Zonder Fratsen: het kookboek van Anita Witzier [recensie]
‘Ik ben een enthousiaste thuiskok die elke dag gewoon lekker en verantwoord wil eten, maar zonder gedoe. Dit is dan ook een doe-maar-gewoon-eet-boek eigenlijk, zonder fratsen. Verwacht dus geen hemelbestormende inzichten teneinde eeuwig jong, fit en strak te blijven. Wel een hart onder de riem door te laten zien dat elke dag lekker en verantwoord eten helemaal niet zo ingewikkeld is. Dat kan en wil je er niet bij hebben, naast je gezin, je werk en een sociaal leven. Dus inclusief pasta, aardappelen en brood. Inderdaad, het trio dat naar het vagevuur is verbannen. Want kom op zeg, nooit meer een kruimige pieper of beetgaar krieltje?! Een lekker pastaatje of goed belegde sandwich?!’
Recensie:
Een gevarieerd kookboek met recepten voor elk eetmoment van de dag, waarbij bekende (makkelijke) ingrediënten gebruikt worden en zeker geen superfoods! Eenvoud is het kernwoord. Met dit boek is het koken zonder toestanden.
Zonder fratsen
Het kookboek is ontstaan doordat Anita Witzier ooit eens gezegd had dat het gezond eten zoals tarwegras, chiazaad etc. zo ingewikkeld was en dat aardappelen, pasta en brood verbannen waren. Zij vindt de hypes en superfood nogal vreemd, omdat ons eten gezond is, als het maar niet teveel is.
De kaft is opvallend door het zwart/wit kleurgebruik en de knallende rode letters van de titel. Op de voorkant is geen eten te zien, maar Anita aan het werk met de garde.
Het boek begint met een aantrekkelijke inhoudsopgave waarbij foto’s met de hoofdstuktitels met de paginanummers geplaatst zijn. De hoofdstukken zijn: Alledaags, Salades, Feestelijk, Soep, Snel, Pasta & Risotto, Gezellig, Zoet. Ook worden (met tekst) nog wat extraatjes van het boek benoemd, zoals: handig om te weten, keukenkastjes, register etc.
Recepten
Na wat inleidende verhalen start het boek met de recepten. Deze recepten zijn iets anders geschreven dan we gewend zijn in kookboeken. Er is geen ingrediëntenlijst wat opgesomd wordt met de benodigdheden, maar tekst in een verhaalvorm waarbij de ingrediënten in geel gekleurde letters geschreven is. Ik vind dit erg lastig. Ik heb het graag in één oogopslag en nu moet ik echt even ‘lezen’. Wel staan de stappen te lezen met opsommingstekens, maar zonder alinea’s toch moeilijk overzichtelijk te zien.
De foto’s van de recepten zijn prachtig. Het oogt rustig en ziet er aantrekkelijk uit. Niet alle recepten staan afgebeeld op een foto. De titel van het gerecht staat duidelijk aangegeven. Het zijn vaak herkenbare eenvoudige ingrediënten in een heerlijk, bijzonder maar meestal makkelijk recept. Soms mis ik duidelijkheid in hoe lang iets met koken, bakken of stomen. Wanneer er een nieuw hoofdstuk begint, staat er een leuke foto van Anita Witzier in de keuken. Dat maakt het boek erg origineel.
Er staan veel recepten in het (vrij dikke) boek en is erg gevarieerd met thema’s. Zo kan je voor elk eetmoment op een dag wel een keuze maken uit deze heerlijke recepten. Vaak geeft Anita nog een tip bij een recept. Deze is aangeduid in de kleur van het hoofdstuk.
Ze duidt op de kaft aan ‘Niks diëten maar gewoon lekker en gezond eten’. Ik maakte hieruit op dat het gezonde recepten zouden zijn. Dit is niet altijd het geval. Boterkoek is hier een voorbeeld van. Ook hierin is het dus erg gevarieerd.
Zelf hebben wij de Tarte Tartin uitgeprobeerd. Een recept dat we zelf niet zouden verzinnen, maar erg lekker was. De eenvoud is bij dit recept ook terug te vinden.
Aan het einde van het kookboek is nog een receptenregister terug te vinden en een ingrediëntenindex. Zo kan je handig een recept vinden, als je iets zoekt met bijvoorbeeld wortels of garnalen.
Zonder fratsen – Anita Witzier
Kookboek, hardcover, 208 pagina’s, Carrera