Ons lichaam [recensie]
In haar nieuwe boek Ons lichaam neemt Joëlle Jolivet de lezer mee op een ontdekkingsreis door het menselijk lichaam. Door middel van ingenieuze grote en kleine flappen kunnen we de verschillende delen en lagen van het lijf zien: van spieren, zenuwen en aderen tot op het bot. Met haar krachtige, herkenbare linosneden brengt Jolivet alle onderdelen in beeld. Evenals wat er gebeurt met een baby vanaf de zwangerschap tot aan de geboorte. Een leerzaam en fantastisch vormgegeven boek!
Recensie:
Een groot boek dat direct duidelijk maakt wat je kunt verwachten. Ons lichaam legt uit, maar laat vooral ook zien hoe ons lichaam er uit ziet. Van buiten, maar vooral ook van binnen.
Ons lichaam
Persoonlijk houd ik echt van dit soort informatieve boeken. Het is leerzaam én leuk door de vormgeving. Je slaat een bladzijde open en je ontdekt een gedeelte van het lichaam. Door de flapjes ontdek je nog meer dingen. Zo zit onder de plaat van spieren de aderen en de slagaderen verstopt. Onder de botten vind je de zenuwen getekend. Wanneer je het hart openklapt zie je hoe de bloedstroom gaat. Daaronder vind je de uitleg hoe het hart werkt.
De tekst is duidelijk geschreven. Er komen zeker wel medische termen in voor, maar het meeste wordt wel duidelijk uitgelegd. Wanneer het om namen gaat, wordt het vaak wel duidelijk door de tekst en tekening. Neemt niet weg dat kinderen wellicht struikelen over de namen, want atrioventriculaire kleppen is best lastig uit te spreken voor (jonge) kinderen.
Dit is een benaming en staat bijvoorbeeld niet uitgelegd maar wel duidelijk in de tekening, zodat je snapt waar het bloed wordt doorgelaten wanneer deze kleppen opengaan.
Voor iedereen die nieuwsgierig is naar het menselijke lichaam en zijn werking, is dit echt een heerlijk boek om te bekijken.
Ons lichaam – Joëlle Jolivet
Informatief, hardcover, 16 pagina’s, De Harmonie
er door heen zie. Met deze blauwe lens zou je de organen en bloedvaten moeten kunnen bekijken. Dat kan ook wel ontdek ik, maart niet echt op de meest praktische manier. Waar ik bij de andere twee kleuren de lens gewoon op het boek kan leggen, moet ik de blauwe lens echt voor mijn oog houden op afstand van de bladzijde. Dan kan ik wel de organen en bloedvaten zien. Dit kijkt niet heel erg prettig en belet ook dat je samen op ontdekkingstocht kunt gaan met dit boek. Je moet dan steeds van lens wisselen. Terwijl het skelet haarscherp in beeld komt als ik het rode filter op de pagina leg. Ook de spieren zie ik heel goed door de groene lens zodra ik deze op een bladzijde neerleg.