Memento Monstrum [recensie]
Waarschuwing! In dit boek staan de redelijk ware memoires van graaf Dracula. Er komen een heleboel afschuwelijke schepsels in voor. Reusachtige yeti’s, achterbakse weerwolven, slijmerige vismonsters… Je kunt het maar beter niet lezen! Je zou weleens dingen te weten kunnen komen die je nog niet over monsters wist. Dingen die deze monsters vriendelijk, ja zelfs menselijk laten lijken. Luister naar mijn advies, want je hebt maar één kans: leg dit boek snel weg en maak dat je wegkomt, voordat het je in zijn klauwen krijgt!
Recensie:
Zodra ik het boek Memento Monstrum in handen had, was ik enthousiast. Wat een uitstraling! Het ziet er een beetje mysterieus, een tikkeltje duister (maar de lach op het bloederige gezichtje maakt het niet eng) en prikkelt de nieuwsgierigheid! Snel maar eens openslaan.
Memento Monstrum
Het boek lijkt oud, door de mooie vergeelde bladzijden. Dit past geheel in het sfeertje en bij opa Vlad die al 589 jaar oud is. Zijn vrouw gaat weg – voor twee hele dagen – en hij mag (of eerlijk gezegd moet) op de kleinkinderen passen. Drie kleine monstertjes. We zijn nog maar net op de tweede pagina en ik geniet volop.
Hoewel opa Vlad niet staat te springen om op te passen op zijn kleinkinderen Rezo, Vira en Globelientje, gaat het hem toch prima af. Al snel volgen er mooie en spannende verhalen. Over een yeti die ballerina wil worden, over bijzondere vriendschappen en over mummies.
Eén ding is zeker: je beeld van monsters zal nooit meer hetzelfde zijn. Want weet je, eigenlijk lijken ze best veel op ons. En zijn ze helemaal niet zo eng.
Een heerlijk voorleesboek, of voor oudere kinderen een prima boek om zelf te lezen. Enige minpuntje kan zijn dat de verhalen vrij lang zijn, wat het minder geschikt maakt voor even een verhaaltje voor het slapen gaan. Want midden in zo’n bijzonder verhaal stoppen, is best lastig!
Memento Monstrum – Jochen Till
Zelf Lezen, hardcover, 200 pagina’s, De Vier Windstreken
Recensie:
Het is een spannend avontuur met veel belevenissen. Op het ene moment denk je dat het avontuur goed afloopt, maar dan gebeurd er weer iets spannends waardoor je gaat twijfelen. De verschillende lettertypen, bij diverse woorden, maken het boek speels. Zeker ook omdat er veel illustraties in het boek staan, waardoor het verhaal nog leuker wordt.
De opbouw van het boek is ontzettend goed gedaan. Het begint klein met wat grappig uitziende spinnetjes. Daarna volgen schattige kleine wezentjes, want monsters zijn nog niet zo eng en gevaarlijk als ze klein zijn. Maar ze bijten wel, dus niet met je vingers in hun bek gaan zitten! De mate van griezeligheid wordt steeds iets opgevoerd, maar het wordt natuurlijk niet echt te eng. Stinkende monsters, wezens met veel ogen… het komt allemaal voorbij. Wie moedig genoeg is om door te lezen tot het einde wordt verrast door een schitterende uitklappagina én een dapperheidsdiploma!
