Het begon met de zee [recensie]
Het leven is goed op het eiland.
Maar op een dag komt de zon niet meer op en trekt de zee zich terug.
Iedereen gaat er vandoor en een jongen blijft alleen achter…
Een wonderlijk verhaal met veel betekenissen en bijzondere vormgeving.
Recensie:
Een vooral witte cover met minimale zwarte tekeningen die toch heel duidelijk laten zien wat het is.
Het begon met de zee
Een jongetje woont op een eiland met zijn ouders en zijn vriendinnetje Oumy. En alles is zoals het hoort te zijn. Tot er op een dag iets veranderd en het jongetje het allemaal niet meer ziet zitten. De zee verdwijnt als eerste gevolgd door de mensen. Zelf kan hij niet ontsnappen en blijft alleen achter in het boek. Door het boek heen probeert hij een manier te vinden om ook uit het boek te komen. Hij probeert van de achtergebleven spullen nieuwe figuren te maken waardoor hij zich minder eenzaam zal voelen. Maar hij komt erachter dat dat niet werkt. Opeens vind het langzaam het geluk terug wat prachtig wordt weergegeven door drie mooie grote pop-ups.
Dit boek is een kunstwerkje. De zwart-wit tekeningen zijn prachtig en vertellen het verhaal op zich al. Het boek is levendig door de pop-ups en de leuke accenten die ze hebben toegevoegd aan de pagina’s. Voor de wat jongere kinderen zijn de betekenissen in dit boek nog moeilijk om te begrijpen maar hier kun je wel zelf uitleg aan geven.
Het begon met de zee – Éleonore Douspin
Prentenboek, hardcover, 48 pagina’s, Clavis