De school van de magische dieren [recensie]
Winterstein lijkt misschien een heel gewone school, maar heeft een geheim. Als je geluk hebt, ontmoet je er de beste vriend die je ooit vindt: een magisch dier dat kan spreken! – maar alleen met jou. Welke leerling krijgt een magisch dier? De onhandige Eddie? De dromerige Benni? De verlegen Anna-Lena? Of de ambitieuze Ida?
Recensie:
Een geheimzinnig boek voor jongens én meisjes over kinderen die dieren kunnen zien en horen, maar waar anderen niets van weten. Raadselachtige avonturen die plaats vinden op de Winterstein school. Wat gebeurt er toch allemaal in de klas van juf Cornfield?
De school van de magische dieren
Wat een leuk kinderboek! Het boek is herkenbaar aan de blauwe kaft met de felgroene titel en daar om heen vele groene illustraties (die allemaal met het verhaal te maken hebben).
Enkele dierenillustraties zijn ingekleurd en glanzend gemaakt. Dit zijn de belangrijkste dieren uit het verhaal. In het begin van het boek worden de verschillende personages en dieren voorgesteld. Erg handig om zo het boek te beginnen, zodat het niet verwarrend is tijdens het lezen. Het boek is opgedeeld in 21 hoofdstukken. Deze zijn terug te vinden in de inhoudsopgave.
Het verhaal begint met een drie pagina’s tellend verhaal over Mortimer Morrison die eigenaar is van de magische dierenwinkel. Dit verhaal heeft, aan de buitenkant van de pagina, een illustratiekader omdat dit een voorstukje is van het avontuur. Ook aan het einde van het boek komt dit illustratiekader weer terug omdat er dan omschreven wordt hoe het verder gaat met Mortimer Morrison.
In de klas van juf Cornfield komt een nieuw meisje, Ida. Ze kan eerst geen aansluiting vinden met de andere kinderen in de klas. Benni is wel aardig, maar ontzettend langzaam. Helene is vervelend, want ze geeft Ida een stomme bijnaam. Jo is een erg knappe jongen, maar is hij ook aardig? Juf Cornfield is wel aardig, maar ze heeft het veel over magische dieren. Zou zij ze wel allemaal op een rijtje hebben!? Dan komt Mortimer Morrison, de broer van de juf, in de klas. Hij vertelt dat een paar kinderen binnenkort een magisch dier krijgen. Alleen de kinderen die dat nodig hebben (als vriend). Iedereen zou natuurlijk een vriend moeten hebben. Wanneer je een magisch dier krijgt, kan dit dier alleen met jou praten. En alleen de kinderen uit deze klas kunnen het dier zien. Wie zal er een magisch dier krijgen? Ik kan wel verklappen dat er met de dieren spannende avonturen beleefd gaan worden op de Winterstein School.
Leeservaring
Geweldig dat er in dit boek zoveel fantasie voor komt: Pratende dieren! Het verhaal leest vlot, zonder moeilijke woorden. Het grote lettertype is ook erg handig. Ook is het nog enigszins leerzaam doordat je enkele feiten leest over de dieren. Er staan niet zoveel illustraties in het boek, maar doordat de schrijfster veel details verteld, mis je deze eigenlijk niet.
Het is erg jammer dat er niet nog meer magische dieren in voor komen, maar er komt een vervolg! Daar komen dan weer nieuwe magische dieren in voor. Een fragment van het nieuwe boek is al terug te lezen aan het eind van dit boek. Wij kunnen in ieder geval niet wachten tot het uit komt!
De school van de magische dieren – Margit Auer
Zelf Lezen, hardcover, 208 pagina’s, Lannoo
Het grote goede manieren boek is een boek waarin de etiquette uitgelegd wordt aan kinderen. Dit gebeurd aan de hand van veel humor en leuke kleurrijke illustraties. Een heerlijk boek om aan kinderen te geven wanneer ze soms wat manieren bijgebracht moeten worden.
Dan blijkt dat de Nederlandse kindjes het helemaal niet zo slecht hebben aan tafel. Denk aan de lastige houten stokjes waarmee rijst gegeten moet worden. De tekeningen bij dit hoofdstuk zijn hilarisch.
Een heerlijk avontuur met Geronimo Stilton (ook wel Geronimo Stilstone) in de Steentijd. Met leuke, vrolijke illustraties en gekleurde lettertypes zoals we van De Wakkere Muis gewend zijn. Deze keer met een leuk lichtgevend presentje!
De herkenbare lettertypes en kleuren waar de boeken van Geronimo Stilton om bekend staan, zijn uiteraard ook in dit boek terug te vinden. Het verhaal wordt veel afgewisseld met leuke, gekleurde illustraties die goed bij het verhaal passen.
Nadat hij zich klaar heeft gemaakt, ontbijt hij en gaat vervolgens naar zijn werk. Hij neemt ons mee op zijn weg naar zijn werk. Een drukke weg die dwars door de stad loopt. Zo moet meneer Krokodil met de metro, maar ook nog een stuk door een prachtig 
Mac is een Amerikaanse jongen die de koningin van Engeland mag gaan helpen om de gestolen kroonjuwelen terug te brengen. Dit brengt hilarische avonturen met zich mee. Zo mag hij als spion naar Engeland en Frankrijk. Het is een avontuurlijk verhaal waarbij gebouwen, kunstwerken en bekende mensen uit de geschiedenis naar waarheid besproken worden, maar wel op een leuke, kindvriendelijke manier. De tekst en illustraties zijn goed verdeeld. Het heeft wat weg van een 
Het eerste hoofdstuk wordt een ‘waarschuwing’ gegeven voor de taal die neef Leo spreekt. Dit is Leo-taal. Hij praat anders dan iedereen. Ik vind dit aan de ene kant erg leuk en grappig bedacht. Ook de kinderen vinden dit hilarisch. Aan de andere kant…op de leeftijd dat ze dit boek zelf gaan lezen, is het ook de bedoeling dat ze woorden gaan leren schrijven. Ze zien deze woorden dus wel ‘verkeerd’ geschreven staan. Wel moet ik er bij zeggen dat de zinnen die neef Leo zegt in een andere kleur (blauw) en een ander lettertype geschreven staan. Het valt dus echt op ten opzichte van de andere zinnen.
De pagina van de inhoud van het boek is erg leuk, kleurrijk, uitgebreid (4 pagina’s) maar zeer duidelijk ingedeeld. Door het lezen van deze inhoud werd mijn nieuwsgierigheid echt gewekt! Wat een leuke ideeën… Erg handig is de uitleg ‘hoe gebruik je dit boek?’ dat te vinden is na de inhoud. Hierbij legt de schrijver uit hoe de opbouw van de hoofdstukken is. Bijvoorbeeld checklists met alles wat je nodig hebt voor de activiteit of wat icoontjes betekenen (een uitroepteken is een waarschuwing). De illustraties of foto’s in het boek zijn leuk en gevarieerd. In het boek zijn veel kleuren en illustraties/foto’s te vinden, maar alles blijft overzichtelijk. Erg leuk is de afwisseling van binnen en buiten spelen. Dit geldt ook met het 
Niet allemaal, maar de landen die op de overzichtskaart gekleurd zijn (en dat zijn er veel). Het leuke aan al deze kaarten is dat het heel gevarieërd is. Er staan tekeningen van gletsjers, klederdracht, dieren, steden, sporten, maar ook eten of bosgebieden. Ook staat er per land een weetjes-overzicht in de hoek van de bladzijde, met daarin bijvoorbeeld de vlag getekend en hoofdstad, aantal inwoners en oppervlakte genoemd.
een kind en huisdier. De illustraties zijn wel allemaal door één 
Toen ik het boekje kreeg, wilde ik er even door heen bladeren om te zien hoe het boekje opgebouwd was. Ik las de eerste bladzijde en heb het niet meer weggelegd voordat het uit was. Ik vond het een erg grappig én herkenbaar boekje. Het voorwoord is al anders dan je verwacht…erg verrassend. Verder omschrijft elke bladzijde een situatie met een kind of een opvoedsituatie van een moeder. Er is een illustratie gemaakt waarbij ook in een paar regels, – op een grappige manier – de situatie beschreven wordt. Aan het einde verdien je als moeder zelfs een diploma en zit er een kaart in om op te sturen naar bijvoorbeeld een vriendin om gezellig af te spreken.