Memento Monstrum [recensie]
Waarschuwing! In dit boek staan de redelijk ware memoires van graaf Dracula. Er komen een heleboel afschuwelijke schepsels in voor. Reusachtige yeti’s, achterbakse weerwolven, slijmerige vismonsters… Je kunt het maar beter niet lezen! Je zou weleens dingen te weten kunnen komen die je nog niet over monsters wist. Dingen die deze monsters vriendelijk, ja zelfs menselijk laten lijken. Luister naar mijn advies, want je hebt maar één kans: leg dit boek snel weg en maak dat je wegkomt, voordat het je in zijn klauwen krijgt!
Recensie:
Zodra ik het boek Memento Monstrum in handen had, was ik enthousiast. Wat een uitstraling! Het ziet er een beetje mysterieus, een tikkeltje duister (maar de lach op het bloederige gezichtje maakt het niet eng) en prikkelt de nieuwsgierigheid! Snel maar eens openslaan.
Memento Monstrum
Het boek lijkt oud, door de mooie vergeelde bladzijden. Dit past geheel in het sfeertje en bij opa Vlad die al 589 jaar oud is. Zijn vrouw gaat weg – voor twee hele dagen – en hij mag (of eerlijk gezegd moet) op de kleinkinderen passen. Drie kleine monstertjes. We zijn nog maar net op de tweede pagina en ik geniet volop.
Hoewel opa Vlad niet staat te springen om op te passen op zijn kleinkinderen Rezo, Vira en Globelientje, gaat het hem toch prima af. Al snel volgen er mooie en spannende verhalen. Over een yeti die ballerina wil worden, over bijzondere vriendschappen en over mummies.
Eén ding is zeker: je beeld van monsters zal nooit meer hetzelfde zijn. Want weet je, eigenlijk lijken ze best veel op ons. En zijn ze helemaal niet zo eng.
Een heerlijk voorleesboek, of voor oudere kinderen een prima boek om zelf te lezen. Enige minpuntje kan zijn dat de verhalen vrij lang zijn, wat het minder geschikt maakt voor even een verhaaltje voor het slapen gaan. Want midden in zo’n bijzonder verhaal stoppen, is best lastig!
Memento Monstrum – Jochen Till
Zelf Lezen, hardcover, 200 pagina’s, De Vier Windstreken