Zij is de leukste vrouw van Amerika. Misschien wel van de hele wereld. Ze houdt van provoceren, gaat geen enkele uitdaging uit de weg en is niet bang om zichzelf belachelijk te maken. Deze openhartige memoir laat de lezer zowel huiveren als hardop lachen van herkenning. Amy kijkt terug op haar jeugd, haar rise to fame, de hechte band met haar zusje Kim en haar vastberadenheid om de wereld elke dag eerlijk en humorvol tegemoet te treden.

 

 

 

 

Recensie:
Er komt een moment in je leven, dat je jezelf ineens realiseert, dat je té oud bent voor bepaalde dingen. En niet zomaar onbelangrijke dingen; dingen die téllen!
Althans, volgens de laatste hype, mode of televisie sensatie.

Voor mij werd dat moment duidelijk toen ik per ongeluk – al zappend uit verveling – bij een programma terecht kwam van Amy Schumer.
Een prachtige blonde vrouw, zelfverzekerd, zéér grof in haar uitlatingen en steeds zoekend naar het randje van acceptabel/rebels.

Hoewel ze zeer populair is onder jongeren en zelfs bij een breder publiek door haar hilarische, satirische en grove stijl van humor, heb ik geen enkel programma van haar af kunnen kijken.
Simpelweg te grof voor mij.
Hoewel ik sommige stukken wel grappig vond op tv kon het mij nooit lang genoeg boeien om van aankondiging tot aftiteling het programma af te kijken.

Het meisje met de onderrugtattoo

En dan ligt er een boek voor je. Van diezelfde prachtige blonde zelfverzekerde vrouw. Een geprezen ster, gewaardeerd en bejubeld. Het meisje met de onderrugtattoo.

Ik ben begonnen aan het boek.

Wat mij direct opviel was de juiste balans tussen haar grove en opstandige kijk op bepaalde situaties, maar tegelijk haar openhartige kwetsbaarheid die ieder tienermeisje/vrouw in de dop doormaakt. Ze gaat daarbij haar eigen rol niet uit de weg en weet bepaalde situaties zó beeldend te schetsen dat ze je laten glimlachen of zelfs hardop laten schaterlachen.

Haar taalgebruik laat niets aan de verbeelding over.
En dat is precíés de reden waarom ik, net als haar programma’s, dit boek niet uitgelezen heb.
Het is mij te grof. En daar erger ik me op een bepaald moment aan en dan kan het me niet meer boeien.

Maar laten we eerlijk zijn. Een vrouw van in de 40 behoort niet tot de doelgroep die Amy Schumer voor ogen heeft. En dat is zeker het benoemen waard.

Want ik denk dat haar doelgroep (Ik kan het me zelfs voorstellen!) veel plezier kan beleven aan dit boek. Jonge vrouwen zullen zich erin herkennen, ze kunnen van haar openhartigheid leren en een voorbeeld aan haar nemen.
Hetzij; zo wil ik óók worden,
Hetzij; zó wil ik niet worden!

Amy is zichzelf in dit boek.
En daar hou je van, of je houdt er niet van.

De stukjes die ik gelezen heb, hebben me absoluut verrast.
Maar voor mijzelf kon ik alleen maar vaststellen;

Ik word oud….
(Slik!)

Het meisje met de onderrugtattoo – Amy Schumer
Roman, paperback, 291 pagina’s, The House of Books