Hé Yopa! – Sir Paul McCartney [recensie]
Maak kennis met Yopa – een dappere
ontdekkingsreiziger die vol verrassingen zit…
Met zijn magische kompas neemt Yopa zijn vier
kleinkinderen mee op duizelingwekkende avonturen
over de hele wereld! Reis met ze mee op de rug van een
vliegende vis, Ontwijk een stampende kudde
woeste buffels en ontsnap aan een lawine!
In dit magische verhaal voor de hele familie neemt
muzieklegende Paul McCartney zijn lezers mee op
wereldreis én zorgt dat ze op tijd weer in bed liggen.
Recensie:
Yopa is een gewone opa, die in een heel gewoon huis woont. Yopa zijn kleinkinderen, die hij luitjes noemt, komen gezellig een weekendje logeren. Maar ze vervelen zich heel erg. Het weer is slecht en nergens vinden ze iets aan.
Hé Yopa!
Dan komt opa met een stapeltje ansichtkaarten de kamer binnen. De luitjes zouden wel naar de plekken op die ansichtkaarten willen, zo mooi ziet het eruit. Yopa pakt zijn 
kompas en zegt: “Eens kijken wat we daarmee kunnen doen.” Maar dan opeens begint de naald van het kompas sneller te draaien en is er een grote flits. Voor ze er zelf erg in hebben zijn ze op de plek van de ansichtkaart. Wat gaan ze nu toch allemaal beleven? Is het wel fijn op deze plek of is het beter om toch over te springen naar een andere ansichtkaart?
Een heerlijk boek vol met mooie kleurrijke tekeningen. Je wordt echt even meegenomen naar een hele andere wereld door te springen van de ene ansichtkaart naar de andere. De kinderen vinden de avonturen van Yopa geweldig en niet alleen het verhaal maar ook de tekeningen. Deze vertellen misschien nog wel meer het verhaal dan de tekst die erbij staat!
Hé Yopa! – Paul McCartney
Prentenboek, hardcover, 32 pagina’s, Rubinstein
Zelf moet ik enigszins wennen dat gedichten niet altijd hoeven te rijmen. Voor mij leest dat het fijnst. Mensen die vaak gedichtenbundels lezen, hebben daar waarschijnlijk geen moeite mee. Ik vind het jammer dat de gedichten niet gecentreerd op de pagina’s zijn geplaatst. In deze bundel beginnen ze linksboven in de hoek.
Zo begint dit verhaal ook. Na de eerste twee pagina’s ga je verder met de bus en wordt de tekst hierop aangepast, maar wel op dezelfde melodie. Wat doen de wissers, en wat zeggen de monsters? Wat doen de kikker en koeien in de bus? Zou jij ook met deze bus vol monsters mee willen?
sporten? Jij vertrouwt op de speciale spray die ervoor zorgt dat je nooit meer na zweet zult ruiken, door het katoen membraam wat er in verwerkt is. Automatische veters, zodat je ze nooit meer zelf hoeft te strikken! Files zullen verleden tijd zijn door alles-in-één-treinen, waarmee je sneller bent dan het licht. Hoe gaaf zou het zijn als je door middel van speciale helmen en pakken kunt sporten met je eigen videogames? Kinderen zullen eerder met robots spelen dan met poppen. Maar we zullen de Oud-Hollandse spellen die wij vroeger speelden nooit vergeten en levend houden?
In het feestvarken wordt er een verjaardag gevierd. De jarige wordt alweer één jaar! Mama gaat een lekkere taart bakken voor het feestvarken, maar moet daarvoor wel nog even meel gaan halen. Dan komen er allemaal hongerige dieren op de heerlijke geur van de taart af. Het feestvarken biedt ze dan ook allemaal een lekker stuk taart aan. En nodigt ze uit voor zijn verjaardag. Verder geeft hij ze allemaal eten mee uit de voorraadkast. Alleen hij heeft niet door dat alle kastjes nu leeg raken. Zou hij zijn gasten voor zijn verjaardag nog wel wat te eten aan kunnen bieden?
Naar Amerika
De tekeningen zorgen voor de grap in het verhaal. Want terwijl Emma de lezer overtuigd dat ze alles weet van deze magische wezens, ziet elk kind dat de eenhoorns die ze in huis heeft helemaal geen speciale dieren zijn. Knuffels, huisdieren en zelfs een baby dragen een hoorn op hun hoofd. Emma is er de hele dag druk mee bezig… Zo druk, dat ze zelfs niet door heeft dat er een échte eenhoorn het huis binnenwandelt!
Niko speelt graag op de triangel, want die maakt het mooiste geluid ter wereld. PING. Maar dan wordt de rust verstoord door een meneer die eraan komt met een fagot. VOMP. Als er dan ook nog een meisje met een pauk en twee mevrouwen met violen opduiken, ontstaat er een kakofonie van geluid: PING, VOMP, Zwie, DOEM. Het klinkt nergens naar, totdat Niko voorstelt om sámen te spelen. En dan ontstaat er een orkest en wat klinkt dat mooi!
geluid dat ze kent. Maar dan opeens hoort ze een ander geluid van buiten komen. Er staat een man te blazen op zijn fagot. Vomp doet de fagot. De meneer beweert dat zijn fagot het mooiste geluid ter wereld maakt! Al snel zijn er nog meer geluiden te horen en allemaal van een ander instrument. Iedereen is van één ding zeker: het instrument dat zij bespelen maakt het mooiste geluid ter wereld. Wanneer er ruzie dreigt te komen, oppert Niko voorzichtig dat ze misschien wel samen kunnen spelen…
Recensie:
Elfstedenstempelkaart is te geldig van 1 april tot 1 oktober 2018. Wie in deze periode de elf Friese steden bezoekt van de tocht der tochten, kan gratis een ijskoude versnapering ophalen met de stempelkaart. Is de kaart vol? Dan kun je in Leeuwarden ook nog een kleine attentie ophalen.