Een angststoornis maakt het dagelijks leven van de veertienjarige Audrey behoorlijk lastig. Ze heeft baat bij de gesprekken met haar psycholoog, maar ze komt pas echt tot bloei wanneer ze Linus ontmoet, een teamgenoot van haar oudere broer. Linus snapt haar. Sophie Kinsella schreef een inspirerende jeugdroman waarin vriendschap, romantiek en humor de weg naar herstel zijn voor een meisje dat te kampen heeft met fobieën. Ze wordt daarbij geholpen – en soms gehinderd – door haar chaotische familieleden.

 

 

 

Recensie:
De boeken van Sophie Kinsella lees ik altijd graag, dus ik was ook erg nieuwsgierig naar het eerste Young Adult boek van haar. Niet te filmen! gaat over de veertienjarige Audrey die kampt met een angststoornis.
Het begin van Niet te filmen! is hilarisch: de moeder van Audrey en Frank staat op het punt om de computer van Frank uit het raam te gooien. De reden? Frank zit nogal vaak te gamen op de PC en dus moet het nu maar eens afgelopen zijn. Een goede binnenkomer en het nodigt zeker uit tot verder lezen…

Niet te filmen!

De titel is niet zo maar gekozen. Audrey die kampt met een angststoornis heeft de opdracht gekregen om het leven te filmen. Haar psycholoog hoopt dat dit een opstap voor Audrey is om langzamerhand meer deel te nemen aan het gewone leven en haar angst zo te overwinnen.
Vanaf het moment dat Audrey begint te filmen is het boek opgedeeld in twee soorten stukken tekst. Het verhaal waarin vanuit Audrey wordt verteld over wat er gebeurt en daarnaast wordt er in woord beschreven wat er gefilmd wordt. Daar ligt – mijn inziens – meteen het knelpunt van Niet te filmen!

Videofragmenten

De videofragmenten die Audrey heeft gefilmd worden dus in woord beschreven. Zij noemt het: Mijn serene, liefdevolle huisgenoten – videotranscriptie. De beweging van de camera wordt zo nodig aangeduid en Audrey becommentarieerd haar leven. De “voice-over” vat kort samen waar het stukje film over gaat. Vervolgens wordt er beschreven wat iedereen zegt en wat er gebeurd. Persoonlijk vind ik dat deze stukken behoorlijk de vaart uit het verhaal halen. Normaal lees ik in rap tempo de boeken van Sophie Kinsella uit, maar ik merk dat ik hier aanzienlijk lang over doe. Elke keer blijf ik haperen bij de filmfragmenten en op een gegeven moment merk ik dat ik baal wanneer er weer een videofragment te lezen valt…

Het verhaal

Persoonlijk vind ik het jammer dat deze filmfragmenten de vaart uit het verhaal halen. Want de rest is wel vloeiend geschreven én het onderwerp is zeker de moeite waard om te lezen. Het omgaan met een angststoornis, plotselinge paniekaanvallen en de vraag of het ooit nog goed komt, zijn geloofwaardig beschreven. Qua verhaal vind ik het boek zeker de moeite waard, alleen ligt de uitvoering mij niet helemaal.

Niet te filmen! – Sophie Kinsella
Young Adult, paperback, 224 pagina’s, Uitgeverij Moon