Een gedicht over ruilen, ruilen en nog eens ruilen. Of zijn je eígen spulletjes toch het leukst?

Jantje Constantje zei op een keer:
‘Die ouwe knuffel hoef ik niet meer.
Wie wil hem hebben? Wie wil hem ruilen?’
‘Dat lijkt me wel wat,’ zei Louise van Zuilen.

Recensie:
Van ruilen komt… Jantje ging ruilen is een schitterend prentenboek waarin duidelijk wordt dat ruilen goed kan uitpakken. Maar ook dat het heel erg tegen kan vallen. Een mooie manier om de aandacht te vestigen op goed nadenken over of je iets wel of niet weggeeft aan een ander.

Jantje ging ruilen

Wat direct opvalt zijn de illustraties. Wat ontzettend mooi gemaakt! De prenten zijn namelijk van papier gemaakt. Dat is geknipt, gekruld en geplakt. Dit zorgt voor een mooi 3d effect. Het is net alsof je Jantje echt rondt ziet lopen met zijn beer.
Met deze beer begint ook het verhaal. Jantje wil zijn beer niet meer en ruilt het met Louise voor een mandje. Beiden lijken tevreden met de ruil, alleen is die vreugde bij Jan voor korte duur. Gelukkig vindt hij iemand anders om mee te ruilen. Zal hij uiteindelijk een voorwerp vinden waar hij echt blij mee is?

Jonge kinderen willen soms nog wel eens iets ruilen of weggeven. Gewoon spontaan aan een vriendje of vriendinnetje. Vaak volgen later de tranen. Dit prentenboek speelt hier mooi op in. Het laat zien dat je iemand blij kunt maken en dat het soms goed uit pakt. Maar ook dat je spijt kunt krijgen en eigenlijk jouw speelgoed weer terug wil. Door de schitterende prenten blijf je ongetwijfeld op elke bladzijde een tijd kijken, want je raakt niet snel uitgekeken. Het op rijm geschreven verhaal leest lekker vlot en blijft mooi om naar te luisteren. Een boek om keer op keer van te genieten!

Jantje ging ruilen – Mieke van Hooft & Lonneke Leever
Prentenboek, hardcover, 28 pagina’s, Clavis