Schoolfeest [recensie]
De 15-jarige Yrsa Bellami wordt dood gevonden op het schoolplein. Alles wijst op zelfmoord. Haar beste vriendin Chelsea is lamgeslagen: waarom koos Yrsa voor de dood? Om haar te herdenken, nodigt Chelsea hun vriendengroep uit voor een weekend aan de kust. Maar het mooie weer slaat om. En er is geen elektriciteit, geen wifi. Ondertussen lopen de irritaties in het huisje op. Was Yrsa wel zo geliefd? Of bevindt zich in hun midden een moordenaar?
Recensie:
De foto op de cover trekt in ieder geval direct de aandacht: een stel gympen op de hoek van een hoog gebouw. Direct maar open slaan om te gaan lezen…
Schoolfeest
Nieuwsgierig begin ik in het boek en ik merk al snel dat het echt een boek is waar je moet blijven opletten. Niet wordt er elke keer gewisseld van personage die het verhaal vertelt, maar ook zijn de hoofdstukken opgedeeld in ervoor en erna. Wanneer je even niet met je volle aandacht bij het verhaal zit, raak je al snel de kluts kwijt. Dit is in het eerste gedeelte van het boek. Daarna volgt deel 2, waar je wel wisselingen hebt van de personages, maar dan met een tijdsaanduiding. Terwijl je leest, wordt het steeds later, waardoor je niet meer steeds switcht van verleden naar heden. Dit vond ik persoonlijk een 
stuk prettiger lezen.
Als lezer kijk je mee in de levens en gedachtegang van vier verschillende mensen. Je merkt dus ook dat niet iedereen een gebeurtenis op dezelfde manier beleeft. Dit geeft het verhaal meer diepte en zorgt er voor dat je als lezer echt betrokken raakt bij het verhaal. Een dode leerling op het schoolplein, spreekt tot de verbeelding van de jeugd. Zelfmoord? Maar waarom dan? Wanneer de mogelijkheid besproken wordt dat het wellicht moord is, merk je dat er iets gebeurd in de groep. Iedereen zit met zijn eigen gedachte… Kunnen ze elkaar echt vertrouwen?
Het verhaal is spannend en de schrijfstijl is vlot, dus je blijft als lezer wel geboeid. Maar toch vond ik het eerste gedeelte niet zo leuk om te lezen, doordat ik meerdere keren even terug moest kijken / lezen. Het feit dat ik toch door bleef lezen, was omdat ik uiteindelijk wilde weten of het nu zelfmoord of toch moord was. Het was uiteindelijk de moeite waard. Niet alleen las het tweede deel veel vlotter, ik werd ook niet teleurgesteld qua afloop van het hele verhaal.
Schoolfeest – Simone Kortsmit
Jeugdthriller, hardcover, 216 pagina’s, Clavis
Eerlijk toegeven, wanneer zo’n hand spinner in je buurt ligt, pak je het al snel op. Eenmaal in je handen, speel je er al snel mee en dat blijf je dan waarschijnlijk ook wel doen. Het is wel een beetje verslavend als je wel iets hebt met friemelen. Gewoon tussen twee vingers een beetje rond laten draaien zal ongetwijfeld wel de concentratie ten goede kunnen komen, maar de kunstjes natuurlijk niet 😉
