Afgelopen zomer keek heel Nederland naar het tv-programma B&B Vol Liefde. En als er één deelnemer uit sprong, dan was het wel voormalig stewardess Els. Door haar innemendheid, scherpe humor en talent als gastvrouw sloot iedereen Els in het hart. Het was dan ook een schok voor veel kijkers toen Els in Schotland door de B&B-eigenaar werd weggestuurd.
Maar terug in Nederland zit Els niet bij de pakken neer. Het liefdesverdriet waait over en in korte tijd wordt ze razend populair op Instagram, waar ze haar dagelijkse belevenissen en haar bijzondere avonturen als stewardess deelt. Bijna twintig jaar lang vloog ze de hele wereld over, en daar kan ze geweldig over vertellen.
In Somewhere Els deelt Els al haar reisavonturen en geeft ze een kijkje achter de schermen. Ze vertelt openhartig over het fascinerende beroep van stewardess: over de bijzondere ontmoetingen met passagiers, het keihard werken op tien kilometer hoogte, de hilarische situaties met reizigers, de hechte band met collega’s en de fijne tussenstops op exotische bestemmingen.
Recensie:
Vaste kijkers van B & B Vol liefde kennen haar natuurlijk wel: Els van Roode, Who Els? Ze vertrok voor de liefde naar Schotland, maar hoewel het er even veelbelovend uitzag, werd ze toch naar huis gestuurd. De publieklieveling – want dat was ze echt wel geworden – keerde terug naar Nederland. Zelf was ik één van die kijkers en ik moest vond het ook echt oprecht jammer dat Els haar spullen moest pakken. Geen aflevering was saai met haar gevatte opmerkingen, aanstekelijke lach en ik houd van haar humor. Voor iedereen die geen genoeg van Els kon krijgen… Somewhere Els! Read more
Spoedeisendehulparts Heleen Lameijer (@makesciencework op Instagram) ontmoet voortdurend mensen op misschien wel de slechtste dag van hun leven. In dit boek neemt ze de lezer mee achter de klapdeuren van de spoedeisende hulp. Ze deelt wat ze meemaakt en laat de impact zien van de korte en bijzondere ontmoetingen die ze heeft met allerlei patiënten.
Het ene moment werkt ze onder hoogspanning in teams speciaal voor ongevallen of reanimaties. Het andere moment behandelt ze een breuk bij een kind. Ze helpt patiënten, maar wordt soms ook zelf door patiënten en hun verhalen geholpen. Ze neemt beslissingen die levens kunnen redden, maar ziet ook mensen sterven.
Recensie:
Ik werk zelf in de gezondheidszorg en dus hebben boeken en televisieprogramma’s met dit onderwerp mijn interesse. Dus toen ik het boek Op de spoedeisende hulp voorbij zag komen, aarzelde ik geen moment. Ik heb dit boek zelf gekocht omdat ik het graag wilde hebben.
Op de spoedeisende hulp
De spoedeisende hulp – oftewel de SEH – vind ik een fascinerend iets. Het is hollen of stilstaan. Geen dag is hetzelfde en de mensen die er komen zijn divers. Net zoals de reden waarom ze daar belanden.
In het boek Op de spoedeisende hulp beschrijft Heleen Lameijer haar belevenissen op de SEH. Als arts schept ze met deze verhalen een duidelijk beeld van de onverwachte, situaties waar ze mee te maken krijgen. Maar ik vind het vooral ook heel mooi dat ze de mens achter de witte jas laat zien. Privé-situaties, maar ook in haar werk als arts.
@Reanimatiecursus * Klik op de foto om naar de Instagram Reanimatiecursus te gaan *
Wat ik nog niet wist, maar wat ik zeker even wil benoemen, is dat Heleen Lameijer een laagdrempelige manier heeft gevonden om een reanimatiecursus te geven. Via de Instagram Reanimatiecursus hoopt ze zoveel mogelijk mensen te bereiken en te leren hoe je kunt reanimeren. Kun je deze levensreddende handeling nog niet? Aarzel niet en neem daar zeker eens een kijkje. Want reanimeren kunnen we allemaal leren!
Leeservaring
De korte verhalen zijn makkelijk tussendoor te lezen. Al las ik het boek vrij rap achter elkaar uit, omdat ik het erg interessant vond. De onderwerpen zijn divers. Uiteraard komt haar cursus aan bod, levensbedreigende gevallen op de SEH en helaas niet altijd met goede afloop. Maar ook minder spoedeisende zaken komen in het boek voor. Ook zijn er enkele verhalen waarin het coronavirus een rol speelt. Hoewel Heleen zelf arts is, kom je haar ook tegen als patiënt en de gevoelens die daar een rol spelen. Want hoe is het als je zelf arts bent om eens aan de andere kant te staan? En hoe gaan collega’s om met zo’n situatie?
Voor iedereen die nieuwsgierig is naar het wel en wee op de spoedeisende hulp is dit een aanrader. Ik heb met veel plezier de verhalen gelezen en ik hoop dat er nog een vervolg komt. Want van dit soort boeken krijg ik geen genoeg.
Na het lezen van dit boek weet je: met alleen argumenten verander je niet iemands mening. Zeker in gesprekken over grote onderwerpen waarin twee kampen lijnrecht tegenover elkaar lijken te staan – denk aan klimaat, corona of stikstof.
Het goede nieuws: mensen veranderen wel degelijk van mening en doen dat ook voortdurend, hun hele leven lang. En als je de wetenschap daarachter begrijpt, kun je betere gesprekken voeren om iemand (of jezelf) van mening te laten veranderen.
Recensie:
De titel maakte mij al nieuwsgierig en wanneer je in de boekwinkel het boek ziet, is de kans groot dat je hem oppakt. Lees de achterzijde, dan zie je ook een belangrijke vraag staan: Twijfel je of je dit boek wil lezen? Vervolgens staat er z.o.z. en kijk je automatisch op de binnenzijde van de achterflap. Wat daar staat? Dat laat ik even in het midden, maar het triggert zeker je nieuwsgierigheid.
Hoe verander je een mening?
Iedereen heeft zijn of haar eigen mening en dat is alleen maar goed. Maar wat als je elkaars standpunt niet begrijpt. Je het liefst zou willen dat iemand zijn mening aanpast? Het is niet zo dat door je eigen argument te benoemen dat mensen opeens een andere kijk op zaken hebben. Maar toch veranderen wij allemaal voortdurend van mening. Heb je als buitenstaander invloed op het gedachtengoed van iemand? Jazeker! Hoe verander je een mening? gaat in op alle aspecten die belangrijk zijn om iemands mening te veranderen.
In tien hoofdstukken neemt de auteur je mee naar de aspecten die invloed hebben op het wijzigen van een mening. Wetenschappelijke inzichten worden op zeer duidelijke wijze beschreven in dit boek en neemt de lezer mee naar het proces. Sociale, psychische en neurowetenschappen komen aan bod en laten je begrijpen hoe het menselijke brein werkt. En hoe je – door goede vragen een goed gesprek te voeren die inhoud heeft. En iemand laat nadenken over zijn standpunt.
Leeservaring
Het is altijd even afwachten hoe het verhaal wordt vertelt in non-fictie boeken. Gelukkig wordt – ondanks de wetenschappelijke inhoud – alles heel duidelijk uitgelegd. Je hoeft dus geen wetenschapper te zijn om te begrijpen wat er in dit boek staat. Het is een prettig leesbaar boek. Zelf vond ik het erg interessant en daardoor was het boek soms lastig weg te leggen.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in het menselijke brein, graag gesprekken aan gaat met mensen over serieuze onderwerpen, een superfijn boek. Stop met je eigen mening opdringen en ga écht het gesprek aan. Met de handvatten in dit boek wordt dat een stuk makkelijker.
Nu Olivia ver van haar familie woont, kan ze eindelijk haar eigen gang gaan. Maar dan slaat het coronavirus toe. In quarantaine merkt ze dat ze niet alles in haar eentje kan, ook al wil ze het nog zo graag. Via social media gaat ze ten einde raad in op het voorstel van een man die boodschappen voor anderen wil doen. Er lijkt iets op te bloeien… maar hoe kom je dichter tot elkaar als je verplicht afstand moet houden? En wie kun je ten tijde van crisis echt vertrouwen?
Een liefdesverhaal, omdat elke crisis ook een keerzijde kent. Want liefde overwint alles… of toch niet?
Recensie:
Een verhaal schrijven waar corona een grote rol in speelt. Daar moet je wel wat lef voor hebben, want is niet iedereen covid beu? Wil je – wanneer je lekker aan het lezen bent nog wel aan dit virus denken? Toch maakte de combinatie met de liefde mij wel nieuwsgierig.
Als we weer kunnen ademen
Het coronavirus slaat ook toe in Nederland en Olivia gaat – omdat ze tot de risicogroep behoort – in quarantaine. Alleen wanneer alles langer blijkt te duren dan ze had verwacht, loopt ze toch tegen een praktisch probleem aan. Haar boodschappen raken op. Gelukkig ziet ze op Facebook een oproepje van iemand die graag boodschappen voor mensen wil doen. Ze reageert en een afspraak is snel gemaakt…
Leeservaring
De schrijfstijl is prettig, maar al in het begin loop ik als lezer tegen een ietwat ongeloofwaardige gebeurtenis aan. Ik kan er niet zoveel over zeggen, omdat ik anders al te veel verklap over de verhaallijn. Maar goed… Gewoon lekker verder lezen en niet te lang er bij stil staan.
De verhaallijn vind ik prima bedacht, alleen hetgeen de auteur kwijt wil, leent zich veel meer voor een echt boek dan een korte novelle. Het verhaal is in twee tijdslijnen geschreven: het heden en gebeurtenissen van 5 jaar geleden. Ik snap echt wel waarom de schrijfster heeft gekozen om het verleden in het verhaal te verwerken, maar door het geringe aantal pagina’s is alles net benoemt en niet uitgewerkt. Persoonlijk vind ik dat een gemiste kans.
Samen – vertaald door Susan Smit, is een prachtig pöetisch beeldverhaal voor volwassenen over moeilijke tijden, eenzaamheid, angst, maar ook over hoop en nieuwe vooruitzichten. Dit cadeauboek gaat over een grote storm, die over de wereld woedt. Iedereen trekt zich terug in zijn huis om te schuilen. En dan is het opeens erg stil… En in die stilte merk je waar het in het leven echt om gaat: verbinding en saamhorigheid. Een bijzonder boek om cadeau om te geven.
Recensie:
Wat een bijzonder boek is dit; zeker in deze roerige tijden!
Samen
Samen wordt gevormd door zowel de illustraties als de boodschap die de auteur de lezer wil meegeven. Het boek bevat prachtige zwart/wit pentekeningen die de tekst fantastisch aanvullen. Hoewel er helemaal niet zoveel tekst in staat, wordt er zoveel verteld.
Het verhaal begint over de drukte van alledag en dat we, door deze hectiek, soms niet beseffen wat we beleefd hebben. De wereld gaat als een grote ‘machine’ door.
Maar wanneer er dan een grote verandering plaatsvindt, gaan we ons anders gedragen. De impact van sommige dingen (zoals nu met Corona) doet veel met ons als mens. De lege straten, de afstand tussen mensen….deze (toch vreemde dingen) werden ineens normaal. Hoewel het voor de lezer duidelijk aanvoelt dat het indirect over Corona gaat, ben ik van mening dat het ook over andere moeizame situaties kan gaan. Juist doordat we dit nu met z’n alle meemaken, voel je je met het verhaal verbonden.
Het boek laat op een bijzondere manier zien dat iedereen wel een vorm van angst heeft. De auteur laat het gevolg zien wanneer mensen van elkaar gescheiden zijn en dat het tot eenzaamheid kan leiden. Toch wordt het verhaal niet zwaarmoedig, eerder positief verteld. Het laat zien dat we gescheiden waren van elkaar, maar toch verbonden. Het toont de lezer de creativiteit naar andere mogelijkheden, de kracht in onszelf en de hoop.
Het is een boek om goed te bewaren. Een verhaal dat keer op keer te lezen is en prachtig blijft. Bemoedigende tekst dat bij de lezer een positief gevoel oproept terwijl de situatie soms zeer lastig is. Een echte aanrader!
Samen – Luke Adam Hawker Roman, hardcover, 64 pagina’s, Altamira
Vlieland, de nieuwe vakantiethriller van Kiki van Dijk, gaat over Charlie. Charlie is reisblogger, maar zoekt het dit jaar noodgedwongen dichter bij huis. Als ze wordt uitgenodigd voor een paar nachten op een glamping op Vlieland, grijpt ze haar kans. Het eiland trekt de laatste jaren veel hippe toeristen, dankzij de luxe restaurants, exclusieve winkeltjes en prachtige natuur.
Op het eiland aangekomen wil ze Sytze interviewen, de eigenaar van een nieuwe bierbrouwerij. Hij is echter bot en ongeïnteresseerd, en Charlie krijgt vreemde reacties als ze wat mensen naar hem vraagt. Dan wordt het bebloede lichaam van een meisje gevonden. Sytze wordt onmiddellijk verdacht, en als er nog een meisje verdwijnt weet iedereen het zeker: hij is de dader. Door de zomerstorm wordt Charlie gedwongen om op het eiland te blijven en ze besluit zelf op onderzoek uit te gaan, met gevaar voor eigen leven…
Recensie:
Een vakantiethriller over ons eigen land: ik hou er van! In dit boek staat het waddeneiland Vlieland centraal. In combinatie met een influencer op reisgebied een leuk concept voor een verhaal. Nieuwsgierig begin ik te lezen.
Vlieland
Ik heb al eerder boeken van Kiki van Dijk gelezen, dus deze auteur was niet nieuw voor mij. Maar omdat dit verhaal over Nederland gaat, was ik wel extra nieuwsgierig. Eén ding is zeker: je hebt geen tropisch eiland nodig voor een goed vakantieverhaal.
De coronacrisis speelt een rol in dit verhaal. Reisblogger Charlie – die vaak naar verre oorden afreist – is dit keer dicht bij huis. Ze wordt uitgenodigd voor een paar dagen Vlieland en verblijft op een glamping op het eiland. Al snel blijkt at haar komst niet onopgemerkt is gebleken. Iedereen schijnt er van op de hoogte te zijn en weet waar ze verblijft. Op zich geen probleem, al had Charlie iets meer privacy kunnen waarderen.
Wie denkt dat op de waddeneilanden nooit wat gebeurd, heeft het mis. Het hele eiland is in rep en roer wanneer er een lichaam van een bebloed meisje gevonden wordt. Nauwelijks bekomen van de schrik, verdwijnt er een meisje. De zoektocht begint en al snel wijzen diverse vingers naar een verdachte. Maar is Sytze wel degene die ze zoeken?
Terwijl de inwoners van Vlieland zich op maken voor een zomerstorm, verlaten veel toeristen zo snel mogelijk het eiland. De mogelijkheid bestaat dat de dader ook snel de benen neemt. Moet de politie niet iedereen tegenhouden? Charlie besluit op het eiland te blijven en gaat zelf ook op onderzoek uit. Maar kan ze dat niet beter aan de politie overlaten?
Leeservaring
Het verhaal begint met een proloog dat zich afspeelt op het waddeneiland en je duikt meteen de spanning in. Daarna keer je even terug in de tijd en maak je kennis met Charlie die zich gereed maakt voor vertrek. De sfeer wordt goed weergegeven, je waant je al snel midden in de hectiek op Vlieland. Verschillende verdachten passeren de revue, maar het blijft lang spannend wie nu daadwerkelijk de dader is.
Kijk eens van heel dichtbij. Nog dichterbij. Nog dichterbij… Wat zie je? Je huid? Een deurklink? Een glas water? De lucht? Misschien wel, maar wat je ook ziet, zijn huizen. De huizen van miljoenen piepkleine wezentjes: microben. Wat willen ze van ons? Net als jij willen microben rustig leven en gewoon hun ding doen. En dat is prima… alleen zijn er sommige die jou ZIEK maken als ze ‘hun ding doen’! Wat kan je ertegen doen? Niet in paniek raken! Dit boek is je gids tot het wonderlijke, microscopische universum van ziektekiemen. Je komt te weten hoe ze leven en wat mensen doen om te verhinderen dat ze zich verspreiden. Waar wacht je nog op? Stap binnen in de wonderlijke wereld van de ziektekiemen. Vergeet alleen niet om eerst je handen te wassen!
Recensie: Een heldere uitleg voor kinderen vanaf ongeveer acht jaar over virussen en bacteriën waarbij kinderen niet bang gemaakt worden, maar juist informatie krijgen op een leuke en interessante manier.
De verbluffende wereld van microben
Momenteel is iedereen zich erg bewust van Corona. Ook voor kinderen is het een bijzondere tijd. Hoe kunnen we kinderen het beste uitleggen wat het verschil is tussen een virus en bacteriën? Hoe kan je ze geruststellen als je misschien zelf niet eens een antwoord weet op hun vragen? Dit boek helpt je hiermee…
Het boek begint met een korte inleiding van de auteur zelf. Ze is wetenschapper en is gespecialiseerd in alles wat met virussen te maken heeft. Ze probeert te achterhalen wat ze gevaarlijk maakt, hoe ze zich verspreiden en met welke middelen we ons gezond kunnen houden. Na deze inleiding neemt de auteur ons mee op ‘ontdekkingstocht’ in de wereld van ziektekiemen. Aan de hand van vijf hoofdstukken wordt hierover informatie gegeven.
Wat zijn microben eigenlijk?
In het eerste hoofdstuk wordt duidelijk uitgelegd wat microben zijn. Je kunt ze niet met het blote oog zien, maar van sommige kun je wel heel ziek worden. Er staat zelfs een proefje in waarmee je je eigen microben (schimmels) kan kweken. Vervolgens wordt er duidelijk uitgelegd wat virussen, bacteriën, parasieten en fungi zijn. Sommige fungi zijn zelfs gezond en kun je eten, bijvoorbeeld gisten en champignons.
In de volgende hoofdstukken worden verschillende virussen verder uitgelegd; van een griepje, hondsdolheid tot malaria. Tevenswordt toxoplasmose besproken. Voor kinderen spreekt dit wellicht tot de verbeelding, omdat dit ook via de huiskat verspreidt kan worden. Verder komen ook de gevolgen van de virussen aan bod en hoe de gevolgen beperkt kunnen worden. Het laatste deel gaat over de genezing door middel van bijvoorbeeld vaccins en medicijnen. Zelfs het huidige virus Covid-19 wordt aan het einde nog heel kort aangestipt.
Door de combinatie van de begrijpelijke tekst en de kleurrijke illustraties, is het boek erg interessant voor kinderen vanaf acht jaar. Ze zullen het als leerzaam ervaren, maar hoogstwaarschijnlijk ook erg leuk, omdat je je eigen schimmelhuisdier kan gaan kweken. Het boek bevat regelmatig opmerkelijke feitjes, veel gekleurde illustraties en gekleurde schema’s wat het boek erg speels maakt. Wij vonden de bacteriën en virussen soms erg grappig getekend. Zo blijkt dat kinderen niet bang gemaakt worden, maar juist kennis krijgen van dit onderwerp. Ook hebben we veel plezier beleefd aan het Pandemiespel (een soort Ganzenbord). Je zult een enkele keer best een moeilijk woord aantreffen, maar dat is door de medische termen niet te voorkomen.
Een boek voor iedereen die het interessant vindt om alles te weten over bacteriën en virussen.
“Schilderachtig in elk seizoen”, zo laat Domburg zich wel het beste omschrijven. Niet voor niks komen kunstenaars hier al decennialang voor het licht en de unieke combinatie van bossen, duinen en zee. Het park – pal achter de duinen en direct naast het pittoreske dorp – is ideaal voor gezinnen met kinderen. Naast zonnebaden en strandwandelingen is er ook op het park in zomer en winter van alles te doen. Neem een duik in het subtropische zwembad, gooi een strike op een van de bowlingbanen of verwen uzelf met een behandeling in het kuur- en beautycentrum. U verblijft er naar keuze in een comfortabele bungalow, lodge of cottage. Domburg heeft echt alle ingrediënten voor een topvakantie.
Recensie:
Een vakantie in eigen land hadden wij al geboekt… Maar toen kwam het coronavirus ook in Nederland opzetten. We kennen allemaal de gevolgen: meer regels, de lockdown en opeens was onze vakantie ook niet meer zeker. Gelukkig startte het “normale” leven weer langzaam op en gingen ook op Roompot Hof Domburg de voorzieningen weer open. Onze vakantie kon ondanks Covid-19 toch doorgaan.
Roompot Hof Domburg
Natuurlijk is het een bijzondere periode geweest waarin wij op vakantie gingen. Dit maakt dat sommige dingen toch anders waren dan normaal gesproken het geval zou zijn geweest. Persoonlijk ben ik erg tevreden over de maatregelen die het park had genomen. Daar zal ik straks meer over vertellen.
Inchecken
Zo’n twee weken voordat wij zouden vertrekken naar Roompot Hof Domburg ontvingen wij per post de sleutelkaart van ons chalet. Op deze manier hoefden wij bij aankomst niet in te checken bij de receptie. Ik weet uit ervaring dat ze dit bij meerdere parken doen, maar nu was dat natuurlijk wel extra praktisch.
Bij aankomst was bij de slagboom wat oponthoud. Dit bleek te komen doordat er mensen voor de slagboom stonden te wachten totdat iemand van het gezin ingecheckt had. Alles werd door iemand van het animatieteam snel opgepakt: de automobilisten in de rij voor de slagboom werden gevraagd of ze een sleutelkaart hadden en wie deze in het bezit had, werd keurig om betreffende auto heen geleid, zodat ze de slagboom door konden.
Chalet
De bewegwijzering is duidelijk aanwezig op het park, al moet je wel even goed kijken. Direct na de slagboom staan bungalows en camping aangegeven. Voor de chalets (die niet vermeld staan) moet je camping volgen. Er zijn veel velden die met een letter zijn aangeduid (gevolgd door een getal) Bij een splitsing van wegen moet je dus even goed kijken naar de letter die je nodig hebt. Toen wij aankwamen bij “ons veldje” bleek dat je met de auto niet het veld op kon rijden. Jammer! Dit wist ik overigens vooraf niet en al snel bleek dat veel vakantiegangers hier verbaasd over waren. Dit kan wat mij betreft wel duidelijker op de website aangegeven worden.
Gelukkig bleken wij het voorste chalet op het veld te hebben, waardoor wij niet al te ver hoefden te sjouwen met onze bagage.
Parkeren kan dus in de parkeervakken naast het veld. Hier bleek al snel dat er meer auto’s waren dan parkeervakken, waardoor op de groenstrook ook werd geparkeerd. Ook stonden er zo nu en dan auto’s gedeeltelijk op de weg om hun auto maar kwijt te kunnen. Hier valt nog wel wat aan te verbeteren.
Het chalet is vrij nieuw en dat kon je duidelijk zien. Alles zag er eigenlijk nog heel netjes uit. De schoonmaak was goed en op de tafel stond naast het bekende servicepakketje ook een flesje met handgel.
Faciliteiten
Op het park is genoeg te doen: animatie, zwembad en welness De Parel, midgetgolf, fietsverhuur (waaronder ook trapkarren, funbikes en elektrische steps) en bowling. Er is ook een Adventure Zone waar spellen zoals lasergame, kruisboogschieten en paintball worden gespeeld. Dit maakt onderdeel uit van het animatieprogramma. Verder is er een brasserie, snacknar en goed gesorteerde supermarkt aanwezig. Bij de brasserie bevindt zich ook de indoor speelhal. Het zwembad heeft een 79 meter lange glijbaan en de zogeheten pelikaanduik. Ook kun je als gast gratis gebruik maken van Wi-Fi.
Corona-maatregelen
De coronavakantie zorgde voor wat aanpassingen. In ons chalet hadden wij dus al een flesje handgel ontvangen, maar ook op het park zag je op belangrijke plaatsen desinfectiezuilen.
In de openbare ruimten zoals de brasserie werden deurklinken etc. vaak schoongemaakt door het personeel. Het zwembad was nu alleen voor vakantiegasten van het park in gebruik, wat normaliter dus niet zo is. Om iedereen de kans te geven om gebruik te maken van het zwembad, kon je als gast een tijdblok reserveren. Je kon dan anderhalf uur zwemmen. Na elk blok werd alles gereinigd, zodat daarna een volgend blok in kon gaan. Tijdens de anderhalf uur viel mij ook op dat armleuningen bij de glijbanen/bruggetjes in het zwembad ook regelmatig schoon werden gemaakt. De eerste keren dat wij er waren zagen wij geen personeel met mondkapjes, later wel. Toen was het ook drukker in het zwembad, maar het kan ook zijn dat ze dit hebben ingevoerd omdat er meer besmettingen in ons land te tellen waren.
Bij de knutselclub voor kinderen kon je er ook voor kiezen om bij het pickup-point wat op te halen zodat je kind in de accommodatie kon knutselen. Ook dit was netjes geregeld dus.
Onze ervaring
Wij hebben genoten van onze vakantie op Roompot Hof Domburg. In deze bijzondere tijd is het prettig dat de corona-maatregelen die het park nam, duidelijk zichtbaar waren voor de vakantiegasten. Het feit dat wij tijdens deze periode een prettig verblijf hebben gehad, zegt al voldoende. Ik kan het park echt aanbevelen. Heerlijk dicht bij de zee en het strand en een mooie ligging. Door het park in te delen in kleinere veldjes die afgescheiden zijn door groen, oogt het toch redelijk vrij en minder massaal. Voldoende te doen voor kinderen en tieners.
Op zoek naar een leuk plekje waar je even wat kunt drinken en eten? En ben jij dol op katten? Combineer deze twee dingen dan met elkaar en ga naar het kattencafé. Wij brachten een bezoek aan het pas geopende kattencafé Kat en Koffie in Amersfoort.
Recensie: Gek op dieren? En ben jij vooral dol op katten? Dan is een kattencafé echt iets voor jou. Toen wij lazen over de opening van Kat en Koffie in Amersfoort, moesten wij daar uiteraard een kijkje nemen. Zo gezegd, zo gedaan…
Kattencafé Kat & Koffie
Voor degene die het fenomeen kattencafé nog niet kennen even een korte uitleg. Het is gewoon een leuk cafeetje waar je wat kunt drinken en wat lekkers kunt nuttigen. Als gast ben je alleen in het gezelschap van een aantal katten.
Kattencafé Kat en Koffie is een knus tentje doordat er echt een huiskamersfeer hangt. Er zijn verschillende zitjes gemaakt en de poezen hebben alle ruimte.
Bij binnenkomst kom je in de sluis waar je direct een kleine bar ziet. Daar werden wij gastvrij ontvangen en kregen we een korte uitleg over de dieren die hier wonen. Zo is de witte kat Rocky doof en is het fijn wanneer hij eerst jou ziet, voordat je besluit hem te aaien. De katten mogen ook geen eten en drinken krijgen van de bezoekers. Na de korte uitleg werden we door een deur geleid die als sluis dient. Wij kregen twee stoelen aangewezen als ons plekje. (i.v.m. de corona-maatregelen).
We zaten nog maar net en Rocky kwam ons begroeten. Of althans… in ieder geval mijn dochter. Na kort snuffelen aan haar schoenen besloot hij dat het een heerlijk plekje was om te gaan liggen. Met zijn koppie op haar voet en zo nu en dan werden er wat kopjes gegeven om wat aandacht te vragen. Hij heeft er heerlijk een tijdje gelegen. De andere poezen liepen zo nu en dan langs of lagen heerlijk te dutten.
Het is duidelijk dat deze huisdieren zich op hun gemak voelen. Ze lopen lekker rond of liggen heerlijk te genieten op één van de heerlijke plekjes die het café rijk is. Er is voldoende gelegenheid voor de poezen om de rust op te zoeken. Lekker hoog of zelfs in aan afgesloten ruimte waar alleen de katten kunnen komen door middel van het kattenluikje.
Hoewel de poezen hier natuurlijk een hoofdrol spelen, is het eten en drinken natuurlijk ook niet onbelangrijk. Wij hebben heerlijk genoten van het eten en drinken.
Wij hebben genoten van ons bezoekje en zullen zeker nog wel vaker langs gaan bij Kat & Koffie. Mooi gelegen in het centrum van Amersfoort, ideaal om even lekker tot rust te komen tijdens of na een dagje shoppen. Absoluut een aanrader voor alle kattenliefhebbers!
Deze site gebruikt functionele cookies en externe scripts om je beleving te verbeteren.
Privacyinstellingen
Privacyinstellingen
Deze site gebruikt functionele cookies en externe scripts om je ervaring te verbeteren. Welke cookies en scripts worden gebruikt en hoe deze je bezoek beïnvloeden, wordt aan de linkerkant gespecificeerd. Je kunt je instellingen op elk gewenst moment wijzigen. Je keuzes hebben geen invloed op je bezoek.
Opmerking: Deze instellingen zijn alleen geldig voor de browser en het apparaat dat je nu gebruikt.