Vijftig tinten amore [recensie]
Twee vriendinnen die elkaar jaren geleden uit het oog verloren besluiten om, for old time’s sake, samen een roadtrip naar het zuiden te maken. Op de tonen van Vasco Rossi doorkruisen ze het Italiaanse landschap, hongerend naar het avontuur van weleer. Van de ossobuco milanese, langs de Venetiaanse cicchetti, tot de caponata uit Sicilië. Maar het effect van al dit lekkers kon niemand voorspellen…
Met zijn vijftig zwoele recepten en verhalen brengt dit kookboek iedere foodie in extase.
Een roadtrip om nooit meer te vergeten!
Recensie:
Vijftig tinten amore is niet zomaar een kookboek. Naast heerlijke recepten bevat het ook nog eens zinderende verhalen. En de inhoudsopgave is ook verleidelijk ingedeeld.
Vijftig tinten amore
De titel is al niet alledaags voor een kookboek en wanneer je naar de inhoudsopgave kijkt, zie je direct dat de toon zich doorzet. Lekker in Lombardije, bekoring in Bologna, Venetiaanse verleiding, frivool Firenze, passie in Puglia, sensueel Sicilië, kom, kom, campagna en Romeinse romantiek. Het hele boek ademt liefde uit.
En dat vertaalt zich in niet alleen verleidelijk lekkere recepten, maar ook sensuele verhalen. Door het hele boek heen zie je recepten afgewisseld met korte verhalen.
Recepten
Duidelijk geschreven recepten waarbij vermeld staat voor hoeveel personen het gerecht is. Laat je niet afschrikken door de soms lange ingrediëntenlijst, want vaak valt het echt wel mee als je even verder leest. Bovendien staat in de tekst duidelijk stap voor stap beschreven wat je moet doen. De foto’s zorgen ervoor dat het water al in je mond loopt. En wakkeren de kriebels om de keuken in de duiken zeker aan.
De verhalen
Naast het feit dat het heerlijk is om al die gerechten voorbij te zien komen, is het ook fijn om het boek een keer door te bladeren om alle verhalen eens te lezen. Food porn krijgt zo een heel andere betekenis. Sensueel zijn de verhalen zeker, maar je hoeft niet bang te zijn dat je te veel spice voorgeschoteld krijgt.
Eerder verscheen al een kook- en verhalenboek met de titel Vijftig tinten balletjes.
Vijftig tinten amore – Stefaan Daeninck & Debbie Brackez
Kook- en verhalenboek, hardcover, 162 pagina’s, Lannoo
Recensie:
Er staan geen voedingswaarden vermeld in dit boek en ook geeft het geen tijdsindicatie hoe lang je er ongeveer mee bezig bent. Dat is een gemiste kans, want dit maakt een boek vaak aantrekkelijker voor veel mensen. Nu moet je eerst de bereidingswijze doornemen om te kunnen inschatten of een recept veel of weinig werk is. Op de dagen van de week kun je ook niet afgaan, want ook op donderdag staan er recepten in waar je best wel even de tijd voor moet nemen. Want heel eerlijk gezegd: ik zou zelf niet aan een hartige taart (inclusief deeg rollen) beginnen na een dag werken. Je kunt hem natuurlijk wel eerder bereiden wanneer je tijd hebt, zodat je het alleen in de oven hoeft te schuiven wanneer je thuiskomt.
Recensie:
Recepten
Recensie:
Weet waar je aan begint: dat gaat hier zeker op. Want bij de recepten staat een aanduiding van de moeilijkheidsgraad. Niet met stipjes of andere logootjes, maar gewoon duidelijk verwoord. Met termen zoals: best makkelijk, goed te doen en wow! wel moeilijk. Wil je meer technieken leren in de keuken? Dan kun je naar de recepten staan met de technische opdrachten. Hier staat de aanduiding niet, maar wanneer je de uitzendingen hebt gezien zul je de technische opdrachten wel herkennen.
Het 
Mijn ervaring
Omdat we allemaal anders zijn heeft WW (Weight Watchers heruitgevonden) het Personal Points programma ontwikkelt. Wanneer je lid wordt van WW wordt door een vragenlijst jouw eigen persoonlijke score berekend. 
Recensie:
Onder dit eerste stukje staat links de ingrediëntenlijst en rechts de bereidingswijze. En natuurlijk staat er op de bladzijde ernaast een mooie foto van het gerecht. Ik heb inmiddels al een aantal dingen uit dit kookboek gemaakt en dat geeft wel aan dat het echt een fijn boek is met inspiratie voor de dagelijkse avondmaaltijd.