Lieke Hester is hoofdagent bij politiebureau Burgwallen in Amsterdam. Inmiddels kan ze zonder te overdrijven zeggen: het wordt ook steeds gekker.
Van dealers en overlastveroorzakers op het Centraal Station tot hardleerse winkeldieven, en van suïcidepreventie tot lijkvindingen en moordonderzoeken… Het wordt ook steeds gekker bewijst dat geen dag hetzelfde is bij de politie. Het zijn de ontroerende en soms morbide verhalen, de humor en het plezier onder de collega’s en de onvoorspelbaarheid die de hoofdrol spelen in dit boek – de kanten van de baan waar je misschien geen idee van hebt.
Politiewerk is mensenwerk, en Lieke laat zien dat er uiteindelijk een mens in het uniform zit.
Recensie:
Met veel plezier heb ik Het kan ook nooit normaal – het eerste boek van Lieke Hester gelezen. Ik keek dan ook enorm uit naar dit tweede boek boordevol politieavonturen.
Het wordt ook steeds gekker
Lieke Hester deelt in haar tweede boek wederom heel wat verhalen van de straat. Net zoals bij het vorige boek is het ook dit keer weer een bonte verzameling. Het laat zien dat het werk bij de politie onvoorspelbaar is en dat het alle kanten op kan gaan. LEES HIER VERDER
Een weduwe vindt tussen de bezittingen van haar overleden man een aftands pistool. Ze weet niet goed wat ze ermee moet doen en besluit het in te leveren bij de politie, die vervolgens ontdekt dat het een moordwapen blijkt te zijn in een oude, onopgeloste zaak. Als de voormalige politieman Konráð hierover hoort wordt zijn nieuwsgierigheid gewekt; zijn vader bezat ooit een wapen dat erg op dit pistool lijkt. Zijn speurtocht voert hem terug naar het verleden en brengt meer aan het licht dan hij ooit had kunnen vermoeden.
Recensie:
Eerder kon je hier ook al een review lezen over het boek Vallende stenen van dezelfde auteur. Dat verhaal was spannend van begin tot eind, dus ik was erg nieuwsgierig naar deze thriller. Gelukkig stelde Razende storm mij niet teleur!
Razende storm
Al snel begin ik tijdens het lezen te merken dat ik – net zoals bij het voorgaande boek – mijn gedachten er goed bij moet houden. Verleden en heden wisselen elkaar af en er gebeurd eigenlijk altijd wel iets. Al vanaf het begin is het verhaal intrigerend. Een vrouw vindt tussen de spullen van haar overleden man een pistool. Ze weet zich geen raad met het ding, dat zichtbaar al erg oud is. Dus geeft ze hem af bij de politie. Vertelt waar ze hem heeft gevonden en dat ze nooit heeft geweten dat haar man een pistool had. Daarmee is voor haar de kous af.
Rechercheur Marta neemt het pistool aan en legt het in haar bureaula. Langere tijd kijkt ze er niet naar om, totdat ze besluit het mee te nemen naar een collega van de technische recherche. En dan neemt een ogenschijnlijke onschuldige vondst opeens een andere wending aan… Het wapen is gebruikt bij een oude – onopgeloste – moordzaak. Tijd om verder onderzoek te doen. Politieagent Konráð ontdekt hierbij misschien wel meer dan hij had willen weten….
Leeservaring
Wederom een ijzersterke thriller van Arnaldur Indriđason. Een schrijver die heel goed weet hoe hij steeds kleine snippers van een verhaal moet voorleggen aan de lezer. Volledige aandacht is echt wel nodig tijdens het lezen, want anders raak je verstrikt in alle flashbacks en verhaallijnen. Zelfs met een goede focus bij het boek, moest ik af en toe moeite doen om alles te plaatsen. Af en toe zorgde dit ervoor dat de vaart iets uit het lezen ging, maar al met al pikte ik dat snel weer op. Zeker spannend leesvoer dat absoluut de moeite waard is om te lezen.
Op het Noorse platteland wordt een zesjarig meisje gevonden, met een springtouw opgeknoopt aan een boom. Ze draagt vreemde poppenkleren en er hangt een vliegtuiglabel om haar nek met de tekst IK REIS ALLEEN.
Als blijkt dat het land wordt geteisterd door een sluwe moordenaar, wordt Holger Munchs speciale onderzoeksteam weer tot leven gewekt. Munchs prioriteit is om zijn beste onderzoeker, de extreem getalenteerde maar depressieve Mia Krüger, uit haar zelfgekozen isolement te halen. Dat is echter nog niet zo makkelijk…
Recensie:
Ik ben dol op Scandinavische thrillers en daarom was ik ook erg blij toen ik een recensie-exemplaar ontving van Ik reis alleen. Het is het eerste boek dat Samuel Bjørk schreef over inspecteurs Holger Munch em Mia Krüger.
Ik reis alleen
Het eerste hoofdstuk neemt je direct mee naar een lugubere gebeurtenis: een meisje hangt vermoord aan een boom. Ze draagt opvallende kleren en een vliegtuiglabel om haar nek waarop staat ik reis alleen. Een immense zoektocht naar de dader begint…
Leeservaring
Als lezer krijg je dus direct met een vreselijke moord te maken. Aan de politie de taak om zo snel mogelijk te ontdekken wie achter deze gruwelijke daad zit. En de tijd dringt, want al snel blijkt dat ze moeten vrezen voor meer slachtoffers. Holger Munchs moet met zijn onderzoeksteam zo snel mogelijk achter de dader aan. Maar hij heeft zelf eerst nog een grotere uitdaging: Mia Krüger – een fantastische inspecteur – bij het onderzoek halen. Echter is dit lastiger dan het lijkt, want Mia heeft zichzelf nogal afgesloten van de buitenwereld omdat ze kampt met een depressie.
Als lezer schakel je ook tussen verschillende verhaallijnen. De vondst van het lichaam van het meisje, maar ook wat er in het hoofd om gaat van Mia. Soms moet je even schakelen omdat je weer een andere verhaallijn in duikt en niet altijd is de connectie meteen heel duidelijk. Maar naar het einde toe, worden de connecties steeds duidelijker.
Nadat je verschillende verdachten in je hoofd voorbij hebt zien komen – en je steeds op het tegendeel gewezen wordt – neemt de inspecteur je uiteindelijk stap voor stap mee naar de ontknoping. Een mooie manier, waardoor je zelf het gevoel krijgt bij het onderzoeksteam te horen. Het verhaal blijft lang mysterieus, maar is boeiend van begin tot eind.
Op een warme zomeravond in Oslo hoort de negentienjarige Sonja Jansen vreemde geluiden uit het huis van de buren komen en ziet ze een gestalte achter het keukenraam. Dat kan alleen niet kloppen, want de buren zijn op vakantie en het huis staat leeg. Ze vertrouwt het niet en besluit de politie te bellen.
De melding komt terecht bij de net afgestudeerde politieagente Lydia Winther, bijnaam ‘Sneeuw’, en haar partner. Zij ontdekken niets verdachts bij het huis en na een kort onderzoek vertrekken ze weer. Maar Sneeuw heeft er geen goed gevoel bij en besluit een paar dagen later terug te gaan. Dan blijkt Sonja spoorloos te zijn verdwenen.
Terwijl Sneeuw op zoek gaat naar Sonja, blijkt de vermissing onderdeel te zijn van een veel grotere zaak. Een die vertakkingen heeft tot in de machtige Noorse olie-industrie, en zelfs tot in het privéleven van Sneeuw.
Recensie:
Het lege huis is mijn eerste kennismaking met de auteur Unni Lindell (▶Bol.com). Het is zeker een naam om in gedachten te houden, want ik kon deze thriller maar met moeite wegleggen.
Dit boek is het eerste deel in een boekenreeks met Lydia Winther in de hoofdrol.
Het lege huis
Politie-agente Lydia Winther heeft de bijnaam Sneeuw en is net afgestudeerd. Samen met een collega gaat ze op een melding af van een meisje dat licht heeft gezien in het huis van de buren. Maar die mensen zijn op vakantie. Daar aangekomen is er niets opvallends te zien, dus vertrekt de politie weer. Echter laat het verhaal Sneeuw niet los en een paar dagen later gaat ze alleen naar de locatie terug. Vreemd. Sonja – het meisje dat de melding deed – is spoorloos verdwenen. En al snel blijkt dat deze vermissing niet op zichzelf staat…
Leeservaring
Het verhaal kent een aantal belangrijke personages en die komen dan ook duidelijk naar voren. Al snel wordt duidelijk dat er meerdere verhaallijnen spelen, die uiteindelijk allemaal bij elkaar komen. Het verhaal voelt levensecht aan, deels doordat er waargebeurde gebeurtenissen benoemd worden. Dit maakt dat het verhaal je af en toe een beklemmend gevoel kan geven. Als lezer wordt je het verhaal ingetrokken dat begint met een melding bij de politie van een bezorgde buurtbewoner. Een agent die op haar gevoel af gaat. Zodra het balletje begint te rollen, wordt het groter en groter… Zo groot en complex dat je het niet voormogelijk houdt.
Slapeloze nachten zijn niet uitgesloten wanneer je begint in dit boek!
Jakob Weber is inspecteur van politie in Bodø, een grote Noorse stad net ten noorden van de poolcirkel, waar in de winter het noorderlicht de nachten groen kleurt en in de zomer de zon altijd schijnt. Weber werkt samen met Noora Yun Sande, een jonge rechercheur die haar prestigieuze baan in Oslo heeft opgegeven om in het afgelegen Bodø te komen werken. Wanneer de 19-jarige Iselin Hanssen na een hardlooptraining in een populair wandelgebied niet thuiskomt, vermoedt de politie dat ze uit eigen beweging is vertrokken. Maar als haar T-shirt dat helemaal onder het bloed zit, vlak bij het pad wordt gevonden, is duidelijk dat het om een misdrijf gaat. De verdenking valt al snel op Iselins vriend, zoon van een van de rijkste mannen van Bodø. Ook voor inspecteur Jakob Weber is het een heldere zaak. Tot er nog een jonge vrouw verdwijnt…
Recensie:
Wie van thrillers houdt en nog geen enkele Scandi-thriller heeft gelezen, moet daar zeker eens verandering in brengen. Iselin was bijna thuis is een boek van dit genre en tijdens het lezen wordt duidelijk waarom de Scandinavische thrillers net wat anders zijn dan andere spannende boeken.
Iselin was bijna thuis
De cover van Iselin was bijna thuis trekt natuurlijk al de aandacht. De bergen, het meer en het schitterende noorderlicht maken dat het boek op zich al een plaatje is om naar te kijken. Maar mij maakte het ook erg nieuwsgierig.
Het verhaal speelt zich af in de Noorse plaats Bodø en omgeving. Iselin gaat zoals altijd hardlopen in een populair en mooi wandelgebied. Maar alle alarmbellen gaan af wanneer zij niet thuiskomt na haar hardlooprondje. Is ze ergens in het gebied gevallen en is ze gewond? Is ze misschien gewoon met de noorderzon vertrokken om persoonlijke redenen? Aan al die vragen wordt ruw een eind gemaakt wanneer haar T-shirt wordt gevonden. Het is doordrenkt met bloed. Van Iselin of haar lichaam ontbreekt nog elk spoor…
Leeservaring
Vlot en beeldend geschreven. Karlsson weet beeldend over een stukje Noorwegen beeldend te schrijven, zodat je het landschap bijna voor je ziet. Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. De naam staat altijd bovenaan het hoofdstuk. Dit zijn inspecteur Jakob Weber en zijn collega Noora Yun. Maar ook andere belangrijke personages uit dit verhaal komen op deze manier duidelijk naar voren. De wisseling van standpunt heb ik als zeer natuurlijk ervaren. Spannend element is dat er ook hoofdstukken zijn zonder naam. Dit is geschreven vanuit het perspectief van de dader. Als lezer krijg je hiermee beetje bij beetje een duidelijker beeld van de misdadiger. Echter blijft de identiteit lange tijd nog onzeker.
Er gebeurt veel en door de wisselingen van het perspectief, wordt het nergens saai. Je blijft als lezer gekluisterd aan het boek, wat zeker kan zorgen voor wat verloren nachtrust…
Dit is de eerste thriller van deze auteur met Jakob Weber als inspecteur. Maar zoals je op de cover al kan zien, het gaat om een boekenreeks, dus ik kijk uit naar andere delen van deze thrillerserie.
August laat zijn leven in Stockholm achter zich om zijn dromen na te jagen in Hovenäset, maar wanneer hij arriveert is de idyllische gemeenschap opgeschrikt door de verdwijning van een van de meest geliefde inwoners. De politie, onder leiding van de empathische en gedreven Maria Martinsson, is dag en nacht naar haar op zoek. Maar naarmate de tijd verstrijkt neemt de hoop om haar levend te vinden steeds meer af. Wat is er echt met haar gebeurd? En waarom kan August het ongemakkelijke gevoel niet van zich afschudden dat hij de sleutel van het mysterie in handen heeft?
Recensie:
Voor alle fans van Scandinavische thrillers, maar ook zeker voor diegene die de Scandi-thriller nog niet hebben ontdekt. Wat een fantastisch boek is dit! Stormwacht is mijn eerste kennismaking met auteur Kristina Ohlsson (▶Bol.com), maar ik ben nieuwsgierig geworden naar meer werk van haar. Ik begrijp wel dat ze in Zweden succesvol is met haar boeken.
Stormwacht
Deze thriller is een eerste deel van een nieuwe boekenreeks over August Strindberg. Het boek heeft geen nare open eindjes waardoor je wel gewoon het boek met een gerust hart kunt dichtslaan als het uit is. Het enige wat jij je als lezer kunt afvragen is hoe het met sommige van de personages verder zal gaan. Ik neem aan dat we deze dingen wel terug zien komen in een volgend deel.
Leeservaring
August Strindberg laat de grote stad Stockholm achter zich en hoopt zich te kunnen settelen in het kleine plaatsje Hovenäset. Echter treft hij het niet en valt zijn komst samen met een vermissing van één van de inwoners. Het politie onderzoek verloopt onder leiding van Maria Martinsson. Als nieuwkomer wil August graag zo snel mogelijk contact met de inwoners van het dorp en dus besluit hij te helpen bij een zoekactie en sluit hij zich aan bij een boekenclub.
Al snel wordt het August duidelijk dat de vermissing van de vrouw, gedachten aan gebeurtenis van tientallen jaren geleden oprakelen. En sommigen zien een verband… En al snel wordt duidelijk dat August niet anders kan dan onderdeel worden van alle gebeurtenissen van nu.
Stormwacht is een verhaal waarin veel mysteries zijn. Af en toe wordt het wel een beetje spannend, maar nergens is het bloedstollend. Wel is deze ruim vijfhonderdpagina’s tellende thriller van begin tot eind boeiend om te lezen. De auteur is meester in het loslaten van kleine details die je als lezer aan het denken zet.
Stormwacht (▶Bol.com) – Kristina Ohlsson Thriller, paperback, 512 pagina’s, The House of Books
In een buitenwijk van Stockholm wordt midden op straat iemand doodgeschoten. Het blijkt de zoveelste escalatie in een verhitte oorlog tussen twee rivaliserende bendes. De inwoners van de wijk zijn uit angst voor hun leven keer op keer genoodzaakt om een oogje dicht te knijpen voor de gruweldaden en niets tegen de politie te zeggen, maar er is een grens aan hoeveel een persoon kan verdragen.
Rechercheur Vanessa Frank wordt op het moordonderzoek gezet en komt zo in de gewelddadige wereld van bendes en cocaïnehandel terecht. Tegelijkertijd probeert ze te wennen aan haar rol als pleegmoeder van Celine, maar die nieuwe situatie zal uiteindelijk de grootste uitdaging voor haar onderzoek blijken.
Recensie:
Dit is de eerste keer dat ik kennis maak met het werk van Pascal Engman. Cocaïne is het vierde – los te lezen deel – van de Vanessa Frank boekenreeks. Het is een dikke pil ruim vijfhonderd pagina’s, dus ik ben benieuwd.
Cocaïne
Een aangespoeld lijk houdt rechercheur Vanessa Frank bezig. Wie is de onbekende man die levenloos gevonden is in het water? Wanneer niet lang daarna pakketjes drugs eveneens de kust bereiken, wordt er al snel een link gelegd. Een lange zoektocht naar drugskartels en de waarheid volgt.
Leeservaring
Pascal Engman is journalist en dat is duidelijk te merken. Hij weet zijn verhaal zo te brengen dat het voelt alsof je in een nieuwsuitzending bent beland. Door een mix van waarheden en fictie, geloof je elk woord wat er op papier staat gedrukt. Zo wordt er veel verwezen naar de gekraakte Encrochat berichten.
Als lezer beland je middenin een oorlog tussen twee bendes die in Stockholm actief zijn. De onrust tussen de criminelen heeft ongetwijfeld te maken met de drugshandel. De prijzen zijn drastisch gezakt de afgelopen periode en daar hebben de aangespoelde pakketten ongetwijfeld iets mee te maken.
Wanneer de criminelen aan het woord zijn, is de straattaal veel aanwezig, wat maakt dat het voelt alsof je er ooggetuige van bent. Gebeurtenissen van de bendes, worden afgewisseld met de onderzoeken van de politie. Hierdoor wordt je als lezer goed meegenomen in beide werelden. Wat het overigens niet makkelijker maakt om precies te ontdekken wat er gaande is. Want de auteur weet de spanning er tot het einde in te houden.
Knap vind ik dat de schrijver ook de angst van de inwoners van de stad meeneemt in zijn verhaal. Er zijn genoeg mensen die antwoorden hebben voor de politie, maar uit angst houdt iedereen zijn mond.
Wanneer je van Scandi-thrillers houdt is Cocaïne zeker een aanrader om te lezen. Zelf ben ik door het lezen van dit boek ook nieuwsgierig geworden naar de andere delen uit deze serie. Deze vind je – op volgorde – hieronder terug.
Fijn dat je de boeken los van elkaar kunt lezen, maar wel steeds een terugkerende rechercheur hebt.
Kitt Hartley onderzoekt de moord op Owen, met een vulpen door zijn hart gestoken. Ze ontdekt al snel dat er duistere geheimen liggen in de schilderachtige straatjes van York. Kitt Hartley is aan het werk in de universiteitsbibliotheek van York. Het lijkt een dag als alle andere, maar dan verschijnt rechercheur Halloran aan haar bureau om te vertellen dat haar beste vriendin, Evie Bowes, verdacht wordt van moord. Evies ex-vriend Owen is dood aangetroffen – met een vulpen door zijn hart gestoken – en al het bewijs wijst naar haar. Kitt is geschokt en acht het uitgesloten dat Evie hiertoe in staat zou zijn. Ze besluit dat er maar één ding op zit: ze gaat zelf onderzoek doen naar de moord op Owen. Ze heeft honderden thrillers gelezen – hoe moeilijk kan het zijn?
Recensie:
Wanneer je van cosy crimes houdt is de Kitt Hartley boekenreeks (▶Bol.com) een aanrader. Ik ontving het e-book van het eerste deel De moord in inkt van uitgeverij Fontein. En die las ik in mum van tijd uit. Uiteraard ben ik ook nieuwsgierig geworden naar de andere delen, maar het is goed te weten dat dit verhaal geen open eind heeft. De zaak wordt opgelost aan het einde van het boek. Deel twee zal weer een nieuw verhaal vertellen met Kitt Hartley als speurneus.
Kitt Hartley 1: De moord in inkt
Ben je dol op thrillers? Denk je soms (of vaak) oh… zo’n moord oplossen dat kan ik ook. Dan zul je het personage Kitt Hartley ongetwijfeld direct in je hart sluiten. Want wanneer zij hoort dat haar beste vriendin van moord wordt verdacht, besluit ze niet te wachten tot de politie door heeft dat haar vriendin Evie helemaal niet tot zoiets in staat is. Als een volleerd rechercheur duikt ze in de zaak. Haar assistente Grace, duikt met alle liefde samen met haar in dit avontuur. Maar of dat verstandig is?
Leeservaring
Als boekenwurm wordt je al blij van de ambiance waarin een groot gedeelte van het verhaal zich afspeelt. Kitt is namelijk bibliothecaresse en dus speelt veel van het speurwerk zich af in de bibliotheek. Als lezer wordt je direct meegezogen in het verhaal. Je begrijpt dat Kitt de onschuld van haar vriendin zo snel mogelijk wil bewijzen. Maar al snel wordt duidelijk dat de moordenaar hen in de gaten houdt en dus is voorzichtigheid geboden. Rechercheur Halloran is niet bepaald blij dat Hartley op onderzoek uit gaat, maar daar heeft hij ook een goede reden voor. Als lezer wordt je af en toe wel op het verkeerde been gezet, waardoor je lang in onzekerheid blijft over de moordenaar. Pas aan het einde krijg je dit door. Het plot is zeker iets dat je niet voormogelijk had gehouden.
Op jonge leeftijd een naaste verliezen. Het overkwam Martijn op 24 oktober 2020. In die nacht kwam zijn dierbare broer Jeroen (28) om het leven ten gevolge van een misdrijf. Tijdens zijn dienst als politieagent overleed hij door een aanrijding. Een ongeval dat ingrijpende gevolgen kende…
Welke impact heeft verlies? Welke gedachten bieden houvast? Hoe kijkt iemand na de dood terug op zijn leven? En eveneens vooruit naar de volledig veranderde toekomst? Hoe ervaart een nabestaande de rechtszaken en bijkomende uitspraken? En wat gaat er door iemand heen, ineens zittend naast de man bij wie het allemaal begon?
Recensie:
Een boek die anders is dan de meeste boeken die ik lees. Uit het leven gegrepen en in gedichten verwoord. Martijn bundelde een boek met gedichten over zijn broer Jeroen die om het leven kwam tijdens zijn werkzaamheden als politieagent.
Levenslang
De gedichten in dit boek zijn onderverdeeld in diverse hoofdstukken. Beginnend bij voor het ongeval, de eerste uren en de eerste week. Daarna het einde van het jaar en een aantal de persoon Jeroen beschrijven. Uiteraard is er ook een gedeelte gewijd aan het onderwerp politie en daarna volgen indrukwekkende schrijfsels over de maanden na de noodlottige dag. Je leert Jeroen goed kennen op deze manier. Maar het zijn ook troostende woorden voor mensen in de rouw. En het laat goed zien dat nabestaanden na zo’n gebeurtenis levenslang hebben. Ze moeten een weg vinden om door te gaan zonder hun dierbare. Naast het verlies dat er altijd is, zie je in dit geval ook wat een nasleep zoals de rechtszaak met nabestaanden doet.
Leeservaring
De gedichten heb ik tussendoor gelezen en ik ben er nog niet door heen. Ik heb uit alle gedeelten wel een aantal gelezen. Ik heb besloten om niet van voor naar achter het boek te lezen, maar steeds gewoon ergens het boek opengeslagen. Om zo toch een goed beeld te krijgen van het boek en ik een recensie kon schrijven. Want voordat ik alle gedichten heb gelezen, zal er wel langere tijd verstreken zijn,
Mooi vind ik dat het – ondanks het feit dat het een heel persoonlijk verhaal is – je ook troost kunt vinden in de woorden. Je hoeft Jeroen niet gekend te hebben. Tevens vind ik het waardevol dat je als buitenstaander ook meekrijgt waar de politie vandaag de dag voor staat. Een mooi inkijkje in het werk en de mens achter het uniform.
Tekeningen
Mooi is dat naast de mooie poëzie in dit boek, ook een aantal illustraties staan die passen bij Jeroen. Het geeft wat lucht in het geheel en beelden brengen een gevoel vaak toch anders over dan tekst. Hoewel de prenten in de minderheid zijn, is het wel een mooie aanvulling in het boek.
Lieke Hester is hoofdagent bij politiebureau Burgwallen in Amsterdam. Ze blogt en vlogt als Liekeschrijft, haalt graag ijskoffie in Amsterdam-Noord en is gek op de reuring van de Wallen. In Het kan ook nooit normaal doet ze een boekje open over haar leven als agent. Haar inspirerende, beangstigende, spannende, grappige en altijd bijzondere verhalen zijn een ode aan haar werk, haar dappere collega’s en alle hulpverleners.
Recensie:
Wie het televisieprogramma Bureau Burgwallen heeft gezien, kent ongetwijfeld het gezicht van Lieke Hester. Ze blogt en vlogt over haar (politie)leven en nu heeft ze ook haar eigen boek geschreven. Met een dochter die ook graag bij de politie wil, kon ik niet anders dan dit boek in huis halen. Ik heb hem met veel plezier gelezen en mijn dochter is het nu aan het lezen.
Het kan ook nooit normaal
Wat een heerlijke schrijfstijl heeft Lieke. Wanneer je haar blog Liekeschrijft al volgt, weet je dat natuurlijk al lang. Vol humor, hier en daar wat plat Amsterdams er tussen en ze neemt geen blad voor de mond. Zo nu en dan heeft haar scherpe tong een uitspraak die je misschien niet van een ambtenaar in functie verwacht, maar dat vind ik juist de kracht van het boek. Want ieder mens is daar wel eens schuldig aan, dus waarom het mooier maken dan dat het is. Ik denk dat wanneer je de verhalen leest, je het absoluut zal begrijpen.
De verhalen zijn gevarieerd en laat mooi het verschil in werkzaamheden zien. De balans tussen mooie, inspirerende verhalen en trieste gebeurtenissen is goed. Natuurlijk komen er heftige thema’s zoals zelfmoord aan bod. Voorin het boek én bovenaan deze verhalen staat een triggerwarning waar het over gaat én een bemoedigend woord dat je er niet alleen voor staat. Je wordt dus niet opeens overvallen tijdens het lezen van een verhaal met dit soort onderwerpen.
Omdat het losse verhalen zijn, kun je het boek van voor naar achter lezen, maar je kunt ook eenvoudig hoofdstukken overslaan of het boek random openslaan om te gaan lezen. Ik heb echt genoten van het boek, welke na een dag al uit was… Dus Lieke, blijf vooral schrijven en hopelijk komt er een vervolg op dit boek!
Deze site gebruikt functionele cookies en externe scripts om je beleving te verbeteren.
Privacyinstellingen
Privacyinstellingen
Deze site gebruikt functionele cookies en externe scripts om je ervaring te verbeteren. Welke cookies en scripts worden gebruikt en hoe deze je bezoek beïnvloeden, wordt aan de linkerkant gespecificeerd. Je kunt je instellingen op elk gewenst moment wijzigen. Je keuzes hebben geen invloed op je bezoek.
Opmerking: Deze instellingen zijn alleen geldig voor de browser en het apparaat dat je nu gebruikt.