Ze waren met z’n zessen en kenden elkaar uit het Leidse studentenleven. Een hechte club meiden die lief en leed met elkaar deelden, en die elk jaar samen op wintersportvakantie gingen. ‘De sneeuwengelen’ noemden ze zichzelf. Succesvol in hun werk, niet altijd even succesvol in de liefde, en de wereld leek aan hun voeten te liggen. Totdat een van hen kwam te overlijden…

De dood van Daphne komt keihard aan in de groep, maar tegelijkertijd maakt het de band tussen de vrouwen nog sterker. Ze sluiten een pact en beloven elkaar dat ze altijd voor elkaar zullen zorgen, zoals ze ook voor hun vriendin hadden gezorgd toen zij ziek werd. Dan slaat het noodlot toe. Een ongeluk, niemand weet precies hoe het heeft kunnen gebeuren. Maar bepaalde zaken kloppen niet. Was er misschien opzet in het spel? Maar waarom? En wie zou er dan achter zitten? Langzaam maar zeker komen er barstjes in wat de perfecte vriendinnengroep leek te zijn.

 

Recensie:
De boeken van Suzanne Vermeer vind ik altijd erg fijn om te lezen, dus toen Sneeuwengelen werd bezorgd heb ik deze stiekem met voorrang gelezen 😉 Ik had net een boek uit en in plaats van onderop de stapel, belande Sneeuwengelen dus bovenop. Eerlijk toegeven, het boek wegleggen was wat lastig, dus het licht is veel te laat uit gegaan…

Sneeuwengelen

Zes vriendinnen die elkaar kennen uit de studententijd. Ze delen alles met elkaar en gaan elk jaar met z’n zessen op wintersport. Zo kwam de bijnaam de Sneeuwengelen tot stand. Helaas blijkt het noodlot toe te slaan binnen de groep: één van hen wordt ernstig ziek en overlijdt. Het gemis van hun vriendin zorgt ervoor dat ze een belofte aan elkaar doen: ze zullen er altijd voor elkaar zijn! Maar dan is er een “sneeuwengel” die een noodlottig ongeluk krijgt. Omdat niemand weet wat er precies is gebeurd, ontstaan er scheurtjes in de trouwe vriendinnengroep. Allemaal hebben ze zo hun eigen vragen, maar antwoorden vinden ze niet. Het ongeluk van hun vriendin roept vraagtekens op en langzaam komt de vraag naar boven: kunnen we wel blind op elkaar vertrouwen?

Het verhaal is vlot geschreven en zorgt direct dat je als lezer geboeid bent. Al snel voel je als lezer dat er iets geheimzinnigs is aan het hele verhaal en dus blijf je lezen. Daarbij wordt je regelmatig op het verkeerde been gezet, waardoor je zelfs als lezer wantrouwig wordt tegenover alle personages in het verhaal… Als lezer heb je het gevoel dat de tijd dringt en wil je nog maar één ding weten: zal ik het antwoord op tijd weten?

Sneeuwengelen – Suzanne Vermeer
Thriller, paperback, 320 pagina’s, A.W. Bruna