Joris woont samen met zijn vader, de burgemeester van Bofstad, en dienstmeid Nina in een kast van een huis met wel twintig dakkapellen. Ze leiden zoals alle Bofkonten een vrolijk bestaan. Joris’ vader wil gaan trouwen met Juffrouw Drakenstein, maar Joris komt erachter dat ze helemaal niet zo aardig is als ze eruitziet. Als Nina een oud lied zingt over een vergeten stad, wordt Juffrouw Drakenstein hysterisch en ze stuurt Nina onmiddellijk weg.
Joris gaat op onderzoek uit en vindt een luik in de kelder. Het luik leidt naar Pechstad, waar alles precies tegenovergesteld is. Kan hij de inwoners redden uit hun armoedige, grauwe bestaan? En kan hij voorkomen dat zijn vader gaat trouwen met de gemene Juffrouw Drakenstein?

Recensie:
Een leuk en vlot geschreven boek met een fantasieverhaal waar kinderen nieuwsgierig naar worden. De tekeningen in zwart-wit en rood maken het verhaal levendig zodat er een goed beeld van het verhaal is. Het boek gaat over geluk en pech, waaruit blijkt dat dit erg dicht bij elkaar ligt…

Een bofkont in pechstad

Joris, de zoon van de nieuwe burgemeester, denkt dat iedereen om zich heen het goed heeft en tevreden is. Hoewel hij het wel vreemd vindt dat er zoveel huizen leeg staan in de wijk. Wanneer zijn vader wil trouwen met de (niet zo vriendelijke) juffrouw Drakenstein, ontdekt hij dat er een stadje is waar het helemaal niet zo mooi is. Waar niemand tevreden lijkt en waar de mensen niet vrolijk zijn. Het lied van Nina, de hulp in hun grote huis, heeft hier alles mee te maken. Het blijkt dat deze stadjes ooit samen één stad waren.

De man die vóór zijn vader burgemeester was, wilde namelijk dat iedereen tevreden was. Met hulp van een hebzuchtige familie heeft hij het voor elkaar gekregen om de rijke mensen te scheiden van de armen. In Bofstad is iedereen rijk en schijnt voortaan de zon. In Pechstad zijn de mensen arm, hebben ze honger en genieten ze niet van het zonlicht.
De mensen uit Bofstad hadden het te druk met zichzelf en daardoor zijn ze de mensen uit Pechstad vergeten. Gelukkig wil de vader van Joris burgemeester zijn van iedereen.

Onze kinderen zijn erg enthousiast over het boek. Ze vonden vooral de woordgrapjes hilarisch en zijn vriendje Dimi (de wandelende tak). Het verhaal is boeiend geschreven en maakt ze nieuwsgierig. De tekeningen in het boek zijn erg leuk en soms grappig gemaakt. Vooral het zwart/wit rood is creatief. Het boek is een echt aanrader wat ons betreft !

Een bofkont in pechstad – Thijmen Gijsbertsen
Zelf Lezen, hardcover, 96 pagina’s, Van Holkema & Warendorf