In een laatste poging haar relatie te redden, gaat Saar met haar vriend Tom en dochtertje Lotte in de week van Hemelvaart naar een luxe vakantiepark. Als Tom na een dag alweer terug gaat naar kantoor, beseft ze dat zij en Lotte beter af zijn zonder hem. Dan gebeurt er iets verschrikkelijks. Lotte raakt vermist. Waar is ze? Wie heeft haar meegenomen?
Als de politie Saar gaat verdenken, gaat ze zelf op onderzoek uit en doet een schokkende ontdekking…
Recensie:
Een spannend tussendoortje van Marisa Kuijk. Altijd weer leuke om nieuwe auteurs te ontdekken.
Waan
Saar en Tom hebben problemen in hun relatie en in een laatste reddingspoging gaan ze samen met hun dochtertje Lotte een weekje op vakantie. Helaas blijkt dat Tom het niet zo belangrijk vind om nog aan hun relatie te werken. Hij vertrekt al na één dag omdat zijn werk kennelijk niet zonder hem kan. Voor Saar is de maat vol en ze beseft dat ze alleen met haar dochter verder zal gaan. Maar dan overkomt haar de nachtmerrie van iedere ouder… haar kind raakt vermist! Een spannende zoektocht begint…
Leeservaring
Zodra ik begon te lezen, werd ik het verhaal ingetrokken. De situatie waarin het verhaal zich afspeelt – op een vakantiepark – is heel herkenbaar. Daardoor voelt het ook beklemmend als juist daar de dochter van Saar plotseling verdwenen is. Een zenuwslopende zoektocht begint, maar niemand weet waar het blonde meisje kan zijn. Door de verschillende personages die in het verhaal voorkomen én de verschillende verhaallijnen, blijf je als lezer lang in het ongewisse. Van begin tot eind heb ik ademloos gelezen. Eigenlijk heb ik maar één klein nadeel aan dit verhaal gevonden: de ontknoping. Hierna volgt een abrupte overgang in de vorm van een epiloog en dat had mijn inziens of meer uitgewerkt moeten worden of – beter nog – weggelaten. Stoppen op het hoogtepunt had het verhaal voor mij veel krachtiger gemaakt.
De nachtmerrie van elke tiener: een leven zonder wifi
Wanneer Ronja’s tot dan toe heel normale moeder verandert in een ‘wifiwappie’ en per se wil verhuizen naar een stralingsvrije zone, verandert alles voor Ronja.
In het vakantiepark waar ze komt te wonen is geen wifi, wat betekent dat ze niet met haar vriendinnen kan appen, maar ook dat huiswerk maken lastig is en ze berichten van school mist. En daar blijft het niet bij: Ronja’s moeder draaft steeds verder door in haar ideeën. Zo ver zelfs dat Ronja na een uit de hand gelopen feestje – met wifi – niet langer in het huis mag wonen. Ze krijgt haar eigen plekje in een van de leegstaande vakantiehuisjes. Dat klinkt misschien als een droom voor een zelfstandige puber, maar zonder stromend water en een werkende verwarming valt het vies tegen. En wat als ze er op school achter komen dat ze helemaal voor zichzelf moet zorgen?
Recensie:
De vrolijk, groene cover met oranje en witte tinten trekt direct de aandacht. Ik krijg dit recensie-exemplaar samen met een bijpassende boekenlegger én een velletje met zaadjes van basilicum en tomaat. Dat laatste is niet zomaar een leuk aardigheidje, het heeft ook een directe link met het verhaal, waar zelf groente en kruiden kweken een belangrijke rol speelt. Huisje 13 gaat over leven zonder wifi, maar ook over zelfvoorzienend zijn.
Huisje 13
Ronja – vernoemd naar de bekende roversdochter – had ooit een heel normaal leven. Maar toen gingen haar ouders scheiden, kreeg haar moeder last van straling en besloot zij met haar nieuwe vriend én puberdochter Ronja ver weg van de bewoonde wereld te gaan wonen op een vakantiepark. Omdat het steeds slechter gaat met haar moeder, komt Ronja uiteindelijk terecht in een eigen huisje: Huisje 13. Daar moet zij zien te overleven. Zonder WiFi, maar ook zonder alle andere levensgemakken die wij als vanzelfsprekend beschouwen. Geen stromend water, geen verwarming. Haar vader en school mogen van niets weten…
Leeservaring
Het verhaal bestaat uit korte hoofdstukken en is vlot geschreven. Soms vind ik het allemaal iets te vertellend, waardoor je minder in het verhaal wordt gezogen. Maar de vlotte schrijfstijl zorgt er voor dat het boek toch lekker doorleest. De geloofwaardigheid is soms een beetje ver te zoeken: Ronja die voor zichzelf moet zorgen, een moeder die vaak te ziek is om er voor haar dochter te zijn en een stiefvader die daar behoorlijk in mee gaat. Een vader die nog wel in beeld is, maar die niets mag weten en ook school mag niets weten van de leefomstandigheden van Ronja.
De beschrijving van Ronja’s moeder en alle dingen die ze doet om zich tegen straling te beschermen, zijn veel. Hoewel het zeker grenst aan het onwaarschijnlijke denk ik dat dit vooral komt omdat ik er te weinig van af weet.
Het plot… tja… Ik wil geen spoilers geven, maar persoonlijk had ik liever een ander einde gehad.
Hoewel dit boek niet in mijn lijstje met top-boeken komt, is het zeker aangenaam leesvoer. Ik had het boek snel uit gelezen en het is zeker een boek dat je aan het denken zet over alle technologie die we vandaag de dag hebben.
De jeugd zal het boek ook met andere ogen bekijken: overleven zonder wifi – een no go. Maar een “eigen huis” hebben en kunnen doen en laten wat je wilt… dat zal de aandacht zeker trekken!
Een vriendengroep kruipt stiekem onder het hekwerk van een vakantiepark door en fikst voor niks een huisje. Maar al snel verandert hun chillweekend in een nachtmerrie. Iemand vindt dat de groep zich dood moet schamen. Waarom? Waarvoor? Ze hebben geen idee. Wat wél duidelijk wordt: sommigen zullen moeten boeten. En er is geen ontsnappen aan.
Recensie:
Weer een spannende jeugdthriller uit de boekenreeks Politie niet betreden. Hoewel ik nog niet eerder een boek van Margje Woodrow heb gelezen, ken ik de serie wel en kijk ik uit naar dit verhaal. Nieuwsgierig begin ik en stuit vrijwel meteen op één van de QR-codes die dit boek rijk is.
Shame on you
De QR-codes maken dit verhaal interactief. Je ziet een filmpje waarin je iemand ziet, maar het gezicht wordt steeds duidelijk verborgen. Een vervormde stem die iets opbiecht. Voor de doelgroep zal dit het boek ongetwijfeld extra aantrekkelijk worden gemaakt. Zelf heb ik alle stukken tekst gewoon gelezen (want dat kan ook gewoon!) omdat ik geen zin had om steeds mijn telefoon er bij te pakken. Dat heeft niets met de filmpjes te maken of dat het mij uit het verhaal haalt (integendeel, want de filmpjes zuigen je nog verder het verhaal in), maar meer met de leeftijd denk ik. Ik ben gewoon niet zo vergroeid met mijn smartphone.
Een groepje vrienden hebben een geweldig plan bedacht: ze gaan een weekendje doorbrengen in een vakantiehuisje. Maar dan niet door eentje te huren, maar in te breken op een vakantiepark. Door stiekem een gat te knippen in het hek om het bungalowpark heen, weten ze ongezien op het terrein te komen. Om vervolgens een huisje open te breken en hun intrek te nemen. Alleen blijkt al snel dat er iemand is die duidelijk vind dat de groep zich niet naar behoren gedraagt. Ze moeten zich rot schamen en om dat duidelijk te maken, gaat iemand heel erg ver! Maar hoe kun je iets goedmaken, wanneer je geen idee hebt waarom iemand boos op je is? Zullen de vrienden ontdekken wie er achter de griezelige gebeurtenissen zit?
Leeservaring
Het verhaal is vlot geschreven en de spanning zit er al snel in en blijft behouden. De filmpjes die optioneel zijn, zorgen voor een mysterieuze en grimmige sfeer, aangezien de dader aan het woord is met een vervormde stem. Je leest afwisselend vanuit het oogpunt van Indy en Jayden. Boven elk hoofdstuk is dat duidelijk te lezen en de foto op de telefoon maakt dat nog eens duidelijker. En dan heb je nog de stukjes tekst (of filmpjes) vanuit de dader. Doordat dit allemaal duidelijk is aangegeven, is het niet verwarrend. Bovendien is het erg leuk dat je een kijkje krijgt in de gedachtegang van de dader.
Natuurlijk is ook dit boek weer voorzien van een Politie Niet Betreden elastiek. Het zijn leuke opvallende banden die zorgen dat de boeken van deze serie direct opvallen in de boekwinkels.
Shame on you – Margje Woodrow Jeugdthriller, hardcover, 232 pagina’s, De Fontein
“Schilderachtig in elk seizoen”, zo laat Domburg zich wel het beste omschrijven. Niet voor niks komen kunstenaars hier al decennialang voor het licht en de unieke combinatie van bossen, duinen en zee. Het park – pal achter de duinen en direct naast het pittoreske dorp – is ideaal voor gezinnen met kinderen. Naast zonnebaden en strandwandelingen is er ook op het park in zomer en winter van alles te doen. Neem een duik in het subtropische zwembad, gooi een strike op een van de bowlingbanen of verwen uzelf met een behandeling in het kuur- en beautycentrum. U verblijft er naar keuze in een comfortabele bungalow, lodge of cottage. Domburg heeft echt alle ingrediënten voor een topvakantie.
Recensie:
Een vakantie in eigen land hadden wij al geboekt… Maar toen kwam het coronavirus ook in Nederland opzetten. We kennen allemaal de gevolgen: meer regels, de lockdown en opeens was onze vakantie ook niet meer zeker. Gelukkig startte het “normale” leven weer langzaam op en gingen ook op Roompot Hof Domburg de voorzieningen weer open. Onze vakantie kon ondanks Covid-19 toch doorgaan.
Roompot Hof Domburg
Natuurlijk is het een bijzondere periode geweest waarin wij op vakantie gingen. Dit maakt dat sommige dingen toch anders waren dan normaal gesproken het geval zou zijn geweest. Persoonlijk ben ik erg tevreden over de maatregelen die het park had genomen. Daar zal ik straks meer over vertellen.
Inchecken
Zo’n twee weken voordat wij zouden vertrekken naar Roompot Hof Domburg ontvingen wij per post de sleutelkaart van ons chalet. Op deze manier hoefden wij bij aankomst niet in te checken bij de receptie. Ik weet uit ervaring dat ze dit bij meerdere parken doen, maar nu was dat natuurlijk wel extra praktisch.
Bij aankomst was bij de slagboom wat oponthoud. Dit bleek te komen doordat er mensen voor de slagboom stonden te wachten totdat iemand van het gezin ingecheckt had. Alles werd door iemand van het animatieteam snel opgepakt: de automobilisten in de rij voor de slagboom werden gevraagd of ze een sleutelkaart hadden en wie deze in het bezit had, werd keurig om betreffende auto heen geleid, zodat ze de slagboom door konden.
Chalet
De bewegwijzering is duidelijk aanwezig op het park, al moet je wel even goed kijken. Direct na de slagboom staan bungalows en camping aangegeven. Voor de chalets (die niet vermeld staan) moet je camping volgen. Er zijn veel velden die met een letter zijn aangeduid (gevolgd door een getal) Bij een splitsing van wegen moet je dus even goed kijken naar de letter die je nodig hebt. Toen wij aankwamen bij “ons veldje” bleek dat je met de auto niet het veld op kon rijden. Jammer! Dit wist ik overigens vooraf niet en al snel bleek dat veel vakantiegangers hier verbaasd over waren. Dit kan wat mij betreft wel duidelijker op de website aangegeven worden.
Gelukkig bleken wij het voorste chalet op het veld te hebben, waardoor wij niet al te ver hoefden te sjouwen met onze bagage.
Parkeren kan dus in de parkeervakken naast het veld. Hier bleek al snel dat er meer auto’s waren dan parkeervakken, waardoor op de groenstrook ook werd geparkeerd. Ook stonden er zo nu en dan auto’s gedeeltelijk op de weg om hun auto maar kwijt te kunnen. Hier valt nog wel wat aan te verbeteren.
Het chalet is vrij nieuw en dat kon je duidelijk zien. Alles zag er eigenlijk nog heel netjes uit. De schoonmaak was goed en op de tafel stond naast het bekende servicepakketje ook een flesje met handgel.
Faciliteiten
Op het park is genoeg te doen: animatie, zwembad en welness De Parel, midgetgolf, fietsverhuur (waaronder ook trapkarren, funbikes en elektrische steps) en bowling. Er is ook een Adventure Zone waar spellen zoals lasergame, kruisboogschieten en paintball worden gespeeld. Dit maakt onderdeel uit van het animatieprogramma. Verder is er een brasserie, snacknar en goed gesorteerde supermarkt aanwezig. Bij de brasserie bevindt zich ook de indoor speelhal. Het zwembad heeft een 79 meter lange glijbaan en de zogeheten pelikaanduik. Ook kun je als gast gratis gebruik maken van Wi-Fi.
Corona-maatregelen
De coronavakantie zorgde voor wat aanpassingen. In ons chalet hadden wij dus al een flesje handgel ontvangen, maar ook op het park zag je op belangrijke plaatsen desinfectiezuilen.
In de openbare ruimten zoals de brasserie werden deurklinken etc. vaak schoongemaakt door het personeel. Het zwembad was nu alleen voor vakantiegasten van het park in gebruik, wat normaliter dus niet zo is. Om iedereen de kans te geven om gebruik te maken van het zwembad, kon je als gast een tijdblok reserveren. Je kon dan anderhalf uur zwemmen. Na elk blok werd alles gereinigd, zodat daarna een volgend blok in kon gaan. Tijdens de anderhalf uur viel mij ook op dat armleuningen bij de glijbanen/bruggetjes in het zwembad ook regelmatig schoon werden gemaakt. De eerste keren dat wij er waren zagen wij geen personeel met mondkapjes, later wel. Toen was het ook drukker in het zwembad, maar het kan ook zijn dat ze dit hebben ingevoerd omdat er meer besmettingen in ons land te tellen waren.
Bij de knutselclub voor kinderen kon je er ook voor kiezen om bij het pickup-point wat op te halen zodat je kind in de accommodatie kon knutselen. Ook dit was netjes geregeld dus.
Onze ervaring
Wij hebben genoten van onze vakantie op Roompot Hof Domburg. In deze bijzondere tijd is het prettig dat de corona-maatregelen die het park nam, duidelijk zichtbaar waren voor de vakantiegasten. Het feit dat wij tijdens deze periode een prettig verblijf hebben gehad, zegt al voldoende. Ik kan het park echt aanbevelen. Heerlijk dicht bij de zee en het strand en een mooie ligging. Door het park in te delen in kleinere veldjes die afgescheiden zijn door groen, oogt het toch redelijk vrij en minder massaal. Voldoende te doen voor kinderen en tieners.
PonyparkCity in Collendoorn is een geweldig park voor sportieve ouders en avontuurlijke kinderen. Vakantie vieren in een Cowboy House en geniet van een heerlijke zonvakantie aan het strand van Sunset Beach. In het natuurrijke park voel je je al snel een echte cowboy. Ontmoet Sitting Bull, Zorro of Lucky Luke. Of ga schatzoeken, rodeo rijden, midgetgolfen of spelen in een van de vele speeltuinen. Ga met de cowboys mee op pony-avontuur door het bosrijke park of op een strandrit, waar de kinderen met een pony het water in mogen.
Recensie:
Wie op zoek gaat naar een vakantie waarin paardrijden centraal staat, komt al snel uit bij PonyParkCity. Een vakantiepark waarbij je per huisje een “eigen” pony krijgt. Wij besloten om een midweek te boeken in de meivakantie. Inmiddels zit onze vakantie er al weer op en is het tijd om onze ervaring met jullie te delen.
PonyParkCity
Wij boekten een standaard huisje – type Arizona – voor deze vakantie. Dit is een vakantiehuisje dat geschikt is voor maximaal vier kinderen en twee volwassenen. Er is één slaapkamer met twee stapelbedden en in de woonkamer staat een bedbank. Een klein keukenblok is aanwezig met vier gaspitten. Ook alle keukeninventaris is aanwezig, dus je kunt prima zelf je eten koken wanneer je hier op vakantie bent. Het enige dat ik in de keuken eigenlijk miste was een klein vriesvakje in de koelkast. Het is geen groot huisje, maar omdat je toch veel buiten bent is dit geen enkel probleem. Wij hadden ruimte genoeg, omdat wij maar met twee personen in het huisje zaten. In de slaapkamer vond ik het lastig dat het lichtknopje vanuit geen enkel bed te bereiken was. Je moet dus verplicht eerst uit bed om het licht aan of uit te kunnen doen.
Ranchhouse
Voor wie iets meer comfort en ruimte wil, is een ranchhouse een geschikte optie. Deze staan op een apart gedeelte op het park bij elkaar. Deze huisjes zijn geschikt voor maximaal drie kinderen en twee volwassenen en hebben – naast één stapelbed en een eenpersoonsbed, ook een tweepersoonsbed. Er zijn twee slaapkamers en lakenpakketten zijn hier bij de prijs inbegrepen. Wij zijn tijdens ons verblijf ook over dit gedeelte van het park gelopen / gereden en wat ons op viel was dat daar wel een grasveldje was bij de huisjes. Iets wat bij de andere huisjes niet het geval was.
Hoera, een eigen pony!
Uniek aan de vakantiehuisjes bij PonyParkCity is natuurlijk het feit dat je een eigen pony hebt bij het huisje. Toen ik boekte waren deze nog voor kinderen tot twaalf jaar. Een paar weken voor aankomst ontdekte ik via internet dat er hier wel wat gewijzigd was. De pony’s waren ingedeeld met een kleurenband en er wordt nu gekeken naar lengte en gewicht. Dit heb ik echter niet van het park zelf vernomen, dus het was puur toeval dat ik dit al van te voren wist. Kinderen tot 60 kg en 1.70 m mogen nu op een pony rijden. Op basis daarvan krijg je een kleine, middelgrote of grote pony. Prima geregeld, want niet iedereen heeft hetzelfde gewicht en lengte en voor het welzijn van de pony’s kan ik dit alleen maar toejuichen. Toch is het niet helemaal zo perfect geregeld als het lijkt…
Mijn dochter viel nog net in de categorie middelgrote pony. Ik heb nog gevraagd of dit niet naar de grote pony kon, maar dit was niet mogelijk. Begrijpelijk, want als er één dit krijgt, willen meer mensen dit. Maar we zagen ook al snel dat er aardig wat verschil qua grote tussen de pony’s in één categorie zat. Nu had mijn dochter een van de grotere pony’s uit de middelgrote categorie en persoonlijk vond ik dat dit ook maar net kon. Tijdens de buitenrit zagen we een meisje dat ongeveer dezelfde lengte en postuur had als mijn dochter. Maar die zat wel op een pony die een stuk kleiner was dan die van haar. Allebei met een groene halsband om, dus beide middelgrote pony’s. Wat dat betreft vind ik het verschil qua grote binnen één categorie gewoon te groot, want als de voeten van een kind bijna de grond raken als ze op de pony zit, is het kind toch echt wel te groot voor deze pony.
Pony-uitgifte en pony-instructie
Op de dag van aankomst krijg je een ponykaart bij de receptie. Vervolgens kun je naar de Pony Office om je te laten meten wen wegen. Daar wordt de categorie pony bepaald. Op aankomstdagen is de pony-uitgifte vanaf 14:00u. Je krijgt een nummer op je ponykaart en dat nummer geeft aan als hoeveelste jij een pony kunt uitzoeken. Wij waren rond half twaalf op het park en waren al nummer 34. Toen wij vrijdags wilden uitchecken, stond er bij de receptie al een lange rij buiten om in te checken. Dit was om kwart over tien. Iets wat wel belangrijk is om te weten voor nieuwkomers, want mensen die hier vaker komen, zijn duidelijk vroeg op het park aanwezig om zo te proberen hun favoriete pony te bemachtigen.
Wat mij opviel (en wat ik wel een beetje vreemd vind) is dat je op de aankomstdag gewoon een pony meekrijgt. De volgende dag moet je ’s ochtends eerst naar een verplichte pony-instructie om de rest van je verblijf ook een pony te mogen ontvangen. Je ponykaart wordt afgestempeld wanneer je aanwezig bent geweest, dus ze kunnen altijd zien of je er wel of niet bent geweest. Het is een beetje mosterd na de maaltijd, want kennelijk hoef je op de aankomstdag niets van pony’s te weten… Persoonlijk vond ik de instructie ook erg summier dus als je als niet paardenkenner hier een vakantie boekt, is het wel praktisch je een beetje in te lezen.
Pony reserveren
Voor aankomst is het niet mogelijk een pony te reserveren. Maar wanneer je eenmaal een pony hebt die je goed bevalt, heb je deze mogelijkheid wel voor de rest van je verblijf. Het reserveren is op zich gratis, al moet je wel eerst een slotje kopen (in 2018: € 2,00). Hieraan wordt dan een label met je huisnummer gehangen en dit slotje kun je dan aan de halsband van je pony hangen. De pony blijft dan elke dag tot elf uur gereserveerd voor jou. Wat mij opviel was dat dinsdag we onze pony Mushu zo meekregen, zonder controle van onze huissleutel. Ook woensdag was dit het geval. Alleen donderdag werd ons eerst gevraagd welk huisnummer we hadden en checkten ze bij het pakken van de pony het label aan het slotje. Nu is het denk ik altijd wel goed gegaan zo, maar met een controle via huissleutels heb je natuurlijk meer zekerheid. Dagelijks stond er voor tienen (de aanvangstijd dat je de pony op kan halen) een lange rij voor de pony-office. Maar omdat veel mensen een pony reserveren, gaat deze rij wel heel snel. Alle gereserveerde pony’s staan namelijk al helemaal klaar met halster, dus het is alleen een kwestie van de pony overhandigen.
Pony rijden en verzorgen
Bij het huisje staan twee emmers: een hooi bucket en een water bucket. Dagelijks kun je hooi halen naast de Giant Stable. Je kunt je pony vastzetten aan het hek bij je huisje of los laten lopen in jouw tuin. Dan moet je wel bijvoorbeeld afzetlint of touw meenemen om een stuk af te bakenen. Wanneer je de pony ook wil borstelen, neem je zelf je poetsspullen mee. Heb je dit niet, dan zijn deze uiteraard te koop op het park.
Op de pony rijden mag alleen in stap, al kwam er toch vaak een pony in draf of galop voorbij. De pony-patrol reed wel met enige regelmaat door het park, maar de frequentie mag wel iets opgevoerd worden. Gelukkig zagen we wel dat – als iemand betrapt werd op het draven of galopperen – dat ze er direct op werden aangesproken. Hoewel het kan zijn dan een pony ingenomen wordt, hebben wij dit niet gezien of gehoord dat dit ook daadwerkelijk gebeurd.
Kinderen kunnen tijdens het verblijf naar de gratis ponyles en ontvangen een medaille na de les. Alle kinderen kunnen ook meedoen aan de barrelrace (al is een race een groot woord, want het gaat allemaal stapvoets en onder begeleiding van papa of mama). De deelnemers worden naar leeftijd ingedeeld en er is een kleine prijs voor de beste drie uit elke categorie. Maar elk kind gaat naar huis met een mooie rozet!
Activiteiten
Wat een groot pluspunt van dit park is, zijn de activiteiten die gratis zijn. Bij het ophalen van de sleutel kregen we al een welkomstpakket met daarin chips en wat drinken, een Penny doeboek, een spel kaarten en gratis bingokaarten. Tijdens ons verblijf was er twee keer een bingo-avond en voor beide avonden hadden wij zes bingokaarten. Zo kun je dus altijd met je gezin volledig meedoen aan de activiteiten. Ook de buitenrit, ponyrijles, de shows en de barrelrace zijn allemaal gratis. Bij je resevering krijg je al een knutselplaat van Lucky Luke en een verrassingsbon. Op de welkomstavond kun je de bon inleveren en ontvang je een leuk paardenspel. Nieuw dit jaar is Playmobil Village. Een indoor speeltuin met een rodeostier die op bepaalde tijden draaide. Ook een ritje hierop is gratis. ’s Avonds kunnen kinderen overigens nog met alle pony’s knuffelen bij de Giant Stable.
Ons verblijf
Wij hebben echt genoten van onze midweek op PonyParkCity. Het was jammer toen wij na die paar dagen onze pony Mushu gedag moesten zeggen. Ondanks de kleine aandachtspunten, heb je hier met paardengekken zeker een heerlijke vakantie. Het feit dat je gratis WiFi hebt in het op het park is natuurlijk erg fijn. Dat veel kinderen de tijd van hun leven hebben, bleek wel op de donderdag. Dit was voor velen de laatste dag met hun pony. Bij het inleveren moesten er op het laatste moment nog de nodige knuffels uitgedeeld worden en veel kinderen konden hun tranen niet meer bedwingen. Gelukkig hadden ze daar bij het park ook al een beetje op ingespeeld en konden de kinderen een lolly pakken. Iets wat vooral goed bleek te werken bij de kleine kindjes. Bij het inleveren van onze sleutel kregen wij ook nog een leuke attentie mee naar huis.
Met heel veel foto’s en filmpjes én een schat aan herinneringen keerden wij vrijdag weer huiswaarts.
Deze site gebruikt functionele cookies en externe scripts om je beleving te verbeteren.
Privacyinstellingen
Privacyinstellingen
Deze site gebruikt functionele cookies en externe scripts om je ervaring te verbeteren. Welke cookies en scripts worden gebruikt en hoe deze je bezoek beïnvloeden, wordt aan de linkerkant gespecificeerd. Je kunt je instellingen op elk gewenst moment wijzigen. Je keuzes hebben geen invloed op je bezoek.
Opmerking: Deze instellingen zijn alleen geldig voor de browser en het apparaat dat je nu gebruikt.