Dit is geen boek.

Het is een plek ver weg, zo ver dat je hem in je achtertuin kunt vinden.
Daar staat een reusachtige boom die praat,
maar alleen wanneer hij iets te zeggen heeft.
Er is een jongen van yoghurt en een meisje van vanille.
Er zijn monsters die woorden verslinden in plaats van kinderen.
En twee kinderen die verdwalen in de wondere verhalenwereld van Opa Eik …

Dit is geen boek.
Het is een wereld op zich,
die de jouwe voorgoed zal veranderen.

Recensie:
De verhalen van opa Eik  is een trilogie voor kinderen vanaf ongeveer tien jaar. Boordevol fantasie; een plek om even weg te dromen. Het eerste boek in deze boekenreeks heet De verhalen van opa Eik (1).  Zodra je begint met lezen, merk je al dat dit een heel bijzonder verhaal is…

Er waren eens een broer en een zusje, een beer, een prachtige boom en een jongetje dat uit yoghurt bestond.

De verhalen van opa Eik (1)

Een yoghurtjongetje is nog maar het begin van de vreemde figuren die in De verhalen van opa Eik  voorkomen. Lopende draad door het verhaal zijn twee kinderen: Maya en Gustavo. Echter blijkt de naam Gustavo voor veel mensen erg lang en wordt hij gewoon Guus genoemd.
De opa van het tweetal – opa Droes – is een bijzondere man. Hij heeft al veel bijzondere dingen meegemaakt, zo heeft hij ooit eens een echte zeemeermin opgevist. Het net waarmee hij dat deed heeft hij nog altijd als aandenken op zolder liggen.
Wanneer Maya en Guus in het bos een bizarre oude vrouw ontmoeten, vertelt opa Droes hen een bijzonder verhaal. Het verhaal van opa Eik.

Een wereld waar niets te gek is en waarin ju urenlang kunt dwalen. Dat is Het verhaal van opa Eik. Het boek begint al met fantasierijke dingen, maar zodra het verhaal van opa eik wordt verteld, wordt het steeds gekker. Een wereld waar je niet weet wat je te wachten staat en waarin alles kan.  Maya en Guus duiken in de fantasiewereld en maken kennis met De verhalen van opa Eik. De hoofdstukken kun je zien als aparte avonturen en belevenissen. Er komen heel wat bijzondere schepsels voorbij in dit eerste deel van deze trilogie.

De pratende beer Humbertus, het Vanillemeisje, een lachboleet en het vreselijke wezen Pamarindo zijn enkele vreemde dingen die voorkomen in dit verhaal. Soms is de wereld zo bizar dat je echt je hoofd er goed bij moet houden om het allemaal goed te kunnen volgen. Maar wanneer je de tijd er voor neemt, vallen alle gebeurtenissen en personages op hun plek.

Na het lezen van De verhalen van opa Eik (1)  ga ik nieuwsgierig verder in Het hart van de draak (boek 2)  en De grote Storm (boek 3).

De verhalen van opa Eik (1) – J.L. Badal
Zelf lezen, hardcover, 188 pagina’s, Clavis