Het Kleurenmonster Kleurboek [recensie]
Dit interactieve kleurboek is gebaseerd op het succesvolle prentenboek het kleurenmonster van Anna Llenas. Het kleurenmonster is in de war. Hij voelt zich blij, verdrietig, boos, bang en kalm tegelijk! Een meisje leert hem om elke emotie een kleur te geven, zodat hij zijn gevoelens beter uit elkaar kan houden.
Recensie:
Na het succes van het prentenboek Het Kleurenmonster, is er nu ook een kleurboek van. Het kleurenmonster is met een beetje een gek gevoel opgestaan vandaag. Hij weet 
eigenlijk niet zo goed hoe hij zich voelt. Dan is daar gelukkig een meisje dat hem komt helpen. Om hem te helpen met zijn gevoelens. Ze kiezen verschillende kleuren voor de vele emoties. Bij elke emotie hoort een kleur. Samen gaan ze nu alle emoties die het kleurenmonster voelt, een kleur geven. Net zolang tot hij zich weer helemaal gelukkig voelt.
Het Kleurenmonster Kleurboek
Wat een heerlijk kleurboek voor kinderen! Niet alleen voor hele jonge kinderen, die moeilijk hun gevoelens kunnen uitspreken. Maar ook heel fijn om te gebruiken bij wat oudere kinderen die het moeilijk vinden om hun eigen gevoelens te herkennen. De kleurplaten zijn simpel maar duidelijk. Het is goed te zien welke emotie het kleurenmonster heeft. Ook handig om te gebruiken in de klas of een kindertherapie praktijk.
Het kleurenmonster Kleurboek – Anna Llenas
Kleurboek, paperback, 51 pagina’s, De Vier Windstreken
Het verhaal is op rijm geschreven en leest lekker vlot. De prenten zijn sfeervol en brengen het verhaal goed in beeld. Pas wanneer je het verhaal uit hebt, ontdek je ook het extraatje dat in dit boek verwerkt zit. Achterin staan namelijk gezichtsuitdrukkingen die passen bij verschillende emoties. Deze kun je ook terug vinden in de prenten bij het verhaal. Kun jij ze allemaal herkennen?
Het idee van dit boek vind ik heel erg leuk. Persoonlijk vind ik het dan wel jammer dat het hier om tekeningen gaat en niet om foto’s. Dit omdat de tekeningen naar mijn mening toch iets minder natuurgetrouw (en in verhouding) zijn dan foto’s. Zo zou ik bijvoorbeeld de poot van de muis niet direct aan dit dier toegekend hebben puur op basis van de tekening. Terwijl ik met een foto die link juist wel eerder had gelegd. Een tekening van het oog van het spookdiertje vond ik dan wel weer heel treffend getekend.