Steekje los [recensie]
Lila raakt altijd alles kwijt, maar ze weet zeker dat het niet haar schuld is. Haar moeder denkt daar heel anders over. Lila probeert uit te leggen hoe het zit. Daar waar zij wonen is het dan misschien wel geordend en netjes, als een borduurwerkje, maar er is ook een mysterieuze Andere Kant, waar niet alle steekjes vastzitten. Volgens Lila zijn er gaten waar dingen doorheen vallen naar De Andere Kant, dingen van Lila in het bijzonder. Haar moeder lijkt niet erg onder de indruk van deze verklaring. Lila besluit het probleem zelf op te lossen en gaat op zoek naar de gaten. Steekje los is een nieuw kinderboek van Isol, waarin zij niet alleen tekent, maar ook op een vernuftige manier een borduurwerk laat samensmelten met het verhaal.
Recensie:
Een prentenboek waarbij niet alleen tekeningen een hoofdrol spelen, maar vooral ook een borduurwerk. Dit geeft aan de prenten een bijzondere sfeer en daarmee onderscheidt het zich direct van andere prentenboeken.
Steekje los
Zodra ik door Steekje los blader, zie ik dat elke bladzijde verschilt van elkaar. Sommige pagina’s zijn licht gekleurd, andere weer donker. Maar ook staat de tekst soms overzichtelijk geschreven, terwijl je ergens anders weer een drukke woordenbrij tegenkomt tussen de tekeningen door. Persoonlijk vind ik het op sommige bladzijden echt te onoverzichtelijk.
Het verhaal is opgebouwd in verschillende delen en maakt onderscheid in het dorp waar Lila met haar moeder woont en De Andere Kant. Wanneer je de bladzijdes bekijkt, snap je de naam van de Andere Kant goed, want het laat een borduurwerk aan de achterzijde zien. Dus met allerlei draadjes die kriskras door elkaar lopen. Voor de doelgroep vind ik het verhaal best lang, ook al is het in delen geknipt. Wanneer je het in gedeelten voorleest, zit je met open eindes en dat vind ik voor die doelgroep niet fijn. De kans dat ze de volgende dag het vervolg snappen is niet vanzelfsprekend. Zo en zo vind ik het verhaal een beetje warrig overkomen.
Jammer dat bij het schrijven van het verhaal een steekje is laten vallen, want het idee van de prenten vind ik wel heel origineel. Bovendien raak je niet snel uitgekeken naar de plaatjes.
Steekje los – Isol
Prentenboek, hardcover, 70 pagina’s, De Harmonie
