Niet spieken op pagina 39 [recensie]
Niet spieken op pagina 39 is een grappig en doldwaas boek over een school die nóg erger is dan de jouwe. Voor veel te nieuwsgierige kinderen vanaf 9. Dit boek gaat over een vreselijke school. Heel wat scholen zijn verschrikkelijk, maar soms is er één nog net een tikkeltje erger. Wout en Nia hebben de pech om op zo’n school te zitten. Hun leraar, meester Bulder, vindt alle kinderen flapdrollen en brult de hele dag. Maar dan verliest hij zijn stem en komt er een bijzondere vervangleraar: meester Wits. Vanaf dan gebeuren er gekke dingen in het Ravensteincollege …
Recensie:
Een grappig boek vol belevenissen voor kinderen vanaf 9 jaar. De belevenissen van Wout en Nia vinden plaats op school….en wel heel bijzondere school.
Niet spieken op pagina 39
Het eerst wat mijn zoon deed toen hij dit boek in handen kreeg, was spieken op pagina 39. Daarmee was meteen de nieuwsgierigheid gewekt. Uiteraard ga ik in deze recensie niet vertellen wat hij daar te lezen kreeg, maar hij is meteen begonnen in dit geweldige boek.
Wout en Nia zitten op het Ravensteincollege dat verkozen is tot de allerbeste voorbeeldschool voor Nationale Heropvoeding. Het is de strengste school van het land. Leerkrachten brullen naar de kinderen en de school hangt vol met regels. Na de komst van meester Wits en het Ministerie van Nationale Heropvoeding worden alle voorstanders van deze strenge school omgetoverd tot dieren voor een dierentuin van de school.
Schrijfster Nathalie Clefas zorgt op een ludieke manier de jonge lezers aan het lezen te krijgen. Door de vlotte en uitermate grappige schrijfwijze leest het verhaal erg lekker. Het verhaal heeft korte hoofdstukken en er zijn geen moeilijke woorden te vinden.
De personages hebben stuk voor stuk grappige, originele namen waarbij meneer Schurft de leukste naam heeft wat ons betreft. De zwart-wit illustraties (Federico van Lunter) versterken het verhaal en maken het boek speelser zodat het voor de jonge lezer aantrekkelijk is.
De bijzonder maffe school die, zoals op de achterflap te lezen is, inderdaad nog erger is dan jouw school en het terrein vormt van hilarische belevenissen. Een verhaal dat over school gaat, spreekt tot de verbeelding van de jonge lezers, aangezien ze dit zelf meemaken (gelukkig meestal een stuk gezelliger). De auteur heeft een goed punt opgepakt namelijk de fantasie in het verhaal. Ouders die in dieren veranderen, leerkrachten die verdwijnen; heerlijk dat dit kan in de denkwereld van een kind en in dit boek.
Niet spieken op pagina 39 is bedoeld voor kinderen vanaf 9 jaar. Sommigen vinden het moeilijk om keuzes te maken op deze leeftijd. Met dit boek mogen ze het heft in eigen handen nemen en zelf de beslissing nemen. Spieken mag op school niet, maar nu mag het best. Het boek is grappig, verrassend en best een beetje spannend op het einde.
Niet spieken op pagina 39 – Nathalie Clefas
Zelf Lezen, hardcover, 126 pagina’s, Clavis
Het boek laat duidelijk zien dat het niet echt gebeurd kan zijn, maar prikkelt zeker de fantasiewereld van een kind. Een vis die mensen kan hypnotiseren en kan laten doen wat hij wil is zeer origineel bedacht. Zeker omdat kinderen boeken waarin dieren voor komen vaak erg aantrekkelijk vinden.
Afgeschermd achter zwarte, hoge hekken zit de nieuwste aanwinst voor de stad: een escaperoom. Het moet een geweldig spel zijn, dat niet te vergelijken is met bestaande escaperooms. Vier vrienden komen op een waanzinnig plan: inbreken en dan als allereerste het spel spelen!
Ella Braam woont samen met haar kleine broertje Sam, haar vader en haar moeder in Kersendam. Haar beste vrienden zijn Tom en Lenka. Haar buurmeisje Cleo vindt ze daarentegen totaal niet aardig. In dit compacte boekje beleeft ze veel 
Ik las het 
Het is een 
geen idee wie hij is.
Wat een heerlijk boek voor kinderen. Er komen veel fragmenten in voor wat kinderen vast en zeker aan zal spreken. De vele dieren zoals vlinders, wormen en vogels of het vossenhol maakt het voor dierenliefhebbers erg interessant. Kinderen herkennen misschien zichzelf in Sarah die baalt als er geen 
De nachtmerriewinkel en de verdwenen tanden heeft een prettig letterformaat en elke zin begint op een nieuwe regel. Dat maakt de tekst overzichtelijk. Af en toe zijn er wat woorden in een afwijkend lettertype afgedrukt, wat geheel past bij het spannende karakter van het boek. Een beetje spanning is er in dit boek aanwezig, al komt die vooral door de titel, vampiers, spoken en vreemde wezens. Het verhaal wordt niet te eng, doordat het vooral ook een grappige zoektocht is naar nieuwe tanden voor de vampier. 
Kimberly’s moeder heeft – zonder dat haar dochter daar iets van af weet – het huis omgetoverd tot een pension. Eén van haar nieuwe huisgenoten blijkt Bo te zijn. Een veelbelovende sporter en overduidelijk ook een enorme charmeur. Maar ze al niet weer een fout maken. Dit keer wordt ze niet weer verliefd op een topsporter. Dus moet ze hem uit haar hoofd zetten, wat niet zo makkelijk is wanneer je onder één dak woont.