De waanzinnige boomhut van 91 verdiepingen [recensie]
Kom op bezoek bij Andy en Terry in hun waanzinnige, nog grotere boomhut! Draai rondjes in de krachtigste draaikolk ter wereld, maak een reisje met een onderzeebootbroodje, spoel aan op een onbewoond eiland, kom lekker in een reuzenspinnenweb hangen, stap de tent van een waarzegster binnen en laat je toekomst voorspellen door Mevrouw Weetallesal, en besluit of je wel of juist niet op de geheimzinnige grote rode knop zult drukken… Dus waar wacht je op? Kom naar boven!
Boordevol knotsgekke illustraties van de eerste tot de eenennegentigste verdieping.
Recensie:
Er zijn weer dertien verdiepingen bijgebouwd en dus is er nu De waanzinnige boomhut van 91 verdiepingen. Een gevaar in het steeds uitrollen van een verhaal is natuurlijk wel dat de lezers het op een gegeven moment zat worden. Nou… Daar hoef je ook bij dit zevende deel niet bang voor te zijn. Hoewel de boomhut en de avonturen van Terry en Andy de hoofdrol spelen, gebeuren er weer veel onverwachte dingen en is het weer een totaal ander verhaal geworden!
De waanzinnige boomhut van 91 verdiepingen
Al voor je begint te lezen, is er voor de inhoudsopgave al een leuke binnenkomer. Hier zie jee spionagekoe die duidelijk in het verkeerde boek is binnengelopen. Want daarvoor moet je toch echt naar De waanzinnige boomhut van 78 verdiepingen. Daarna begint het verhaal ongeveer hetzelfde als alle andere delen. Andy en Terry stellen zich voor en laten een aantal van hun nieuwste uitvindingen zien die nieuw zijn in de boomhut. Eén daarvan is een speciale rode knop. Er is echter één klein – maar wel essentieel – probleem. De jongens zijn vergeten wat er gebeurd als je op die knop drukt. Is het iets leuks? Of kun je maar beter van die knop afblijven?
De avonturen die worden beleefd in dit deel zijn weer zeer fantasierijk. Ze komen werkelijk overal: op land, hoog in de lucht en ver onder water. Je valt als lezer van de één in de andere verbazing. Het verhaal verveelt nooit, want lang zijn ze eigenlijk nooit op één plek.
Veel tekeningen
Het is een dik boek maar het leest – net zoals alle andere delen – lekker snel weg door de vlotte schrijfstijl en de vele tekeningen. Dit maakt het verhaal heel levendig en alle knotsgekke belevenissen lijken daardoor ook een stuk echter: je ziet de personages echt door de lucht vliegen en rennen voor hun leven. Door deze opmaak zullen ook de minder fanatieke lezers ook plezier krijgen in het lezen van een boek. Absoluut een aanrader voor de fans van de boomhut, maar ook een leuke kennismaking voor iedereen die Andy en Terry nog niet kent.
De waanzinnige boomhut van 91 verdiepingen – Andy Griffiths & Terry Denton
Zelf Lezen, hardcover, 408 pagina’s, Lannoo