Jacob Reese geniet van zijn rustige leven in het pittoreske dorpje The Hollows, in Vermont. Hij runt een koffietentje en heeft de vervallen cottage die bij zijn huis hoort omgebouwd tot een vakantiehuisje, dat hij nu online verhuurt. Maar de rust wordt verstoord wanneer zijn volgende gast een vrouw is die griezelig veel op zijn ex-vriendin Laura lijkt, en die een onheilspellend bericht achterlaat in het gastenboek.

Nu ziet hij ineens overal dingen die hem aan Laura doen denken: hij vindt haar muziekdoos en een geschenk dat hij haar jaren geleden gaf in het bos achter zijn huis en denkt haar zelfs een keer op straat te zien.

Maar het kan Laura helemaal niet zijn. Want Laura is dood.

Er is maar één verklaring mogelijk: iemand weet wat er gebeurde op de avond dat Laura stierf en is uit op wraak…

Recensie:
Het is de eerste keer dat ik iets van deze auteur Steve Frech lees, maar de cover en de samenvatting trekken mijn aandacht en dus ben ik erg nieuwsgierig naar dit boek. Eenmaal begonnen wordt ik al snel meegezogen in dit verhaal.

Wat je ons hebt afgenomen

Het boek begint met een stukje dat beangstigend is en daardoor zit je meteen in het verhaal. Wat is hier aan de hand? Al snel wordt het wat gemoedelijker, maar de toon is in ieder geval gezet. En laat je als lezer ook niet meer los.

Wat je ons hebt afgenomen gaat over Jacob Reese die een goedlopend koffiezaakje heeft en een vakantiehuisje op eigen terrein heeft die hij regelmatig verhuurt. Een nieuwe gast weet hem echter behoorlijk wat schrik aan te jagen. Zij lijkt namelijk enorm op een ex-vriendin van hem. Alleen kan zij het onmogelijk zijn, want zij leeft niet meer. Het moet toeval zijn, toch? Wanneer er daarna steeds meer dingen op zijn pad komen die te maken hebben met zijn ex, weet hij dat er iemand is die weet wat er destijds is gebeurd. En diegene schuwt geen middel om hem flink wat angst aan te jagen!

Leeservaring

Vanaf het moment dat Jacob de gast ontmoet die op zijn ex lijkt, wordt het verhaal al snel complexer. Enerzijds leef je met Jacob mee in het heden, maar tussendoor krijg je flarden uit het verleden mee. Dit zorgt er soms voor dat je even moet schakelen. Vooral omdat het verleden vaak nogal abrupt stopt en je weer verder gaat in het heden. Terwijl jij net met je hoofd helemaal in het verleden zit en je ernstig zit af te vragen wat er gebeurd kan zijn. Juist die onwetendheid zorgt er voor dat je door blijft lezen. Want je wilt niets liever dan daar achter komen.

Af en toe vind ik het storend dat ik weer terugschakelde naar het heden, juist omdat ik helemaal in het verleden zat. De hoeveelheid wisselingen hadden wat mij betreft wel iets minder mogen zijn, maar dat is persoonlijk. Het zorgde in ieder geval er voor dat ik als lezer lang in het ongewisse bleef en daardoor bleef lezen. Het boek wad dan ook zo uit. Klein minpuntje is dan wel dat ik nog niet op al mijn vragen antwoord hebt gekregen, dus bereid je als lezer maar vast voor…

Wat je ons hebt afgenomen – Steve Frech
Thriller, paperback, 288 pagina’s, Volt Uitgeverij