen die tegenover elkaar staan, maar die ook veel gemeen met elkaar hebben.

Justins rivaal

Het verhaal begint met het bezoek van Justin aan de schoolarts. Hij is te zwaar en dat weet hij zelf heel goed. Maar de vragen van de schoolarts over gezond eten, weet hij moeiteloos te beantwoorden. Tenminste… Hij geeft de gewenste antwoorden. Natuurlijk eet hij gezond, hij drinkt veel water en thee en snoepen doet hij slechts één keer per dag. Tussen de antwoorden door, lees je direct wat de waarheid is.

Justin en zijn broertje Max wonen samen met hun moeder in een flatje. Het gezin heeft het zwaar. Hun moeder kampt met psychische problemen door de ellende die ze heeft meegemaakt in Rwanda, waar ze vandaan komen. De twee jongens gaan regelmatig een dagje naar een pleeggezin, zodat ze even op adem kunnen komen. Wanneer Justin zijn pleegmoeder hoort over Danilo – die het ook niet makkelijk heeft – wil ze niets liever dan er ook voor hem zijn. Maar Justin ziet dat natuurlijk niet zitten…

Leeservaring

Het is een heftig jeugdboek waar veel problemen in zijn verwerkt. Er komen zoveel onderwerpen aan bod, dat niet alles even goed is uitgewerkt. En dat vind ik persoonlijk wel een gemiste kans. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de personages in het boek. Sommigen komen minder goed uit de verf, wat maakt dat je niet altijd het idee hebt dat je ze echt hebt leren kennen. Het feit dat het boek een verhaal bevat dat uit het leven gegrepen lijkt te zijn, maakt wel veel goed. Voor de jeugd denk ik een prima boek, waarin ook veel herkenning in zal zitten. Tevens maakt het kinderen bewust dat niet iedereen het even goed heeft thuis. Armoede, een onveilig thuis of gebrek aan goede zorg en aandacht zijn daar voorbeelden van.

Het verhaal is grotendeels verzonnen (door Jason) en Lydia Rood heeft de verhalen verwerkt in dit boek. Naast de verzonnen verhalen, staan er echter ook gebeurtenissen in die Jason daadwerkelijk zelf heeft meegemaakt. Persoonlijk denk ik dat het verhaal beter tot zijn recht was gekomen als er uit alle onderwerpen en problemen, wat keuzes waren gemaakt. Dan kreeg je als lezer geen overdaad aan wrange gebeurtenissen en hadden de voorvallen die er wel in kwamen wat meer diepgang kunnen krijgen.

Justins Rivaal – Lydia Rood
Zelf Lezen, hardcover, 128 pagina’s, Leopold

Het onmogelijke leven [recensie]

Posted on 31 januari 2016 by Irene (Dit bericht kan affliate links bevatten)

Het onmogelijke leven debuut Kate Scelsa Young Adult 15+ Clavis verhaallijn tieners volwassen worden problemen gay roadtrips debuutroman bagage rugzak recensie review problemen band vriendschap puzzelstukjes contact isolement incident school periode verleden intrigerend

De zestienjarige MIRA begint met een schone lei op een nieuwe school. Deze keer zal ze doen alsof ze net als alle andere tieners kan functioneren, dat heeft ze haar ouders beloofd. Alsof ze niet doodmoe wordt van dit leven, en zich alleen echt wakker voelt als ze bij Sebby is.

SEBBY is Mira’s gay best friend. Hij lijkt altijd opgewekt, al is het leven in zijn pleeggezin allesbehalve een pretje. Samen hebben Mira en Sebby een wereld van magische rituelen en spontane roadtrips verzonnen, om het onmogelijke leven mogelijk te maken.

JEREMY, de verlegen jongen die zich na een incident aan het einde van vorig schooljaar in isolement heeft teruggetrokken, staat plots oog in oog met Sebby en Mira. En daarna zal zijn leven nooit meer hetzelfde zijn.

Een meeslepende, slim opgebouwde debuutroman over ingewikkelde liefde en vriendschap die je leven helemaal kan veranderen. Voor lezers vanaf 15 jaar.

Recensie:
Drie tieners die iets van hun leven proberen te maken. Allemaal hebben ze zo hun eigen bagage in hun rugzak zitten en volwassen worden gaat niet altijd even makkelijk. Dat is Het onmogelijke leven.

Het onmogelijke leven

Eerlijk toegeven, je moet er even inkomen als je begint in Het onmogelijke leven. De hoofdstukken dragen namen: Mira, Sebby en Jeremy. Het verteld hun deel van het verhaal over volwassen worden. Al snel wordt duidelijk dat het leven van deze drie personen niet eenvoudig is. Ze worstelen allemaal met hun eigen problemen. Mira begint op een nieuwe school. Wat er precies is gebeurd is nog niet duidelijk, maar wel weet je dat ze een slechte tijd achter zich heeft. Maar is die periode wel helemaal voorbij?

Sebby en Mira kennen elkaar al langere tijd, maar hoe lang en waar ze elkaar van kennen blijft langere tijd onduidelijk. Op de nieuwe school ontmoet Mira de stille Jeremy. Hij lijkt nogal mensenschuw en komt eigenlijk alleen puur toevallig in contact met Mira. Maar al snel blijkt dat het feit dat ze allemaal problemen hebben, wel voor een band zorgt. Jeremy trekt steeds vaker op met Mira en Sebby en een hechte vriendschap lijkt te ontstaan. Maar is het drietal wel helemaal eerlijk tegen elkaar?

Het feit dat het verhaal vanuit drie personages wordt verteld is niet lastig. Het staat keurig boven elk hoofdstuk vermeld en al snel merk je ook door de tekst en manier van schrijven over wie het gaat. Maar toch moet je even in het verhaal komen. Je leert de karakters beetje bij beetje kennen, maar sommige dingen kun je niet direct plaatsen. Naarmate het verhaal vordert, kom je steeds meer te weten over het drietal en hun verleden. Uiteindelijk vallen alle puzzelstukjes op zijn plek en kun je het boek met een goed gevoel dichtslaan. Intrigerend van begin tot eind!

Het onmogelijke leven – Kate Scelsa
Young Adult, hardcover, 296 pagina’s, Clavis

De indringster: De komst van een pleegzus verandert alles… [recensie]

Posted on 25 november 2015 by Irene (Dit bericht kan affliate links bevatten)

De indringster Hans Mijnders Royal Jongbloed recensie review pleeggezin pleegkind pleegzus Make a Difference-Day problemen thuis verliefd taalgebruik emoties pubers klasgenoten

Als de 14-jarige Liz van haar ouders hoort dat ze een pleegzus krijgt, staat haar wereld op zijn kop. Ze laat op allerlei manieren blijken dat ze helemaal geen pleegzus wil! Ook op haar vriendengroep reageert ze haar frustraties af. Het enige waar ze nog blij van wordt is Make a Difference-day, waarvoor ze met haar klasgenoten een geweldig plan bedenkt. Maar dan ineens is haar pleegzus er. Zal Liz haar ooit leren accepteren?

Recensie:
Het leven van Liz en haar broer Casper staat opeens op zijn kop als hun ouders vertellen dat ze hun huis willen openstellen voor een pleegkind. Er zijn zoveel kinderen die het slecht hebben en zij hebben het zo goed. Hoewel er nog niets besloten is, voelt Liz het direct als iets waar ze niets over te zeggen heeft. Wat haar ouders graag willen is al duidelijk genoeg… En dan komt de dag dat bekend wordt dat ze een pleegzus in huis krijgen. Al snel blijkt dat er heel wat aandacht naar Milou gaat. Liz begrijpt er allemaal niets van. Haar pleegzus draagt vreemde kleding, haar moeder doet overdreven lief tegen Milou en het lijkt wel of alles moet wijken voor De indringster. Liz is vastbesloten dat ze niets wil weten van Milou…

De indringster

Door het gedrag van Liz is duidelijk merkbaar dat ze Milou als De indringster ziet. Dat komt opeens in haar leven binnenwandelen en gooit alles totaal overhoop. Niet alleen thuis is de stemming om te snijden, ook uit Liz haar frustratie bij haar vrienden. Zal Milou lang blijven bij hen?

Pubers hebben natuurlijk zo en zo al geen makkelijk leven. Naast de problemen thuis heeft Liz nog meer aan haar hoofd. Jonathan was altijd gewoon een vriend van school, maar hij blijkt toch meer gevoelens los te maken bij Liz. Is ze verliefd? Valt hij ook op haar?
Maar ook op school is er genoeg om over na te denken, want Liz en haar klasgenoten moeten een geweldig plan bedenken voor Make a Difference-Day. Het moet natuurlijk wel iets zijn dat echt het verschil maakt en indruk maakt op iedereen. Lukt het de klas op een geweldig plan te verzinnen?

Schrijfstijl

De indringster is vlot geschreven en het taalgebruik past bij de doelgroep. Herkenbare situaties en problemen komen aan bod, zodat het verhaal realistisch overkomt. De emoties van Liz die veroorzaakt worden door de komst van haar pleegzus zijn haarscherp verwoord, zodat je bijna haar emoties voelt. De indringster is een boek dat je niet snel wil wegleggen als je er eenmaal in bent begonnen!

De indringster – Hans Mijnders
Zelf lezen, hardcover, 128 pagina’s, Royal Jongbloed

Plan C: ontwapenend verhaal over pleegzorg [recensie]

Posted on 28 oktober 2015 by Irene (Dit bericht kan affliate links bevatten)

Plan C Simone Arts uitgeverij holland zelf lezen 9+ pleegzorg pleegkind pleeggezin enig kind basketbal school recensie review

Ik kan aan niks anders meer denken dan aan mijn pleegbroer. Zou hij grappig zijn? Hoe zou zijn stem klinken? Zou hij veel praten of juist weinig? ‘Geen idee,’ zegt mijn vader. ‘We zullen het allemaal wel zien.’ Diede kijkt uit naar de dag dat haar pleegbroer komt. Eindelijk is ze geen enig kind meer! Ze hoopt dat hij wil komen kijken bij al haar basketbalwedstrijden en is vastbesloten ervoor te zorgen dat hij het fijn vindt om bij hen te wonen. Maar als haar nieuwe broer er eenmaal is, wordt haar geduld behoorlijk op de proef gesteld…

Recensie:
In Plan C maak je kennis met Diede, een meisje dat enig kind is en af en toe wel een broer of zus mist. De komst van een pleegkind in het gezin, lijkt daar verandering in te brengen. Echter blijkt al snel dat het leven met een pleegbroer anders is dan dat Diede zich er van had voorgesteld. Cees – haarpleegbroer – blijkt een nogal zwijgzaam type. Hoeveel moeite Diede ook probeert te doen, Cees blijft zich afzijdig houden van het gezin. Zal dat ooit nog veranderen?

Plan C

Het verhaal in Plan C wordt de meeste tijd vanuit Diede geschreven in de ik-vorm. Zij vertelt de lezer wat ze meemaakt, hoe ze naar de komst van haar pleegbroer uit kijkt en hoe veel moeite ze heeft met het feit dat het niet allemaal gaat zoals zij had gehoopt. Maar ook is er ruimte voor de gedachten van Cees. Zijn verhaal lees je af en toe in cursief gedrukte gedeelten. Hierdoor wordt een pleeggezin van twee kanten belicht, wat een realistisch beeld geeft van de werkelijkheid.

Cees

Want natuurlijk is er een reden waarom Cees stil is. De plaatsing in een pleeggezin heeft een enorme impact op het leven van Cees. Bovendien is alles anders in zijn nieuwe huis. Hoe ze met elkaar om gaan, wat er gegeten wordt en dan zit hij ook nog eens op een nieuwe school. Niemand heeft hem wat gevraagd… Hij had geen keus…

Diede

Pas nu Cees er is merkt Diede dat een pleegkind in je gezin niet altijd leuk is. Natuurlijk wordt iemand niet zomaar uit huis geplaatst, er is altijd sprake van problemen thuis. Maar ze weet eigenlijk ontzettend weinig over Cees. Hij is stil en het lijkt wel of ze geen contact met hem kan krijgen: echt contact, zoals broers en zussen hebben. Hij is er wel, maar toch ook weer niet. Haar ouders hebben het altijd druk, zeker nu ze ook de zorg voor Cees hebben. Met Diede gaat het door alle ontwikkelingen thuis steeds slechter. Tijdens het basketballen is ze niet meer in vorm en ook op school gaan haar prestaties achteruit. Komt het ooit allemaal nog goed?

Schrijfstijl

Simone Arts heeft de problematiek rondom pleegzorg heel duidelijk in kaart gebracht. Ze heeft een vlotte en prettige schrijfstijl, die het verhaal levendig maken. Het feit dat ze de pleegzorg beschrijft vanuit het pleegkind en het kind dat al aanwezig was in het pleeggezin, maakt dat beide werelden nader tot elkaar komen. Het haalt de realiteit naar voren. Absoluut een groot pluspunt. Boeiend en ontwapenend verhaal!

Plan C – Simone Arts
Zelf lezen, hardcover, 128 pagina’s, Uitgeverij Holland