Een jaar uit het leven van een 33-jarige vrouwelijke drieling uit Australië. Het verhaal begint in een restaurant waar anonieme bezoekers beschrijven hoe een verjaardagsfeestje van de drie vrouwen abrupt eindigt als een van hen de zwangere van het drietal in haar buik prikt met een fonduevork. Wie dat was, ontdekt de lezer pas later in het verhaal dat beschrijft wat er aan voorafging. De drieling Lyn, Cat en Gemma hebben zeer uiteenlopende karakters en levens. Zakenvrouw, organisatiewonder en perfecte moeder en echtgenote Lyn heeft stiekem paniekaanvallen. De dromerige Gemma die door leven, banen en relaties heen fladdert, heeft bindingsangst. Spil van het drietal is de emotionele en felle Cat, die zo graag kinderen wil, en haar echtgenoot de deur uitgooit als hij haar een one-night-stand opbiecht. Vrolijk, vlot, levendig geschreven chicklit verhaal over (familie) relaties, onderlinge wedijver, genegenheid en ruzies, vol humor en met pittige dialogen.

Recensie:
Ik heb al eerder met plezier boeken gelezen van Liane Moriarty en dus was ik wel nieuwsgierig naar dit nieuwe verhaal van haar. Al snel merk ik dat ik echt wel even nodig heb om helemaal in het verhaal te komen. Het begint spectaculair, maar ook een beetje weird. Een zwangere vrouw wordt met een fonduevork in haar buik geprikt… door één van haar zussen. Dit wordt verteld vanuit het perspectief van een toeschouwer. Wanneer je eenmaal door de eerste paar hoofdstukken heen bent, begin je langzaam maar zeker meer in het verhaal te komen en leer je de drieling – want daar gaat het boek helemaal over – beter kennen.

Drie wensen

Een drieling bestaande uit drie volwassen vrouwen die een heerlijk avondje uit zijn. Klinkt gezellig, maar draait uiteindelijk uit op een klein drama. Al hebben de zussen Lyn, Cat en Gemma daar ook geheel hun eigen kijk op. Na het eerste drama wordt je mee terug genomen in de tijd en leer je alle personages langzaam kennen. Wat ik wel een beetje jammer vind is dat sommige karakters een beetje oppervlakkig blijven. Daar had ik graag iets meer over gelezen. Je merkt al snel dat de drie zussen allemaal heel anders zijn en dus niet zoveel lijken op elkaar qua karakter. Soms hebben ze het enorm gezellig met elkaar, dan zijn ze elkaar weer spuugzat en is het tijd voor een pittige ruzie.
Af en toe wordt je als lezer geconfronteerd met “verhalen” die tussendoor geschreven zijn. Persoonlijk kan ik die niet helemaal plaatsen in het geheel. Gelukkig kun je deze als lezer ook eenvoudig over slaan wanneer je te veel uit het verhaal wordt getrokken door deze stukjes. Dat heb ik al snel gedaan en ik heb niet het idee dat ik daardoor echt iets heb gemist.

Het plot is wel een beetje voorspelbaar, maar dat vind ik bij dit genre boeken niet erg. De voorgaande boeken die ik van Liane Moriarty heb gelezen vond ik persoonlijker leuker en beter uitgewerkt, maar dit is ook een vermakelijk geschreven verhaal. Laat je dus niet direct afschrikken door de wellicht wat chaotische start van het boek.

Drie wensen – Liane Moriarty
Roman, paperback, 384 pagina’s. AW Bruna