Een verontrustend telefoongesprek, een sterfdatum in bloed, en nog twee uur tot die dag aanbreekt…

Het is zaterdag, net na 22.00 uur. Jules Tannberg is vrijwilliger bij een telefoondienst voor vrouwen die ‘s avonds bang worden op weg naar huis en die een telefoongezel willen wiens kalmerende stem hen veilig naar huis kan begeleiden. Er is tijdens de telefoontjes nog nooit een levensbedreigende situatie geweest. Tot vandaag, wanneer Jules met Klara belt.

De jonge vrouw is doodsbang. Ze gelooft dat ze wordt gevolgd door een man die haar eerder heeft aangevallen en die in bloed een datum op haar slaapkamermuur heeft geschilderd: de dag van Klara’s dood! En die dag breekt aan in minder dan twee uur…

Recensie:
Hoewel ik al vaak over Sebastian Fitzek heb gehoord, heb ik nog niet eerder een boek van hem gelezen. Maar de samenvatting op de achterflap intrigeerde mij wel en dus begon ik vol enthousiasme aan De weg naar huis.

De weg naar huis

Een waarschuwing voor degene die het werk van Fitzek nog niet kennen: hij heeft een beeldende schrijfstijl. En dit verhaal is behoorlijk duister en luguber, waardoor je de gebeurtenissen op je netvlies krijgt. Niet voor tere zieltjes dus.
De proloog en de eerste hoofdstukken van deze psychologische thriller las ik met plezier. De spanning wordt direct opgebouwd, maar er vinden wel wisselingen plaats van tijd, locatie en perspectief. Dit bleek voor mij al snel een struikelblok. Voor mijn gevoel sprong het verhaal van de hak op de tak en tussen de gebeurtenissen schakelen lukte mij nauwelijks. Daardoor kreeg ik het idee dat ik losse flarden aan het lezen was. Uiteindelijk heb ik dus het boek weggelegd. Hier plaats ik wel een kanttekening bij dat dit echt een persoonlijk iets is. Want ik heb ook hele goede recensies gelezen over dit boek, waar mensen absoluut niet dit probleem benoemden.

De weg naar huis – Sebastian Fitzek
Thriller, paperback, 352 pagina’s, The House of Books