Het huis van oma [recensie]
Een kleine jongen treedt in de voetsporen van zijn oma en bouwt iets heel bijzonders. Als hij klaar is, kijkt hij is de ogen die hij zelf heeft gemaakt en zegt: “Oma, wakker worden.”
Plotseling is het of de sterren dichterbij komen. Oma is er weer! Een nachtelijk avontuur begint. Voortaan zullen ze voor altijd samen zijn.
Recensie:
Het boek geeft de indruk of het spannend is. Je ziet een jongetje met een hamer op een soort van robot zitten. Op de achtergrond zie je dat het nacht is en je ziet een grote maan.
Het huis van oma
In het begin van het boek zie je de jongen bij zijn oma zitten, oma laat foto’s zien van vroeger, van de gebouwen die ze allemaal ontworpen heeft. Oma was een architect. Oma verteld dat dit allemaal niets is vergeleken met het huis wat ze voor haar kleinzoon zal bouwen. Een huis boven op een heuvel, hoog boven de stad…
Maar oma wordt te oud om huizen te bouwen. Ze wordt te oud om rechtop te zitten in bed. En op een dag komt de jongen thuis en is oma er niet meer, hij komt in een huis met alleen maar lege kamers.
Dan maakt de jongen een plan en gaat daar direct mee aan de slag. Wanneer hij klaar is kijkt hij in de ogen die hij zelf gemaakt heeft en zegt: Oma wakker worden. Hij heeft oma nagebouwd. En gaan samen op reis. Oma neemt hem mee naar een heuvel ver buiten de stad waar een onafgebouwd huis staat. Nu begrijpt hij waar de reis hem naartoe gebracht heeft. Hij bouwt het huis af waar oma aan begonnen is.
Het is een mooi boek om te lezen, alleen vond mijn zoontje het erg moeilijk om het verhaal te begrijpen en moest het hem uitleggen. De achterliggende gedachte vind ik echt heel mooi. En het zou in sommige situaties houvast kunnen geven wanneer een dierbare is overleden.
Het huis van oma – Ross Montgomery
Prentenboek, hardcover, 15 pagina’s, De Vier Windstreken
