Caro vindt overblijven op school vreselijk. Ze gruwelijk van overblijfjuf Sonja, met haar superstrenge regels.
Als Caro bij haar buurvrouw, die in de keuken van het bejaardentehuis werkt, langsgaat krijgt ze een idee. Ze blijft hier gewoon over!
Ze wordt de tafeldame van meneer Hans, die dol is op haar broodjes vruchtenhagel. Al snel beseft Caro dat hij niet de enige is die wat gezelschap kan gebruiken. Tijd voor een plan!

 

Recensie:
Overblijven in een verzorgingstehuis blijkt een goede keus te zijn, maar waarom zitten ze dan toch verstopt onder de tafel…

Een vriend zonder tanden

Caro gaat graag naar school. Juf Do is een erg leuke juf. Maar wanneer juf Do pauze heeft komt juf Sonja, en die is echt helemaal niet leuk. Ze heeft eigen regels, regels waar Caro totaal niet mee overweg kan. Ze snapt heus wel dat je niet mag slurpen of smakken, maar waarom moet ze alle korstjes van haar brood opeten? Als juf Sonja dan de broodtrommels gaat controleren vindt Caro dat het tijd is om maatregelen te treffen.

Caro heeft een brief voor haar moeder, maar die gaat ze niet afgeven. Papa en mama luisteren toch niet naar haar als ze iets vertelt, ze hebben nergens tijd voor. Wanneer buurvrouw Chantal vergeten is om de boodschappen thuis te brengen, wil Caro dit wel voor haar doen. Zo komt ze terecht in verzorgingshuis De Zonnewende, waar haar buurvrouw werkt. Dit brengt haar op een geweldig idee!

Ze loopt naar een tafel in de grote zaal waar een aantal dames aan tafel zitten, en vraagt of ze weten waar ze Chantal kan vinden. Maar niemand reageert omdat ze allemaal heel erg geconcentreerd zijn.

Dan komt daar een meneer met een scootmobiel aan die haar een lift geeft naar de keuken. Hier vindt ze Chantal en vertelt haar over het probleem dat ze heeft met juf Sonja. Chantal vindt het een heel goed idee als ze in het verzorgingstehuis komt overblijven. Alle bewoners zien Caro graag, ze vinden dat ze leven in de brouwerij brengt. Ze maakt een nieuwe vriend, meneer Hans.
Maar dan verschijnt juf Sonja opeens in het verzorgingstehuis, wat komt ze hier doen…

Leeservaring

Een heel grappig boek wat veel kinderen erg aan zal spreken. Leuk om zelf te lezen wanneer ze zelf dit kunnen, maar ook leuk om samen te lezen. De gebeurtenissen zijn natuurlijk niet echt gelinkt aan de realiteit, maar dat mag de humor in dit boek niet drukken. Ook de boodschap in het boek – dat ouderen eenzaam zijn en behoefte hebben aan gezelligheid en leven om zich heen – komt goed naar boven in het boek. Ik vond het vooral heel bijzonder dat mijn zoon hier zelf mee kwam tijdens het lezen van dit boek.

Een vriend zonder tanden – Angelique van Dam
Zelf Lezen, hardcover, 176 pagina’s, Uitgeverij Moon