De laatste adem [recensie]

Midden in het zomerseizoen wordt het Deense eiland Kenning opgeschrikt door een gruwelijke moord. Aanvankelijk lijkt er geen verband te zijn met het kleine groepje vrouwen dat zich witte heksen noemt en dat deze zomer op het eiland verblijft. Maar waarom droomt Nina dan steeds over deze vrouwen? Als er een tweede verdwijning plaatsvindt op het rustieke eiland, besluit Nina alles op alles te zetten om de zaak op te lossen.

Recensie:
Enthousiast ben ik begonnen in De laatste adem, maar ik merkte al snel dat ik moeite had om volledig in het verhaal te komen. Ik bleef doorlezen in de veronderstelling dat het mij later allemaal wel duidelijker zal worden, maar helaas was dit niet het geval. Ook toen het boek uit was, bleef ik met het knagende gevoel zitten. Toen ik op internet las dat De laatste adem het tweede deel is van een trilogie viel bij mij het kwartje. Wanneer ik het eerste deel – De beproeving – had gelezen, was het geheel vast een stuk beter te volgen. In dat boek stond ongetwijfeld de informatie die ik nu miste. Ik raad je dan ook aan éérst De beproeving te lezen en daarna pas te beginnen aan De laatste adem.

De laatste adem

Ik ben er van overtuigd dat wanneer ik het voorgaande boek had gelezen, ik veel meer plezier had beleefd aan het lezen van De laatste adem. Het verhaal wordt geschreven vanuit de ik-vorm, maar ook vanuit verschillende perspectieven en dat maakt dat je juist wel alle achtergrondinformatie wilt hebben.
Het is een spannend boek, maar eerder wat mysterieus dan echt een thriller. Het speelt wel in op angsten die veel mensen hebben: geesten. Heksen op het eiland, vreemde gebeurtenissen en zwarte schaduwen die weer opduiken. Nina is vastbesloten om te ontdekken welke geheimen zich afspelen op Kenning.

Naast de spanning en het bovenaardse, is er ook plaats voor romantiek in dit boek. Een aangename combinatie, waardoor het boek lekker leest.

De laatste adem – Marijke VerhoevenBekijk op Bol.com logo
Thriller, paperback, 350 pagina’s, Crime Compagnie