De Spookspeurders en het spookhuis [recensie]
Wat is er toch met Lodes beste vriend Lou aan de hand? Hij is constant moe en snauwt iedereen af. Lou slaapt al wekenlang niet meer, er gebeuren namelijk onverklaarbare dingen in zijn huis. Zo klinkt er klokslag middernacht steevast luide muziek en ligt er plots bruine zeep bovenaan de trap. Lode heeft een vermoeden en besluit op onderzoek te gaan met Roger, zijn huisspook. En jawel, ook in het huis van Lou blijkt een spook te wonen. Maar in tegenstelling tot Roger is Zeger geen zachtaardig spook. Lukt het de spookspeurders een oplossing te vinden zodat Zeger Lou en zijn familie met rust laat?
Recensie:
Alweer het tweede avontuur in deze boekenreeks. De Spookspeurders en het spookhuis is een leuk leesboek voor kinderen vanaf ongeveer tien jaar.
De Spookspeurders en het Spookhuis
Eerder verscheen al De Spookspeurders en de moestuinvandalen en nu is het tijd om te griezelen in een echt spookhuis. Niet zo’n eentje die op de kermis of in een pretpark staat, maar een huis waar het echt spookt. Bij Lou gebeuren er momenteel vreemde dingen. Hij weet het zeker: er is een huisspook aanwezig. Samen met zijn beste vriend Lode en zijn huisspook Roger gaat hij op onderzoek uit. Ze ontdekken dat er inderdaad een spook woont in het huis van Lou. Alleen is deze iets minder vriendelijk dan huisspook Roger.
Leeservaring
Een beetje griezelen is altijd leuk natuurlijk. Wie niet bang voor spoken is, heeft aan De Spookspeurders en het spookhuis een leuk leesboek te pakken. Grappig is dat Lode een spook in huis heeft en dat die helpt om te kijken of er ook een spook woont bij Lou. Wanneer ze ontdekken dat dit inderdaad zo is, kom je er ook achter dat spoken – net zoals mensen – allemaal anders zijn. En Zeger – het huisspook van Lou – is wat vervelender, waardoor Lou al wekenlang geen oog meer dicht doet ’s nachts. Gezamenlijk proberen ze tot een oplossong te komen, zodat iedereen tevreden is.
De hoofdstukken zijn qua lengte goed afgestemd op de doelgroep, het verhaal is vlot geschreven. Regelmatig zijn er leuke zwart-wit tekeningen te vinden in het boek, wat het leesplezier alleen maar bevordert. Onderhoudend geschreven en eigenlijk wordt het nooit saai. Daarom blijf je als lezer graag doorlezen.
Leuk is dat – hoewel het boek deel uit maakt van een serie – los te lezen is. In het eerste deel lees je hoe Lode ontdekte dat er ij zijn huis een spook woonde.
De Spookspeurders en het spookhuis – Tine Bergen
Zelf Lezen, paperback, 160 pagina’s, Horizon Boeken
Recensie:
De grote vraag is: nu het zo goed klikt tussen de jongens, zal Ari nog wel weg willen uit het dorp? En is het mogelijk dat er liefde opbloeit tussen hen? Net op het moment dat je niets liever wil dan verder lezen, is het boek uit. En helaas, helaas… Je moet nog tot september wachten op het tweede deel!
Geduldig zitten Rip en Rouw in de wachtkamer te wachten totdat Tandarts Bibberbeet de deur open doet. Hij vraagt wie er aan de beurt is. Tja, er zitten maar twee kinderen te wachten, dus wie denk je zelf? In plaats van hen binnen te laten, gaat de deur weer dicht want de kamer moet tip top in orde zijn omdat het de eerste keer is dat het tweetal hier komt. Het is ontzettend grappig om te zien wanneer de kinderen eindelijk binnen mogen komen. Wat is er met de praktijkruimte gebeurd? Zowel in de tekst als tekeningen merk je dat het een klein beetje griezelig is, vooral erg vreemd, maar het is zo absurd dat het ontzettend grappig is.
Een groepje vrienden hebben een geweldig plan bedacht: ze gaan een weekendje doorbrengen in een vakantiehuisje. Maar dan niet door eentje te huren, maar in te breken op een vakantiepark. Door stiekem een gat te knippen in het hek om het bungalowpark heen, weten ze ongezien op het terrein te komen. Om vervolgens een huisje open te breken en hun intrek te nemen. Alleen blijkt al snel dat er iemand is die duidelijk vind dat de groep zich niet naar behoren gedraagt. Ze moeten zich rot schamen en om dat duidelijk te maken, gaat iemand heel erg ver! Maar hoe kun je iets goedmaken, wanneer je geen idee hebt waarom iemand boos op je is? Zullen de vrienden ontdekken wie er achter de griezelige gebeurtenissen zit?
el bij dit boek. Het is best een pittig onderwerp voor de doelgroep, maar het is wel met zorg en aandacht geschreven. Het zal een beetje per kind verschillen wanneer ze aan dit beladen boek toe zijn. Want ook al is het fictie, we krijgen vroeg of laat allemaal met de dood te maken. En het is mooi om te zien dat duidelijk gemaakt wordt dat iedereen op zijn of eigen manier rouwt. Dat er geen goede of slechte manieren zijn om met het verlies van een dierbare om te gaan. Maar – ook al wordt in het verhaal beschreven dat dit echt niet zo is – het voelt wel een beetje alsof de robot de plaats van iemand inneemt. En dat vind ik niet zo passen bij een boek voor die leeftijd. Daar plaats ik meteen ook de kanttekening bij dat ik mij er bewust van ben dat ik er als volwassene wellicht wat anders naar kijk. Dat de doelgroep dat wellicht helemaal niet zo ervaart.
Het boek onderscheid zich op veel manieren van andere boeken. Te beginnen bij het begin. Bij hoofdstuk 0. Want waar andere boeken dit getal overslaan, doen ze daar in Domperdorp niet aan. En kinderen die gek worden van hun ouders zullen al snel verder willen lezen wanneer ze eenmaal begonnen zijn. Want Bregje stelt zich aan de lezer voor. Bregje is de oprichtster van S.O.O.P. wat staat voor Slachtoffers van Overbezorgde Ouders Praatgroep. Nou, als je daarmee de aandacht van kinderen niet trekt…
Stephan Pastis is bekend van de Flip Fiasco boeken, dus als je die met plezier hebt gelezen, zul je ongetwijfeld ook enorm kunnen lachen om de boekenreeks Domperdorp.
Recensie:
Regen ontmoet coloriet Wilg en Distel en een gewoon meisje Bloesem dat op zoek is naar haar verdwenen broertje Vlam, die ook coloriet is. Het feit dat colorieten bijzondere gaven hebben maakt dat veel mensen bang van hen zijn. En daardoor zijn er veel colorieten verdwenen. Het trio probeert Vlam en de andere colorieten te vinden. Al zal het niet eenvoudig zijn.