Ziel zonder naam [recensie]
Ziel zonder naam Een man zakt zwaargewond in een coma. Behalve een hoop bloed is hij ook zijn geheugen verloren. Wie is hij, wat is er gebeurd? In een wereld tussen het leven en de dood moet hij zich door het herleven van zijn herinneringen een weg naar buiten zien te vechten. Vele vragen frustreren echter de zoektocht. Wie is die mysterieuze pratende teddybeer, die zijn eigen agenda lijkt te hebben? Waarom worden tijdens deze race tegen de klok liefelijke herinneringen aan zijn vrouw en ouders afgewisseld met gewelddadige beelden van gevechten, inbraak, een politie achtervolging en een gebouw dat in brand staat? Is hij in gevaar of vormt hij een gevaar voor anderen?
Recensie:
Toen ik iets voorbij zag komen over Ziel zonder naam was ik meteen nieuwsgierig. De cover roept meteen vragen bij mij op en je wordt al snel de prent ingetrokken.
Ziel zonder naam
Een man wordt zwaargewond en in comateuze toestand naar het ziekenhuis gebracht. Wat er is gebeurd is onduidelijk, maar wel is duidelijk dat de man zijn geheugen is aangetast. Hij leeft als het ware tussen twee werelden in en langzaam baant hij zich een weg door flarden van zijn herinneringen.
Leeservaring
Ziel zonder naam is een psychologisch verhaal waar je als lezer in wordt gezogen. Bij veel dingen die je leest, zul jij je vraagtekens zetten. Zo verschijnt er al snel een pratende teddybeer die lijkt te praten in geheimzinnige vragen. Is dit een manier van zijn eigen onderbewustzijn om te ontdekken wat er is gebeurd? Bestaat deze beer echt? Zijn het beelden uit het verleden? Gedurende het hele verhaal krijg je slechts fragmenten van herinneringen. Mooie, lieflijke beelden over mensen die dichtbij hem staan, maar ook gewelddadige en angstaanjagende situaties. Zijn rol in het geheel is echter niet duidelijk. Was hij al langer in gevaar of is hij geestelijk ziek en is hij juist de tikkende tijdbom in het geheel?
Als lezer moet je continu je aandacht bij het verhaal hebben. Zelf merkte ik al snel dat zodra ik even afgeleid was, stukken weer opnieuw moest lezen omdat ik het anders niet kon volgen.
Hoe spannend het boek ook begint, al snel krijgt de mysterie de overhand. Niets mis mee, maar je moet echt wel van het psychologische aspect houden. Jammer vind ik dat er gekozen is om het personage anoniem te laten zijn. Hierdoor krijg je als lezer minder snel een band met deze persoon. De schrijfwijze is wisselend: sommige stukken vind ik sterk, terwijl ik andere delen ongecorrigeerde gedachtenspinsels van de auteur lijken te zijn. Een schrijver die op zoek is naar de juiste formulering van een zin, maar meerdere opties aan elkaar heeft verwerkt. Tijdens het schrijven heeft de auteur ongetwijfeld alle kanten van de situatie in gedachten gehad. Zo is de persoon in kwestie constant in verwarring, maar geeft hij met enige regelmaat ook zelf direct een antwoord op de vragen in zijn hoofd. Voor mij is dit een sterke aanslag op de geloofwaardigheid van het verhaal.
Ziel zonder naam (▶Bol.com) – Robin Schalk
Psychologische thriller, paperback, 320 pagina’s, Storyland
De onderwerpen in de verhalen zijn divers. Allemaal hebben ze één ding met elkaar gemeen: er is één persoon die zich in een gevaarlijke situatie bevindt. Het is een race tegen de klok om op tijd te ontsnappen aan het gevaar. In de kantlijn telt de tijd steeds af. In het voorgaande boek moest ik er al aan wennen en dat moet ik nu eigenlijk nog steeds. Negeren, dat is de beste optie en dat is gelukkig bij de meeste verhalen niet al te lastig. Hoewel ze voor mij niet echt superspannend zijn, nemen ze mij als lezer wel helemaal mee in het verhaal. Voor de jeugd bevatten de verhalen voldoende spanning denk ik.
