Eilandgeheimen 7: Verraden [recensie]
Tibo komt langzaam bij in het centrum van Den Burg. Met zijn klasgenoten zat hij daarstraks nog in een pizzeria en nu ligt hij op straat. Wat is er in de tussentijd gebeurd? Tibo heeft geen idee. Later die avond raakt bekend dat zijn klasgenote Zoë, die ook in het restaurant was, vermist is. Alleen haar bebloede jas is gevonden. Enkele uren later wordt midden in de nacht bij Tibo thuis aangebeld. Er staat een doos voor de voordeur met een brief waarin hij ervan beschuldigd wordt Zoë te hebben vermoord … Om zichzelf vrij te pleiten gaat Tibo op onderzoek uit. Maar is dat wel verstandig?
Recensie:
Alweer het zevende deel in de boekenreeks Eilandgeheimen. Een serie voor de jeugd, maar die ik als volwassene zeker ook aantrekkelijk vind om te lezen. Op één boek na heb ik ze allemaal gelezen. De delen zijn allemaal los van elkaar te lezen. Verraden speelt zich af op Texel en stelt Tibo voor een belangrijke vraag: heeft hij nu wel of niet een moord gepleegd?
Eilandgeheimen 7: Verraden
Het verhaal begint met Tibo die langzaam bijkomt. Zijn klasgenoot Marcia heeft hem gevonden op straat. Totaal van de wereld. Wat is er gebeurd en hoe komt hij hier op straat 
terecht? De avond wordt nog vreemder wanneer blijkt dat klasgenoot Zoë wordt vermist. Alleen een bebloede jas wordt teruggevonden. Bij Tibo wordt midden in de nacht een doos voor de deur gezet waarin een beschuldiging van moord zit. Iemand zegt dat hij degene is die Zoë heeft vermoord. Tibo besluit op onderzoek uit te gaan, want hij een moordenaar? Dat kan gewoon niet.
Leeservaring
Je valt als lezer direct in de mysterie want Tibo wordt op straat gevonden. Hij heeft geen enkel idee hoe hij daar komt of wat er vooraf aan is gegaan. De laatste herinnering die hij heeft is dat hij met zijn klas lekker zat te eten in een restaurant.
Omdat iemand hem beschuldigd van moord – en Zoë nog altijd niet gevonden is – gaat hij op onderzoek uit. Iemand moet de schuld in zijn schoenen willen schuiven. Het wordt een zoektocht waar geheimen boven water komen. En niet iedereen is blij dat Tibo op onderzoek uit gaat…
Eenmaal begonnen kon ik het boek nauwelijks wegleggen. Je wordt in het verhaal gezogen en wil net als Tibo de onderste steen boven krijgen.
Eilandgeheimen 7: Verraden (▶Bol.com) – Gerard van Gemert
Zelf Lezen, hardcover, 176 pagina’s, Clavis
Recensie:
Leeservaring
Recensie:
Wanneer je zelf groente en fruit gaat verbouwen, wil je natuurlijk geen chemische bestrijdingsmiddelen gebruiken. Het gaat in dit boek dan ook over de 
tocht te gaan lopen. Beiden doen ze het op hun eigen manier. Maar ook al verschillen de twee enorm van elkaar, de pelgrimstocht lijkt hen toch dichter bij elkaar te brengen.
Recensie:
stukje bij beetje ontdekt Emma steeds meer over de academie en haar geheimen. Lukt het haar om antwoorden te krijgen op haar vragen? Was het eigenlijk wel een goed idee om naar Schotland af te reizen?
Recensie:
De situatie in 
behoorlijk dikke boek, het lezen niet ontmoedigd. Sterker nog: de vlotte schrijfstijl en de bijzondere gebeurtenissen, zorgen er ongetwijfeld voor dat je wilt blijven lezen.
Een verhaal dat zich afspeelt op een school. Maar geen gewone school. Hoewel Nova en Henry denken dat deze – net zoals de meeste scholen – supersaai is, blijkt het tegendeel waar te zijn. De leerlingen die hier zitten hebben allemaal een speciale gave: ze kunnen praten met katten!
De vormgeving van het boek is aantrekkelijk. Een sierlijk kader om de tekst en elk hoofdstuk begint met een portret van een kat. Af en toe kom je een paginagrote zwart wit tekening tegen. Mijn inziens zijn deze illustraties goed verdeeld over het boek, zodat het de hoeveelheid tekst even breekt. Lettertype en formaat zijn prettig leesbaar.
De hoofdstukken zijn prima qua lengte, waardoor het eenvoudig is om af en toe een hoofdstuk tussendoor te lezen. Wat fijn is voor de iets mindere fanatieke lezers.