Moordende hitte [recensie]
Wanneer Annejet besluit om samen met haar buurvrouwen een belevingstuin te creëren, haalt ze zich meer op de hals dan ze ooit had kunnen bedenken. De samenwerking met haar beste vriendin Karin verloopt vanaf de start van het project stroef en hun wederzijdse frustraties broeien onder de oppervlakte. De komst van Katja, een aantrekkelijke nieuwe buurvrouw, zet alle verhoudingen op scherp. Als de temperatuur blijft stijgen en de hitte ondraaglijk wordt, komen de zorgvuldig bewaarde geheimen aan het licht en loopt alles gruwelijk uit de hand.
Recensie:
Toen ik de vraag kreeg van de Crime Compagnie of ik Moordende Hitte wilde recenseren, hoefde ik geen moment na te denken. Ik lees graag thrillers, ik hou van het ontdekken van nieuwe auteurs en de synopsis maakte mij erg nieuwsgierig.
Moordende hitte
Tijdens de hittegolf besloot ik dit boek er maar eens bij te pakken. Zodra je het boek openslaat zie je een plattegrond van ’t Netelhof, het buurtje waarin dit verhaal zich allemaal afspeelt. Je ziet de huisnummers en de namen van de bewoners. Zo kun je duidelijk zien wie waar woont en snap je sommige passages beter. Al is het niet echt mijn ding om steeds terug te moeten bladeren.
Alles draait om een groep buren die een gezamenlijke belevingstuin willen maken. Een hectare grond leek Annejet heel mooi, maar zodra ze voor het stuk land staat, blijkt het toch erg groot te zijn. Daar gaat veel werk in zitten… Misschien wel een beetje te veel.
Hoe idyllisch het idee ook leek, samen met de buurt een tuin te onderhouden, blijkt het een bron van ergernis te zijn. De buurvrouwen leren elkaar van een hele andere kant kennen. En wanneer Katja als nieuwe buur erbij komt, blijkt dat dit alle verstandhoudingen op scherp zet.
Leeservaring
De proloog neemt mij direct mee in het verhaal en zorgt ervoor dat ik verder wil lezen. Vervolgens krijg je te maken met een verhaal dat vanuit verschillende perspectieven wordt beschreven. De namen van de personages staan iedere keer keurig boven het hoofdstuk, maar het zijn er zoveel dat het mij af en toe duizelt. Ik heb moeite met onthouden van wie wat ook al weer deed, waardoor ik regelmatig mijn vraagtekens zet bij een stuk tekst. Wanneer er bijvoorbeeld verwezen wordt naar iets wat is gebeurd – zonder het te benoemen – zit ik mijzelf af te vragen wat dat ook alweer was.
Bij hoofdstuk 18 (start op pagina 100) ben ik afgehaakt. Het lukte mij persoonlijk niet om alle verhaallijnen te volgen en te combineren. De proloog lijkt op dat moment nog nergens bij te horen.
Wat vinden anderen
Terwijl ik al eerder struggelde met het verhaal, ben ik even gaan zoeken naar reacties van anderen. Ik kom vaak het lastige begin tegen, maar de meesten vinden het zeker de moeite waard om door te lezen, omdat het verhaal daarna het allemaal goed maakt. Doordat ik moeite had er één geheel van te maken en het verhaal niet kon volgen, ben ik dus uiteindelijk afgehaakt. Het feit dat ik zo ver ben gekomen komt voornamelijk door de prettige schrijfstijl. Het verhaal leest vlot, dus wat ik heb gelezen, ging best wel snel. Maar omdat ik op mijn tweede (opeenvolgende) leesdag al moeite had om te herinneren wat er allemaal was gebeurd, heb ik het boek dus niet uitgelezen.
Nieuwe kans
In februari 2023 verschijnt het tweede boek van schrijversduo Sophie Wester. Ondanks dit boek ben ik toch nieuwsgierig naar Een lege plek. De schrijfstijl is goed en mijn hoop is dat dit verhaal mij gewoon niet goed lag en ik wel kan genieten van het volgende boek.
Moordende Hitte – Sophie Wester
Thriller, paperback, 298 pagina’s, Crime Compagnie