Kleur je zorgen weg tijdens een wandeling door een fantasietuin, getekend door de befaamde Tangle-kunstenaar Jane Monk.

Volwassenen in de hele wereld ontdekken de heerlijke rust die ontstaat tijdens het kleuren. Behalve dat je zo mooi mogelijk vlakken en vormen invult (wat ook heel leuk is), zorgt kleuren ervoor dat je contact maakt met de kunstenaar in jezelf en dat je ontspannen nadenkt over dingen als mooie highlights, achtergronddecors en adembenemende kleurenschema’s. Wie had gedacht dat het creëren van kleurengradaties en het spelen met texturen in kleur het zorgeloze in je zou losmaken?

 

 

Recensie:
Toen ik het de eerste keer zag vond ik het wat hilarisch en lachwekkend op me overkomen: volwassenen die uiterst geconcentreerd (met ‘t puntje van hun tong zichtbaar uitstekend uit hun mond!) aan het kleuren waren alsof het kinderen van 8 waren!
Maar het bleek een ware hype te zijn en ik was één van de weinige die me ver van deze rage afhield.

Mijn herinneringen aan kleuren…

Eerlijk is eerlijk, het komt ook omdat ik me als kind zijnde al ergerde aan bepaalde bijkomstigheden die onlosmakelijk verbonden waren met kleuren in kleurboeken:
– Te dun papier, waardoor je met je viltstift dwars door het dunne laagje vel ging en je naar een gapend gat zat te kijken, terwijl je zóveel moeite had gedaan op je kunstwerkje.
– Als je op één kant gekleurd had en je sloeg de bladzijde om, zag je de kleuren er doorheen! Zodat je die tekening eigenlijk als verloren kon beschouwen.
– Als de binding van het boek te stevig was, kon je niet lekker kleuren omdat het boek steeds dicht dreigde te klappen.
-Zodra je een tekening eruit wilde scheuren, ging het scheuren scheef, waardoor je een vreemd soort afmeting kreeg omdat je het gescheurde deel weg/recht moest knippen.

Tangle Tuinen

Kortom: Ik heb geen leuke of positieve herinneringen aan kleuren en kleurboeken.
Of nee, dat zeg ik verkeerd. Kleuren als bezigheid vind ik heel leuk om te doen en heeft een ontspannende uitwerking op me. Kleurboeken zijn het probleem.
Dus toen ik het boek Tangle Tuinen Kleurboek voor volwassenen voor me had liggen was ik op zijn minst gezegd nogal sceptisch. Dus eerst maar eens rustig doorgebladerd…

Drukke, gedetailleerde en rustige bijna eenvoudige tekeningen wisselen elkaar af.
De tekeningen staan enkel op de rechterkant, waardoor het doordrukken als ergernis weggestreept kon worden. Het papier is dik/stevig: Hier druk je niet zomaar doorheen met je viltstift.
Aan de linkerkant van het boek zit een soort vouw-/scheurlijn. Je kunt het boek dus platleggen zodat je makkelijker kan kleuren én met het scheurlijntje kun je de kleurplaat goed verwijderen.

Wat ik leerzaam, bijzonder en zelfs enthousiasmerend vind,is het eerste deel van het boek,waarin allerlei tips en technieken uitvoerig besproken worden met duidelijke voorbeelden.
Zo worden diverse kleurgerei, schaduw aanbrengen, kleuren mengen en markeringen uitgelegd. Sommige dingen weet je natuurlijk al of nog van vroeger. Maar er weer even opnieuw aan herinnerd worden én het resultaat laagje voor laagje te zien ontstaan doordat jíj het creëert; dát is leuk!

Een (kleur-)rijke aanwinst voor iedereen die van kleuren houdt óf het stiekem voor het eerst wil gaan proberen… (Mét ‘t puntje van je tong zichtbaar!)

Tangle Tuinen – Jane Monk
Kleurboek, paperback, BBNC